در نگاه قرآن سعادت و خوشبختی تنها در چهار دیواری حیات دنیوی معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند. چرا که فرهنگ قرآن ارائه دهنده راهکاری است که ضامن سعادت حیات مادی و حیات اخروی انسان است.
برخلاف تفکر لیبرال سرمایه‌داری که خوشبختی و سعادت را تنها در بهره‌مندی هر چه بیشتر از سود، ثروت و لذت تعریف کرده است؛ آیین و شریعت مقدس اسلامی، نگاه جامعی به این موضوع داشته و خوشبختی را منحصر در چارچوب حیات مادی در نظر نگرفته است. در فرهنگ قرآن، برخی از شاخص‌های کلی که انسان را به سعادت و خوشبختی واقعی رهنمود می‌سازد، برای انسان مشخص کرده است؛ از جملهٔ این شاخص‌ها می‌توان از اطاعت‌پذیری از فرامین الهی و رسول او یاد کرد: «وَ مَنْ يُطِعِ اللهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً»؛[1] «و هركس اطاعت خدا و پيامبرش كند، به رستگارى [و پيروزى] بزرگى دست‌يافته است».
پی‌نوشت:
[1]. احزاب: 71.