«همه چیز، همه جا، به یکباره»، برای همجنس بازی!

خلاصه داستان: این فیلم در مورد یک زن چینی- آمریکاییِ پردغدغه ای به نام "اِوِلین" است، که به همراه همسرش، صاحب یک خشکشویی می باشد. او زنی، سخت‌گیر و ایده‌آل‌گرا است و از همه چیز ایراد می‌گیرد، او می‌خواهد همه چیز بی‌نقص باشد و شرایط کاملا مطابق میلش پیش رود. او نسبت به دخترش، سخت گیر است، ارتباط زناشویی اش در حال از هم پاشیدن است. او به خاطر نوعِ تفکر خانوادگی و سخت‌گیری‌های پدرش، نمی‌خواهد " همجنس‌ باز" بودن دختر خود را به او بروز دهد و به او بگوید، این باعث اختلاف زیاد او و دخترش می‌شود. داستان فیلم را به سمت دنیایی عجیب و غریب می کشاند. این فیلم در ژانر فانتزی بوده و داستانش در جهان های موازی نقل می شود، قهرمان با چالش های مختلفِ شخصیتی، روبرو می شود و به مبارزه با ضد قهرمان می رود .

بررسی فنی:

همه چیز، همه جا، به یکباره ، از لحاظ داستانی و فنی، یک فیلم قوی می‌باشد. پیچش های داستانی و شخصیت ‌پردازی خوبی دارد و این نکات فیلم را متمایز از هم رده‌های خود می‌کند. این فیلم چند لایه‌ای در چندین "دنیای موازی" نقل می شود و اثری است اکشن، تخیلی و گاهاً کمدی که به ‌دنبال یک ناجی در جهان‌های مختلف می‌گردد.

درونمایه و محتوایی، که در اثر وجود دارد اثر و قصه را به‌ سمت تفکراتی ریشه‌ای می‌برد و ساختار فلسفی و ماهوی پیدا می‌کند و شخصیت قهرمان و دیدگاه او را نسبت به خانواده و زندگی دنیایی‌اش، با چالش مختلفی روبرو می کند.

این فیلم در صدد طرح شکاف بین نسلی و خانوادگی است، ساختاری جاه‌طلبانه با تفکراتی تشویش ‌برانگیز دارد و نویسنده هرآنچه را که در سر داشته، در قالب یک کمدی سیاه، به حرکت درمی‌آورد. شکاف بین نسلی، رویاها، ناامیدی‌ها، روابط بین والدین و فرزندان، مهربانی، محبت، خانواده، امید، پوچی، تنهایی و... اموری هستند که  این فیلم به آنها می‌پردازد.

بررسی محتوای:

این فیلم شاید در ظاهر، یک درامِ خانوادگی است و درصدد طرح و رفع شکاف‌های خانوادگی و بین نسلی است، اما به شکل یک مارِ خوش خط و خال، بنیان خانواده را نشانه رفته است. این اثر از جمله فیلم‌های است که  بصورت محسوس، بر تفکر همجنس بازی مهر تایید می‌زند و درصدد ترویج آن است. تفکری که به معنی واقعی کلمه، نابود کننده بنیان خانواده است.
تفکر از هم پاشی جنسی، بیش از یک دهه است که به صورت محسوس در سینمای هالیوود در حال رشد است و قریب به 90 درصد، در فیلم‌ها و سریال‌ها هالیوود از طریق شخصیت‌های قهرمان یا مکمل قهرمان، طرح و پایه گذاری می‌شود. و در ادامه از طریق سلبریتی‌ها و بازیگران، تبلیغ می شود.

