بیان تاریخ، یکی از مهم ترین شیوههای تربیت انقلابی است.
امیرالمؤمنین على علیه‌السلام، در نامه تاریخیش به امام حسن می‌فرماید: «أَیْ بُنَیَّ إِنِّی وَ إِنْ لَمْ أَکُنْ عُمِّرْتُ عُمُرَ مَنْ کَانَ قَبْلِی فَقَدْ نَظَرْتُ فِی أَعْمَالِهِمْ وَ فَکَّرْتُ فِی أَخْبَارِهِمْ وَ سِرْتُ فِی آثَارِهِمْ حَتَّى عُدْتُ کَأَحَدِهِمْ بَلْ کَأَنِّی بِمَا انْتَهَى إِلَیَّ مِنْ أُمُورِهِمْ قَدْ عُمِّرْتُ مَعَ أَوَّلِهِمْ إِلَى آخِرِهِم»؛[1] «فرزندم! من هرچند عمر پیشینیان را یکجا نداشتهام، ولى در اعمال آن‌ها نظر افکندم، در اخبارشان اندیشه نمودم، و در آثارشان به سیر و سیاحت پرداختم، آن‌چنان‌که گویى همچون یکى از آن‌ها شدم، بلکه گویى من به خاطر آنچه از تجربیات تاریخ آنان دریافتهام با اولین و آخرین آن‌ها عمر کردهام!».
مطالعه تاریخ و گفتن وقایع گذشتگان، یکی از شیوههای تربیت فرزند است و لازم است والدین و معلمین برای تربیت نسل انقلابی، تاریخ انقلاب را برای فرزندان و شاگردان خود بازگو کنند.
شیوهای دیگری هم برای انتقال معارف انقلاب اسلامی قابل‌استفاده است؛ ازجمله: بیان تاریخ به زبان کودکانه و الگوسازی برای نسل جدید، پاسخ به شبهات ذهنی نسل جدید، شروع تربیت انقلابی از کودکی، ایجاد روابط انقلابی، کتاب و ابزارهای فرهنگی مناسب، بیان افتخارات و دستاوردها، معرفی دشمن به نسل جدید، شناخت آسیب‌ها و تهدیدها، ارتباط با محیط‌ها و دوستان انقلابی و گفتگوهای سیاسی و شرکت‌دادن فرزندان در آن.
پی‌نوشت:
[1] شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة امیرالمؤمنین ، قم، مؤسسه دارالهجرة، 1414ق، ص391.