"سید خندان" کاری از گروه شبکه اجتماعی 2 به تهیه‌کنندگی، محمدحسین بزرگی، سردبیری و اجرای محمدرضا شهبازی و کارگردانی احسان حسینی است که هر شب ساعت ۲۱ روانه آنتن می‌شود.
خلاصه برنامه: سید خندان با اجرای محمدرضا شهبازی، یک برنامه دورهمی و طنز شبانگاهی است که با حضور هنرمندان در حوزه‌های شعر، استندآپ کمدی، نمایش، دوبله، ترانه و سرود و... اجرا می‌شود.
در هر قسمت از برنامه‌های تماشاگرانی در استودیو حضور دارند و به صورت حضوری در سرگرمی‌های ویژه و مسابقات و غیره شرکت می‌کنند.از دیگر قسمت‌های این برنامه می‌توان به حضور شاعران طنزپرداز، مصاحبه با یک کارآفرین و ... اشاره کرد. استندآپ کمدی در حالات مختلف از نقالی تا انتقادی و مسابقه گوی‌های رنگی، از بخش‌های جذاب و دیدنی این برنامه تلویزیونی است.
بررسی فنی و محتوایی:
سید خندان از لحاظ ساختاری، خیلی شبیه برنامه خندوانه می‌باشد .چه از لحاظ دکور و چینش میهمانان و همچنین برخی آیتم‌ها خیلی شبیه آن است. عمد فرقشان، این است که سید خندان از شبکه دو پخش می‌شود و مجری برنامه‌اش محمدرضا شهبازی می‌باشد. آنچه در این برنامه نسبت به خنداوانه بیشتر مشهود است. مطرح کردن برخی از مشکلات و مسائل اجتماعی روز به صورت طنز نقلی و انتقادی می‌باشد: مانند مشکلات ازدواج جوانان و گرفتن وام ازدواج – مشکل مسکن – یا مسائل مربوط به خودرو سازان و گرانی خوردو و...
نقد صریح و طنز گونه مشکلات روز و طعنه زدن به مسئولین وقت و دست اندکاران مشکل ساز، حکایت از پر دل و جرأت بودن تهیه کننده و مجری برنامه را دارد و حکایت از این می‌کند که دارای پشتیبان محکمی در رسانه ملی هستند. چرا که امثال برنامه‌ای خندوانه و از این قبیل برنامه‌ها، به صراحت وارد اینگونه مسائل -مشکلات روز- نمی‌شوند یا جرأت پیدا نمی‌کنند و بیشتر طنزهایشان چندلایه ای و شخصیت محور است.
در خصوص اینگونه برنامه‌ها می‌شود گفت که طنز، هرچند طبیعتش بر خنده استوار است، اما خنده را تنها وسیله‌ای می‌انگارد برای نیل به هدفی برتر و آگاه کردن انسان به عمق مشکل و گاهاً رذالت‌ها است.
اما در خصوص نقد مشکلات روز، به شکل طنز آمیز اینگونه می‌شود گفت؛ ما همیشه طنز را به عنوان چیزی خوبی که واقعیت را به همه می‌نمایاند پذیرفته‌ایم. این یکی از بدیهی‌ترین تصورات ما نسبت به طنز است. طنز باعث طعنه و حرکت به سمت حل مشکل است و علاوه بر ایجاد خنده، ایجاد حرکت نیز می‌کند. طنز را می‌توان مانند یک تیغ جراحی فرض نمود. زیرا کار تیغ جراحی برش عضوی به منظور بهبودی آن می‌باشد. اما استفاده ناصحیح و و نادرست از آن، ساختاری عکس نیز دارد!
گاهی طنز، خاصیت‌اش را از دست می‌دهد و صرف یک دارو بی‌حسی عمل می‌کند، و کار جراحی و درمان را انجام نمی‌دهد. بلکه باعث اباحه‌گری در مشکل و مسئله می‌شود و غفلت می‌آورد و درد را به فراموشی می‌سپارد و حرکت را ایجاد نمی‌کند.
برخی ازقسمت‌ها و نقد‌های طنز گونه برنامه "سید خندان" ساختاری اینگونه دارند، ساختاری نیش و نوش‌دار، ساختاری مانند یک قارچ خنده را ایفاء می‌کند اما در پی‌اش مسمومیت است، مخاطب می‌خندد اما از ناچاری و قابل حل نبودن به مسئله نگاه می‌کند. متاسفانه! اینگونه طنزها، در حال رشد و رواج است و بیشتر، حل نشدن مسئله یا پوست کلفت بودن مسئول یا دست اندرکاران را به رخ می‌کشند. نه طعنه زدن و حرکت کردن به سویِ حل مسئله .
لذا طنزهای این شکلی، وجهه انتقاد سازنده‌اش را از دست می‌دهد و اباحه‌گری مشکل را به رخ می‌کشد. مشکل و دردی که هر روز، مثل زخم بزرگ و بزرگتر می‌شود و مخاطب به ناچار باید بنشیند و به آن بخندد. از وضعیت مسکن گرفته تا مسئله خودرو و خودرو ساز. چرا که اینها درد یک جامعه است و نباید به شکل طنز مطرح شود تا مطالبه‌گری خود را از دست ندهند. لذا در ساخت و شیوع بیش از حد اینگونه برنامه‌ها و طنزها، آنهم به شکل پخش از رسانه ملی، خیلی باید دقیق باشیم! تا مبادا اباحه گری درد نکنیم و زخم‌ها را شاد جلوه ندهیم.
ما همیشه طنز را به عنوان چیزی خوبی که واقعیت را به همه می نمایاند پذیرفته ایم. این یکی از بدیهی ترین تصورات ما نسبت به طنز است.طنز باعث طعنه و حرکت به سمت حل مشکل است و علاوه بر ایجاد خنده ، ایجاد حرکت نیز می کند. طنز را می‌توان مانند یک تیغ جراحی فرض نمود. زیرا کار تیغ جراحی برش عضوی به منظور بهبودی آن می باشد. اما استفاده ناصحیح و و نادرست از آن، ساختاری عکس نیز دارد!