-در کنار هیاهوهای سیاسی و اجتماعی کشور، در چند وقت گذشته آنچه جلب توجه کرده و مورد توجه مخاطبان اجتماعی فضای مجازی قرار می‌گیرد، مصاحبه‌ها و اظهار نظرهای دکتر محمود احمدینژاد رئیس جمهور دو دوره‌ی نهم و دهم است.
در کنار هیاهوهای سیاسی و اجتماعی کشور، در چند وقت گذشته آنچه جلب توجه کرده و مورد توجه مخاطبان اجتماعی فضای مجازی قرار می‌گیرد، مصاحبه‌ها و اظهار نظرهای دکتر محمود احمدینژاد رئیس جمهور دو دوره‌ی نهم و دهم است.
از مصاحبه با رادیوفردا و اظهارنظر در مورد چهره‌های هنری مانند شجریان، گلشیفته فراهانی و خوانندگان لس‌آنجلسی تا مصاحبه با مهدی نصیری و اظهار نظر در مورد حجاب اجباری که بازتاب‌های فراوانی در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرده است. اولین سوالی که در ذهن مخاطبان ایجاد می‌شود اینکه هدف محموداحمدی‌نژاد در مورد اینگونه مصاحبه‌ها چیست؟
در تحلیل سخنان احمدینژاد و علت اینگونه اظهار نظرها توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
ـ لذا اینگونه اظهار نظرهای او را، برخی خیز گرفتن برای انتخابات 1400 و بعضی انگیزه‌های درونی و تمایلات شخصی او می‌دانند و موقعیت کنونی را مناسب طرح عریان‌تر دیدگاه‌های خود بیان می‌دارند.
ـ یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد احمدینژاد بازی با رسانه و فرد کاربلد رسانه‌ای است. با این وجود این فردی که به مدت 8 سال سکانداری امنیت و اطلاعات راهبردی کشور را در اختیار داشته است. بازی رسانه‌ای او می‌تواند خطرناک و خطرآفرین باشد.
ـ دکتر احمدینژاد در تم جدید با ژست روشنفکری تلاش می‌کند همانند عملکرد گذشته‌اش با استفاده از گستره فضای مجازی، تصویر تازه و جوان پسندی از خود ارائه کند که با استقبال قشر خاکستری همراه باشد.
ـ از طرفی میتوان تابوشکنی‌های احمدینژاد را معامله‌ای برای کسب شهرت، قدرت چانه‌زنی در سیاست و اقبال مجدد از سوی مردم به خود، دانست. اگرچه این تابو شکنی‌ها، گذشتن از برخی خطوط قرمز دینی، قانونی و عرفی باشد که موجب حساسیت متدین جامعه نسبت به آن می‌گردد.
با توجه به این نکات، میتوان به این نتایج دست یافت:
اولا: اینگونه اظهار نظرهای احمدینژاد، به شدت مورد استقبال اصلاحطلبان واقع می‌گردد و با بزرگنمایی حواشی و نظرات تابوشکنانه‌ی وی، اصلاحطلبان فرار رو به جلو داشته و از پاسخگویی نسبت به عملکرد دولت مورد حمایت خود تا ایجاد فصل تازه‌ای از نقد احمدینژاد، برداشت‌های سیاسی خود را برای تخریب حامیان احمدینژاد در سال 1384 بیان می‌کنند.
ثانیا: احمدینژاد امروز را میتوان، همان انقلابی‌های دوآتیشه دیروز، مانند تاج زاده و اصغرزاده و ابتکار دانست، که با فراموشی آرمان‌های انقلاب اسلامی به دنبال منافع سیاسی خود می‌باشند. حداقل در مورد شخص آقای احمدینژاد میتوان اینگونه تحلیل داشت که هدفش انتخابات 1400 بوده و بیان تصویر تازه و جوان‌پسند از خود، برای اقبال عمومی به این سمت رفته است.
ثالثا: همه‌ی آحاد ملت باید بدانند که نباید دوباره اشتباهات انتخابات 96 را به دلیل مسائل احساسی و سیاه‌نمایی رقیب، تکرار کرد. انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بسیار حائز اهمیت است و جایگاه ویژه‌ای در ترسیم دهه‌ی پنجم انقلاب اسلامی خواهد داشت. در این مسیر باید به دنبال کسی بود که هدفش سامان دادن به وضعیت معیشت و اقتصاد کشور و مردم از طریق جهش در تولید باشد. افکار عمومی باید هوشیار بوده و توجه داشته باشد که در آستانه انتخابات دچار خطای محاسباتی نشده و اولویت‌های خود را فراموش نکنند.