در آخر این فیلم، با ضد قهرمانانی با لباسی سفید و در سراسری سفید و پاک روبرو می‌شویم،  که با «اِوِلین» مبارزه می‌کند. او متوجه می‌شود که اعمال، رفتار و دیدگاه «اِوِلین» باعث ایجاد این شرور و ضد قهرمان که دخترش است، شده. رفتارهایش " جوی" او را به این حد از نفرت رسانده است و باعث از هم پاشی دنیاهای موازی شده است.
در این فیلم «اِوِلین» در اصل نماینده‌ی آدم‌های میانسالی است که به‌دنبال آرزوهای بزرگ رفته‌اند اما چیزی نصیب‌شان نشده است. او در جهان‌های دیگر همه‌ی آن چیزی است که می‌خواسته باشد و نشده.
به بیانی دیگر، این فیلم معلولی از عقده‌های این کارکتر است و سایه‌ی شخصیتی او باعث خَلق "جوی" یعنی ضد قهرمان سفید شده است. چرا که او  بیش از حد، این دنیا و مشکلاتش را جدی گرفته و عشق و آرامش و حال خوب را از یاد برده است. لذا در آخر فیلم «اِوِلین» با پذیرش دخترش، ایراد خود را پذیرفته، آرامش خود را به دست می‌آورد، که همه چیز را همان‌طور که هست می‌پذیرد و به همسرش عشق و محبت می‌ورزد و دخترش را در آغوش می‌گیرد.

ترومای خانوادگی و بین نسلی، هرچند از مضامین اصلی این فیلم می‌باشد. اما به نوعی، خانواده شرقی و دیدگاه شرقی، نسبت به انسان و خانواده را زیر سوال می‌برد. چرا که این تفکر -همجنس بازی- به شکل مطلوب، هنوز در شرق پذیرفته نشده است. بنابرین از چپ و راست، به شکل محسوس و نامحسوس از کارتون و انیمیشن گرفته تا فیلم‌های سینمای و سریال، دیدگاه شرقی و رسومات آن را مورد هجمه قرار می‌دهند. این فیلم‌ها، پایه و چارچوب خانواده شرقی، که پدر و مادر می‌باشند را مورد هدف قرار می‌دهند و عقاید آنها را زیر سوال می‌برند.
آنچه در خصوص این‌گونه فیلم‌ها می‌شود گفت؛ چند وقتی است هالیوود به صورت جدی و با پشتکار زیاد کمر به از بین بردن، بنیان خانواده، با دیدگاه شرقی، بسته است و در حال اشاعه این تفکرِ سیاه شهوانی توسط فیلم‌ها و سلبریتی‌های است. علت و معلول ها را چنان دقیق می چیند و رنگ آمیزی می کند که مخاطب امروزی را دچار وسوسه و سوال می کند و از طریق های مختلف سیاسی، با حمایتهای قانونی، و هنری مانند جایز اسکار و ... از این فکر شوم حمایت می کند و این زنگ خطری است که در حال نواخته شدن می باشد و جامعه ما نیز از این خطر و چالش و هم پاشی جنسی، به گزند نیست و نخواهد ماند. اگر بگویم رسانه ما نیز به صورت نامحسوس و خطرناک، رنگی از این تفکر گرفته، حرف بیجای نیست و قابل ارائه سند می باشد. هستند سلبریتی ها و به قولی روشنفکرانی که این تابو در آنها شکسته شده و در حمایت از آن حرف می زنند.
خیال خامی است اگر در فکر این باشیم، که خانواده و جوانان و فرهنگ ایرانی، از اینگونه هجمه‌ها جان و روح سالم، به در خواهند برد. آری! فکر خام و خوش باوری است. چرا که ما بشدت، دچار کم‌کاری‌های فرهنگی زیادی هستیم و متاسفانه در زیر ساخته، نهادهای فرهنگی و رسانه ای ما، هیچ آینده پژوهی و آینده‌نگری متصور نشده و برنامه ای وجود ندارد! و اگر هم باشد؟! ‌آینده نگری کوتاه مدت، مقطعی، خام و شعار گونه‌ای برای خود ساخته‌ایم. به قولی، یک فرهنگ پارتیزانیِ بزن، درو، می باشد که بیشتر منتظر تک از دشمن می باشیم، تا یک برنامه عملیاتیِ دقیق و روشن، فرهنگی، رسانه ای.
 لذا ما نیازمند، برنامه‌های دقیق فرهنگی و رسانه‌ای با آینده نگری و آینده پژوهی بلند مدت هستیم، تا شاید در مقابل این هجمه‌های رنگارنگ، بتوانیم از خانواده و فرزندانمان صیانت و مراقبت کنیم.