با توجه به روایات اهل تسنن و مبانی ایشان، تنها وصی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، وجود مقدس و نورانی امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌باشد.
یکی از بزرگ‌ترین و ریشه‌ای ترین اختلافات مبنایی بین شیعه و اهل تسنن، مساله وصایت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می‌باشد. اهل تسنن معتقدند پیامبر اکرم کسی را به عنوان وصی خود انتخاب نکردند ولی شیعیان به استناد به روایات معتبر فریقین معتقد هستند که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)، امیرالمومنین علی(علیه السلام) را به عنوان وصی بعد از خود مشخص کرده اند.
شیعیان برای اثبات ادعای خود به روایات متعددی از منابع اهل تسنن استناد کرده اند که به عنوان نمونه به یک روایت اشاره می‌شود. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: «لِكُلِّ نَبِيٍّ وَصِيٌّ وَ وَارِثٌ وَ إِنَّ وَصِيِّي وَ وَارِثِي عَلِيّ بن ابیطالب؛[1] برای هر پیامبری وصی و وارثی وجود دارد و همانا وصی و وارث من علی بن ابیطالب است.»
مبنای اهل تسنن
یکی از مبانی اعتقادی مهم اهل تسنن اعتقاد به عدالت تمام صحابه پیامبر است؛ بگونه‌ای که از پیامبر روایت نقل کرده‌اند که: «اصحاب من همچون ستارگان هستند که به هر کدام از آن‌ها اقتدا کنید هدایت شده‌اید.»[1]
با توجه به همین روایت اشخاصی همچون «ابن حزم» معتقدند؛ گمراهی در صحابه پیامبر راه ندارد و نسبت به صحابه چنین نگاشته‌اند: «الصحابة کلهم من اهل الجنّة قطعاً،[3] به قطع و یقین همه صحابه اهل بهشت هستند!»
اگرچه برخی از اندیشمندان اهل تسنن همچون «احمد بن حنبل» بر صحت این روایت خدشه کرده‌اند[4] ولی از آنجایی که اکثریت اهل تسنن به عدالت تمام صحابه قائل هستند[5] لذا با صرف نظر از صحت و سقم این روایت و از باب قاعده الزام، از همین مبنا بر اثبات وصی داشتن پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله» استفاده می‌کنیم.
اثبات «وصایت» بر مبنای اهل تسنن
روایتی در منابع عامه با سند صحیح نقل شده است که شخصی به ملاقات «کدیر ضبّی» که از اصحاب پیامبر بود رفت. وقتی وارد خانه شد مشاهده کرد که وی در حال نماز است و شنید که این صحابه پیامبر در سلام نمازش چنین گفت: «السَّلَامُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْوَصِيِّ؛[6] سلام بر پیامبر و بر وصی.»
از آنجایی که به اذعان بزرگان اهل تسنن، «کدیر ضبی» از صحابه پیامبر است[7] و بر مبنای اهل تسنن، تمام صحابه عادل و اقتدا به هر کدام از آن‌ها، هدایت است، عملکرد او مورد قبول عامه خواهد بود. در نتیجه از این روایت نکات ذیل به دست می‌آید:
نکات این روایت
1- از این روایت به دست می‌آید که بر خلاف اعتقاد اهل تسنن، پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) قطعا شخصی را به عنوان وصی خود انتخاب کرده‌اند که این صحابی، در نماز خود بر او درود فرستاده است.
2- از آنجایی که اهل تسنن قائل به وصایت ابوبکر، عمر و عثمان نیستند؛ چون هیچ روایتی بر وصایت آن‌ها ندارند، لذا با توجه به روایت وصایت امیرالمومنین علی(علیه السلام) که فریقین آن‌را نقل کرده‌اند؛ تنها وصی پیامبر که این صحابی بر او درود فرستاده است، وجود مبارک امیرالمومنین(علیه السلام) می‌باشد.
3- با توجه به مبنای اهل تسنن مبنی بر عدالت تمام صحابه، فعل «کدیر ضبی» که از راه دور بر پیامبر و بر امیرالمومنین(علیهما السلام) سلام کرده است، هرگز نمی‌تواند شرک باشد.
وهابیت که شیعیان را به دلیل سلام بر امیرالمومنین از راه دور مشرک می‌خوانند، چگونه این تناقض را پاسخ می‌دهند؛ از طرفی «کدیر ضبی» را چون صحابه است، عادل می‌دانند و از طرفی چنین فعلی را شرک می‌خوانند؟! چگونه عدالت و شرک قابل جمع است؟
نتیجه:
با صرف نظر از روایات صریح و معتبر بر اثبات وصایت امیرالمومنین علی(علیه السلام)، با توجه به مبنای اهل تسنن، به طور قطع و یقین، پیامبر اکرم، حضرت امیرالمومنین را به عنوان وصی خود انتخاب کرده اند.
پی نوشت
[1] مناقب ابن مغازلی، ص261.
[1] المقاصد الحسنة فی بیان کثیر من الاحادیث المشتهرة علی الالسنة، ج۱، ص۶۹.
[3] الاصابه، ج1، ص19.
[4] التیسیر، ج3، ص243.
[5] المختصر، ج2، ص67.
[6] المعرفه و التاریخ، ج2، ص796.
[7] الاصابه فی تمییز الصحابه، ج9، ص249.
وصایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) از روایات معتبر اهل تسنن و مبانی اعتقادی ایشان قابل اثبات است. این در حالی است که هیچ دلیل معتبری بر وصایت خلفای دیگر وجود ندارد.