بسیاری گمان می کنند توکل صرفاً مفهومی اخلاقی است. اما حقیقت آن است که توکل بیشتر از آنکه به اخلاقیات مربوط باشد، ریشه در اعتقاد صحیح و راسخ به خالق هستی دارد.
بر اساس روایاتی که از اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده است، توکل صرفا یک مفهوم اخلاقی نیست بلکه معنایی بسیار دقیق و اثری ژرف در نظام معارف دینی دارد. بنا بر روایات، توکل به این معناست که انسان از اعماق قلب، خدا را سرچشمه همه خیرات و برکات بداند و هیچ گونه چشم طمعی به احدی از مخلوقات خداوند نداشته باشد. در روایتی توکل چنین معنا شده است: «توکل، دوری جستن و چشم پوشیدن از حول و قوه غیر خدا و انتظار کشیدن برای پیش آمدهای مقرر است.» در حدیثی دیگر نیز جبرئیل در توضیح معنای توکل به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عرضه داشت:
«توکل یعنی به طور کامل از مخلوقات خدا نا امید باشی و همه اعتمادت به خدا باشد.»
______________________________
لینک مقاله کامل: https://btid.org/fa/news/157995