قرآن سوزی و هتک حرمت آن، این روزها بار دیگر در غرب تکرار می‌شود؛ که نشان دهنده عصبانیت شدید غربی‌ها از گسترش اسلام است. اما در این بین، امت مسلمان آن گونه که باید، غیرت دینی به خرج نداده و از مسلمات دینی خود دفاع نمی‌کند. نتیجه این واکنش ضعیف، جرئت دشمنان اسلام در تکرار چنین اقدامات خباثت آلودی است.
بعضی کشورهای غربی در حالی شعار آزادی را فریاد می‌زنند، که پرونده سیاهی در اعمال شرم‌آور دارند؛ از تبلیغ همجنس‌بازی در میان کودکان و فروش زنان پشت ویترین فروشگاه‌ها گرفته، تا رونمایی از انسان‌های سگ‌نما؛ طرفه آن که غالباً این موارد را مصداق آزادی دانسته و به آن افتخار هم می‌کنند. بنابراین جای شگفتی نیست که این مسیر انحراف‌آلود برای چندمین بار با حمایت دستگاه‌های حکومتی به قرآن سوزی برسد.
غرب برای آزاد نشان دادن خود، حاضر است تن به هرکاری بدهد و در برابر غیرانسانی‌ترین رفتارها و اعمال خلاف فطرت سکوت کند. از طرف دیگر، غرب با شکستن حرمت مقدسات، برای کشورهای مسلمان در حال پیشرفت نسخه می‌پیچد تا عقاید و آرمان‌های جوانان آن کشور را به تاراج ببرد. با اجرای این بی‌بندوباری‌های رسمی، جوان‌ها درگیر عیش‌ونوش شخصی خود شده و حساسیت نسبت به اوضاع و احوال جامعه را از دست می‌دهند. این‌گونه است که کشورهای غربی هم هر بلایی که می‌خواهند بر سر آن کشور می‌آورند.
اما روی دیگر این سکه، واکنش نامتوازن مسلمانان و عادی شدن برخی اتفاقات در سطح دنیاست. مثلاً در مسئله فلسطین، چند درصد مسلمانان برای محکوم کردن رژیم غاصب صهیونیستی به پا خاستند؟ یا در مسئله رواج همجنس‌بازی چند نفر از مسلمانان کل دنیا برای اعتراض از خانه‌های خود بیرون آمدند؟
کاش مسئله به همین‌جا ختم می‌شد! برخی دولت‌های مسلمان، با به رسمیت شناختن رژیم غاصب اسرائیل و به رسمیت شناختن پرچم همجنس‌بازان در کشور خود، زمینه‌ساز این ناهنجاری‌های خلاف فطرت شدند. یک خیزش سراسری می‌تواند به منزله هشداری جدی به کشورهای خاطی باشد تا به قول معروف، حساب کار دستشان بیاید. در آلمان، آمریکا، سوئد و اخیراً هم در هلند، رهبر گروه راست‌گرای افراطی موسوم به پگیدا مرتکب چنین کار حیوانی شده است. متأسفانه در جریان اغتشاشات اخیر کشورمان نیز شاهد ارتکاب این اقدام وقیحانه بودیم. این یک قاعده است که چنانچه قبح یک ناهنجاری در انظارعمومی بشکند، جامعه دچار افسارگسیختگی مفرط در آن ناهنجاری خواهد شد و هر روز شاهد اتفاق جدیدی خواهد بود.
کشورهای غربی که همیشه در رواج خلق‌وخوی حیوانی پیشرو بوده‌اند و ادعا می‌کنند قائل به آزادی بیان مطلق هستند، خود به دیگران اجازه کوچک‌ترین نقدی را نمی‌دهند. به عنوان نمونه، در کشور به اصطلاح پیشرفته و فرهیخته فرانسه، مجله شارلی ابدو اجازه توهین به پیامبر مکرم اسلام را دارد، اما اگر کسی به سیاست‌های مکرون اعتراضی کند، زندانی خواهد شد؛ یا مثلاً کسی در هیچ یک از کشورهای غربی حق ندارد کلامی در نقد هولوکاست بگوید یا بنویسد؛ وگرنه معلوم نیست چه آینده‌ای در انتظارش باشد.