محرومیت زدایی؛ دستاورد تربیتی دستگاه امامت

دشمن برای ایجاد اختلاف و تردید نسبت به مبانی دینی از ابزارهای مختلفی استفاده می‌کند. یکی از ابزارهای دشمن از گذشته تاکنون، ایجاد و طرح شبهات مختلف به دستگاه معنوی امام حسین و ائمه علیهم‌‌‌السلام بوده است. آن‌ها با طرح این سؤال که اگر هزینه‌هایی که برای عزاداری دستگاه امام حسین علیه‌السلام خرج می‌شود به مصارف دیگر مانند فقر زدایی، رسیدگی به زلزله زده‌ها، بیماران سرطانی، تأمین آب خوزستان و کرمان ... می‌رسید امروزه هیچ مشکلی از این ناحیه در جامعه وجود نداشت. آن‌ها با طرح چنین سؤالاتی نتیجه می‌گیرند که در نظام جمهوری اسلامی مرده‌ها از زنده‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.  

در پاسخ به این سؤال می‌گوییم:

1. بین هزینه و نذر برای عزاداری سید الشهدا و رفع بحران‌ها و مشکلات مردم تعارض و تضادی وجود ندارد و هر دو کار خداپسندانه‌ای است که خداوند به آن فرمان داده است.[1] قرار دادن این دو مسأله مقابل هم از اساس باطل است و این معنا را به جامعه القا می‌کند که گویا روح اسلام و عزاداری با کمک به فقرا، ناسازگار است در حالی که چنین نیست.

2. بیشترین کمک‌ها برای فقر زدایی و رفع بحران‌های ناشی از سیل، زلزله، کرونا ... از ناحیه مؤمنینی بوده که در عزاداری‌های امام حسین علیه‌السلام شرکت کرده و پای همین مکتب، فداکاری و ایثار را فرا گرفته و گوی سبقت را در کمک رسانی به فقرا از دیگران ربوده‌اند. امروزه مصداق‌های عینی فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد مؤمنین با نیروی انسانی و مالی خود برای رفع مشکلات ناشی از کرونا، کم آبی، سیل ... در میدان عمل حضور پیدا کرده و برای رفع مشکلات تلاش می‌کنند. چنان‌که در بحران کرونا جامعه ایمانی و حسینی علاوه بر خدمت رسانی به مرضای کرونایی، به تهیه بسته‌های معیشتی برای رفع نیازهای خانواده‌های بی‌بضاعت و فقیر نیز اقدام نمودند. این در حالی است که همین افرادی که داعی تعطیلی مجالس عزاداری و هزینه‌های دستگاه سید الشهدا برای رفع بحران‌ها هستند خود یا در این عرصه‌ها اصلا حضور ندارند و یا اگر هم حضور دارند به دنبال اختلاف و شبهه افکنی هستند؛ چنان‌که سلبریتی‌ها و رسانه‌های معاند فارسی زبان که خود را دلسوز مردم نشان می‌دهند، از مصداق عینی این گفتار هستند. 

3. اگر به عزاداری‌هایی که چشممان به هزینه هایش است تا از بابت آن هزینه‌ها، مشکل فقر مملکت حل شود، توجه بکنیم خواهیم دید که این هیات‌ها از بودجه کشوری و ملی، بهره‌ای ندارند و همه هزینه ها داوطلبانه و از نذورات توسط مردم انجام و مدیریت می‌شود. بر خلاف آن چه ادعا شده بخش زیادی از هزینه های مردمی در دستگاه سید الشهدا در هنگام بحران‌ها به مصرف فقرا، ساخت خانه ها، خرید اقلام ضروروی می‌رسد.

4. هزینه با مال و امکانات خود برای دستگاه امام حسین علیه‌السلام نوعی جهاد است و سبب می‌شود تا پرچم و مجالس عزاداری همیشه برپا و از این درگاه اسلام و تشیع برای همیشه زنده بماند، چنان که امام (ره) فرمودند: «همین فداکاری سید الشهداء و محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»[2] اگر این مراسم‌ها تعطیل شود، آثار آن از جمله فقر زدایی و رسیدن به مشکلات مردم که بخشی از این آثار است نیز از بین خواهند رفت.[3]

5. آیا مشکلات فقر، بیماری ها و بحران آب و... از ناحیه جلوگیری از هزینه‌های دستگاه امام حسین علیه‌السلام از بین می‌رود؟ آیا این همه هزینه برای فوتبال، خرید وسائل آرایشی، خوراک سگ ها و برخی اقلام بی ارزش و غیر ضروری دیگر که هر روز در کشور شاهد آن هستیم، وجدان ما را برای اعتراض بیدار نمی‌کند و تنها هزینه های دستگاه امامت وجدان ما را برای اعتراض بیدار می‌کند؟

6. اطعام و هزینه برای امام حسین علیه‌السلام برکاتی دارد که دل‌ها را به سوی ایشان جذب می‌کند. مراجع تقلید و بزرگان دین در طول تاریخ اطعام برای امام حسین علیه‌السلام را در دستور کار خود داشت‌اند و مقام معظم رهبری نیز در پایان روضه‌های پنج روزه بیت خود، در ایام ماه محرم اطعام می‌دهند و این کار بسیار ارزشمندی است که موجب تحولات بسیاری می‌شود. بنابراین فردی که این ایراد را مطرح می‌کند، باید به آثار این اقدام توجه کند نه هزینه کردن‌ها زیرا این هزینه‌ها، یک سرمایه گذاری برای حفظ نظام، دین و عقاید شیعه و استواری بنیان های احلاقی اجتماعی است و لطافتی که در تشیع وجود دارد، در این مراسم‌ها متجلی‌می شود.

پی‌نوشت
1. مکارم شیرازی، احكام عزادارى، ص 99.
2. صحیفه امام، ج‏15، ص 330.
3. برای مشاهده آثار اطعام و هزینه برای دستگاه امام حسین علیه‌السلام می توان به مقاله: «نقش اطعام در عزاداری امام حسین علیه‌السلام از منظر قرآن وحدیث» رجوع کرد.