معمولا کشورهایی که سالیان سال متمرکز در اقتصاد می‌شوند، جمعیت زیاد را مانع توسعه اقتصاد خود می‌دانند یا غافل از آسیب‌های کاهش آن می‌شوند. کره جنوبی از جمله همین کشورها است که کاهش جمعیتی در آن قابل مشاهده است.
یکی از کشورهای شرق‌آسیا که از مهمترین قطب‌های اقتصادی، صنعتی وتکنولوژی است، کشور کره‌جنوبی است. کره‌جنوبی با ۱۰۰٬۲۲۲ کیلومتر مربع وسعت، صدوسومین کشور جهان و در کنار دریای‌زرد (در غرب) و ژاپن (در شرق) و چین شرقی (در جنوب)، و در همسایگی کشور کره‌شمالی (در شمال) واقع شده‌است. تنها مرز خاکی این کشور، با کره‌شمالی است. این کشور دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در چهار دههٔ اخیر را دارا می‌باشد.این کشور، دارای اقتصادتوسعه‌یافتهٔ چندین هزار میلیارد دلاری است و یکی از اعضای سازمان‌همکاری‌اقتصادی‌وتوسعه (OECD) می‌باشد و توسط بانک‌جهانی جزو اقتصادهای دارای درآمد زیاد، و از دیدگاه صندوق‌بین‌المللی‌پول به‌عنوان یکی از اقتصادهای پیشرفته، طبقه‌بندی شده‌است . [1]
معمولا کشورهایی که سالیان سال متمرکز در اقتصاد می‌شوند، جمعیت زیاد را مانع توسعه اقتصاد خود می‌دانند یا غافل از آسیب‌های کاهش آن می‌شوند. لذا آسیب کاهش جمعیت در این کشورها مشاهده می‌شود. این مساله در کره‌جنوبی نیز مشهود است.
نرخرشدجمعیت[2] این کشور در سال 1961 برابر با 3.0 [3] و نرخ باروری[4] آن در همان سال برابر با 6.10 بود.این نرخ با گذشت زمان، شیب نزولی شدیدی پیدا کرد تا جایی که نرخ‌باروری در سال 1984 برابر با 1.81 شد؛ یعنی به زیر نرخ‌جانشینی رسید![5] این روند کاهشی ادامه پیدا کرد تا در سال 2019 به زیر صفر رسید ومنفی و برابر با0.92 شد![6] به دنبال کاهش نرخ باروری، نرخرشدجمعیت این کشور نیز از 3.0 به 1.81 در سال 2020 رسید؛[7] در نتیجه باعث شد کره‌جنوبی در میان کشورها، پایین‌ترین نرخ تولد را داشته باشد.[8]
این شرایط، زنگ خطری شد تا مسئولان کره به فکر چاره و سیاست‌های تشویقی افزایش جمعیت بیفتند. در ۱۳ سال گذشته، مقامات سئول تقریبا ۱۲۱ میلیارد دلار صرف اقدامات افزایش جمعیت کرده‌اند که شامل افزایش مهدکودک‌ها، مراکز مراقبت از کودکان و تعیین یارانه برای کودکان در ۵ سال نخست زندگی‌شان بوده است.
اما هزینه‌ها در کره‌جنوبی بالاست و این هزینه برای جبران هزینه تحصیلات خصوصی که پدیده‌ای عادی در این کشور است و خانواده‌ها را برای فرزندآوری محتاط می‌کند، کافی نیست. علاوه بر اقدامات فوق، دولت این کشور در اکتبر ۲۰۱۹ ، اعلام کرد که سیاست‌های موجود در زمینه مرخصی والدین، گسترش یافته و والدین با فرزندان زیر ۸ سال، مجاز به گذراندن یک ساعت کمتر در محل کار در هر روز هستند. یارانه‌های نقدی والدین دارای فرزندان خردسال نیز گسترش یافته است.
این اقدامات باعث شد نرخ زادوولد دراین کشور از سال ۲۰۱۸ افزایش داشته باشد؛ اما با این وجود، کره‌جنوبی هنوز هم پایین‌ترین نرخ‌تولد را در جهان دارد. به نظر می‌رسد یکی از عللی که باعث کاهش نرخ زادوولد در این کشور می‌شود پدیده‌اجتماعی "سامپو" است، یعنی فرار از ازدواج، روابط و فرزندآوری و...و این پاسخی است که زنان کره‌جنوبی به دهه‌ها نابرابری جنسیتی می‌دهند.[9]
پی نوشت:
[1] ویکی پدیا: کره‌جنوبی، https://b2n.ir/wiki.korea
[2] نرخ رشد جمعیت : مقدار افزایش یا کاهش جمعیت یک منطقه را در یک سال نسبت به صد نفر از همان جمعیت را گویند.
[3] south Korea/Population growth rate، https://B2n.ir/pgr.outh.Korea
[4] نرخ باروری کل(t.f.r): یا نرخ فرزندآوری (Total fertility rate)، میانگین تعداد فرزندانی است که به ازای هر زن ۱۵ تا ۴۹ سال متولد شده است.
[5] نرخ‌جایگزینی یا جانشینی(Replacement rate): میزان کلی باروری است که منجر به جبران جمعیت درگذشته با جمعیت جدید می‌شود. این نرخ برای هر مادری در سطح جهانی 2.3 خواهد بود عدد 2، فرزندانی است که در سن بزرگسالی به سن زادآوری می‌رسند و عدد 3 ،فرزندانی که تا پیش از سن زادآوری از دنیا می‌رود. دراین نرخ، جمعیت جهان در رشد جمعیت صفر می‌ماند.
[6] South Korea/Fertility rate، https://b2n.ir/fr.south.korea
[7] south Korea/Population growth rate، https://B2n.ir/pgr.outh.Korea
[8] شبکه العالم: https://B2n.ir/alalamn
[9] ایرنا: راهکار کشورها برای جلوگیری از کاهش جمعیت چیست؟ https://irna.ir/xjDSqX