سالمندی جمعیت، ابعاد پنهان دهشتناکی دارد که کمتر شنیده شده است و نمونه آن در کشور چین است. سایت مجمع جهانی اقتصاد در گزارش خود از ابعاد عجیب واسفناکی از معضلات سالمندی در این کشور، رونمایی کرده که کمتر شنیده شده است.
این سایت در گزارش خود آورده است: یک‌سوم جمعیت چین تا سال 2050 بالای 60 سال خواهند بود؛ یعنی فشار بر مراقبت‌های بهداشتی برای نسل‌های قدیمی در حال افزایش است. تا سال 2050، یک سوم از شهروندان چین 60 سال یا بیشتر خواهند بود ؛ یک تحول جمعیتی که تهدیدی برای ایجاد چالش‌های اجتماعی و اقتصادی عمیق است.
در شانگهای اما، آینده از قبل فرا رسیده است. مسن‌ترین کلان‌شهر این کشور دارای 5.2 میلیون ساکن بالای 60 سال است. هزینه مراقبت روزانه می‌تواند حدود 4000 یوان (580 دلار) در ماه باش؛ از طرفی دیگر، دسترسی به خدمات مراقبت از سالمندان به یک مسئله مهم برای شانگهای تبدیل شده است. تقاضا در سال‌های اخیر بسیار بیشتر از عرضه بوده است و خانواده‌هایی مانند هوانگ که یک شهروند چینی ساکن شهر شانگهای است را، با گزینه‌های خوب، کم مواجه کرده است .
در سال 2012، به ازای هر 100 سالمند ساکن در شانگهای، کمتر از سه تخت در خانه سالمندان وجود داشت و علی‌رغم تعهد دولت مبنی بر فراهم کردن هزاران تخت اضافی تا سال 2022، این مشکل امروز به همان اندازه حاد است. بسیاری از امکانات مرکز شهر دارای لیست انتظار هستند، که بیش از یک سال برای تامین طول می‌کشد. کمبود مراقبان در خانه - که اکثریت قریب به اتفاق، کارهای مراقبتی را در شهر انجام می دهند - حتی شدیدتر است. یک دهه پیش، نظرسنجی‌ها نشان داد که شانگهای به 550000 کارگر خانگی اضافی برای رفع نیازهای مراقبت از سالمندان نیاز دارد. از آن زمان به بعد، دستمزد سرایداران بیش از سه برابر شده است، اما مشکل تنها بدتر شده است.
برای بسیاری از خانواده‌ها، استخدام یک مددکار خانگی کم‌مهارت تنها راه حل مقرون به صرفه است، اما اشکالاتی نیز وجود دارد: بیشتر مراقبین، آموزش رسمی کمی دریافت کرده‌اند و توسط هیچ سازمان حرفه‌ای بررسی یا تنظیم نمی‌شوند.
به گفته هوانگ، که خود مادری سالخورده دارد، خانواده‌ها هنگام استخدام برای مشاغل پرستاری با درآمد بالاتر، از کارگران جوان‌تر که اغلب تحصیلات عالی‌تری دارند، استفاده می‌کنند.
هجوم بازنشستگان به سیستم مراقبت از سالمندان شانگهای ممکن است مشکلات بالقوه‌ای ایجاد کند مثل به‌خطر افتادن سلامت مراقبین. اگرچه مراکز نگهداری از سالمندان مجهز به کادر پزشکی حرفه‌ای آموزش‌دیده‌اند، اما در خیلی از این مراکز، سالمندان مجبورند اتاق‌های خواب مشترک داشته باشند و جوِّ کلی در مراکز، ناامیدکننده است.
هوانگ در ابتدا قصد داشت مادرش را به خانه سالمندان بفرستد اما منصرف شد. او می‌گوید: «چیزی که بیش از همه من را نگران کرد این بود که آیا مادرم به خوبی درمان می‌شود و به موقع داروهای او تجویز می‌شود. "هیچ سرایدار اختصاصی در خانه سالمندان برای شما وجود ندارد." هوانگ که به عنوان حسابدار،ماهانه 4000 یوان دریافت می‌کند، هزینه کارگر مراقبت را با دو خواهرش تقسیم می‌کند. آنها این ارزش را خوب می‌دانند، به‌خصوص که به آنها اجازه می‌دهد مادرشان را در نزدیکی خود نگه دارند. هوانگ می‌گوید: «این بسیار ارزان‌تر از آن چیزی است که خانه‌های سالمندان درخواست می‌کنند - شما کمتر از 5000 یوان در ماه برای یک تخت در آنجا پرداخت نخواهید کرد. "
نکته تاسف بار، موارد متعدد و زیاد قتل سالمند، توسط مراقبین سلامت خودشان، در چین است؛ که به علت فشار سنگین روحی و جسمی رخ می‌دهد؛ بطور مثال؛ در قتل یک زن 83 ساله توسط سرایدار 67 ساله‌اش، که می‌خواست کار را تمام کند و هر چه سریعتر حقوق بگیرد. قاتل در بازجویی‌ها از شغل سخت بدنی شکایت داشت؛ اما حتی قبول نکرد که رفتار او به منزله قتل است! بلکه معتقد بود فقط به زندگی یک زن در حال مرگ پایان داد. این موارد در چین بی سابقه نیست؛ اماعجیب‌تر آنجاست که این مسائل در روند تصمیم مردم بر استخدام مراقب سالمند، خللی ایجاد نکرده است!
هوانگ می‌گوید: «مادر من سه فرزند دارد و ما سه نفر مسئولیت تامین مایحتاج او را بر عهده داشتیم نمی‌توانم تصور کنم وقتی برای مراقبت از خودم خیلی پیر شوم، اوضاع چگونه خواهد بود. نسل فرزند من، اولین نسل تک فرزندان کشور است. آنها با فشار زیادی روبرو خواهند شد».
در پایان باید گفت، سالمندی جمعیت پدیده دهشتناک و عجیبی است که در صورت مواجه با آن راه گریزی ندارد، ایران مقتدر و عزیزمان را دریابیم.
پی نوشت:
[1]. China's hidden crisis: caring for an aging population، https://b2n.ir/weforum3.