بازی کردن با احساسات دیگران به وسیله چت

برای منم همین جوری شد, با احساسم با علاقه ام با پاکیم با نجابتم بازی شد, با روح و روانم بازی کرد!!! عاشقانه دوستش داشتم, براش میمردم, دید وابستش شدم هر بلایی خواست سرم آورد, نمیبخشمش, تا اخر عمرم نمیبخشمش, رها بودم, شاد بودم, با احساساتم بازی کرد, منو تا حد جنون پیش برد, کاری کرد که دیگه از هر چی مرده متنفرم, به امام حسین نمیبخشمش:((, به هر چی پسره بی اعتماد شدم, بد بین شدم, خدایا خودت انتقاممو ازش بگیر:((

پسرا اکثرشون مثله سنگ ویخ اند.خیلی هم مغروووور!
تامیفهمن دختره ازش خوشش اومده پاپس میکشن و نازمیکنن.چه حد این بشر(پسر)بی جنبه است خدامیدونه.
خدایاهیچ دخترپاکی رو تو منجلاب عشق بی سرانجام این پسرهای بی عاطفه ننداز.الهی آمین

منم همچین اتفاقی افتاد واسم ولی نه از راه مجازی از راه دوستی های فضای دانشگاهی ولی هرچی بود الان تموم شد دیگه الان دارم ازدواج میکنم تا وقتی با هم بودیم خیلی دوسش داشتم الان بازم دلتنگش میشم ولی وقتی یادمه بعضی اخلاقاش میفته دیگه برام این جدایی مهم نیس.از الان دیگه فقط خوشبختیم واسم مهمه.

یه همکار داشتم که با هزار ترفند اومد خواستگاریم و با هزار بدبختی رضایت خانوادم و گرفت پسره در حد خانواده ما نبود ولی وقتی من و خانوادم اصرار های شدیدش و دیدیم تصمیم گرفتیم قبول کنیم 2 سال تمام به بهانه های مختلف که خونه میسازم و میخوام خونم تکمیل بشه بعد عقد کنم من و خانوادم و پیچوند و بارها و بارها دل من و شکوند منکه دیگه عمیقا" بهش وابسته شده بودم هیچ کسی و جز او نمیدیدم آخر سر که قرار بود بریم محضر عقد کنیم زد زیر همه چیز و شروع کرد به تهمت اخلاقی زدن به من بسیار شدید افسرده شدم و فهمیدم پسر خرابیه و با زنان فاحشه شهر در ارتباطه و مارو فریب داده منکه اهل نماز و روزه و نماز شب بودم خیلی خیلی دلم شکست اینقدر که حتی الان که 3 سال و نیم از ان ماجرا گذشته و من 2 ساله ازدواج کردم هنوز اون لطمه رو فراموش نکردم و بعضی وقتها گریه میکنم و از خدا میخوام انتقام من و از این حیوان بگیره
بعدا فهمیدم با خیلی از خانواده های محترم این کار و کرده و من تنها فردی نبودم که بهم آزار رسوند امسال این آقا گفته توبه کردم و خدا زن مومن و زیبایی نصیبم کرده شمارش و عوض کرده و راست یا دروغش و نمیدونم گفته حالا که خدا زن خوب بهم داده دست از کثافت کاری میکشم

سوالم اینه پس حق من چی میشه؟؟؟؟؟؟؟

من الان هم قرص اعصاب میخورم و اثرات جبران ناپذیری به من وارد شده و قطعا" روی زندگیم هم اثر منفی داره

آیا واقعا" توبه این فرد بدون رضایت من و امثال من از دیدگاه خدا قابل قبوله؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

پس حق الناس چی؟؟؟؟ پس این همه پولی که من خرج پزشک مغز و اعصاب میکنم چی؟

پس مهریه محرمیتی که برام تعیین کرده بود و ندادش چی؟؟؟؟؟؟

اون موقع به خدا واگذار کردم ولی الان چی بگم اون که اظهار خوشبختی شدید میکنه و اصلا" براش مهم نیست بر سر امثال من چی آئرده

آیا این طور کسی واقعا" میتونه خوشبخت بشه ؟؟؟؟؟؟؟

آیا حق من پایمال میشه؟؟؟؟؟؟ یا خدا اون و به خاک سیاه مینشونه؟؟؟؟؟؟

آقای سجاد ایشان بادوز و کلک وارد شده و بعد از 6 ماه که از من خواستگاری میکرد و من رد میکردم خودش آدرس منزل مارا پیدا کرده و یک روز که از محل کار برمیگششتم دیدم این آقا امدند منزل ما پیش پدرم نشسته و میگویند دختر شما باور ندارند قصد من ازدواج با اوست و مرارد میکنند آمده ام ایشان را از شما خواستگاری کنم و پدرم گفتند برو و خانواده ات را بیاور من کاملا" قانونی و شرعی بوده ام و نیز اینکه بین ما صیغه محرمیت جاری شده و به عنوان نامزد اعلام شدیم
اما متاسفانه و صد افسوس که بنده واقعا" فریب موش مردگی ها و ابراز عشق های الکی ایشان را خوردم و حتی میدیدم یک روز نیامده سرکار جویا میشدم میفهمیدم خودکشی کرده و گفته یا این خانم یا هیچ کس دیگه!!!!!!!!
مثلا" رگش و میزد و.....
من همیشه از خداوند گله مندم که چرا همچین موجود حیوان و آشغالی را جلوی راه من قرار داد . در صورتیکه بنده حتی موقع راه رفتن هم مراقبم پایم مورچه ای را له نکند.
به نظر من هم توبه ایشان پذیرفته نیست و حتی ایشان لیاقت یک زندگی خوب را ندارند.به نظر من ظاهر خوب زندگی ایشان دروغ است و ترس از داشتن چنین گذشته ای و اینکه هر لحظه بترسد رازش پیش همسرش فاش شود خودش یک نوع بدبختی است و اینکه ماه هیچوقت پشت ابر نمیماند

سلام البته پسرهای با ایمان هم به فکر گول زدن دخترها هستند

با عرض سلام و خسته نباشید
من دختری هستم یتیم از سایه پدر و مادر و محبت هر دوتا محرومم . احتیاج به محبت و ارامش کنار یکی داشتم که درکم کنه ی سال با پسری دوستم که حسابی وابستش شدم و بهش عادت کردم الان با وجود ی سال که گذشت خیلی از اخلاقم سو استفاده کرد با احساسم بازی کرد و گولم زد چون میدونست دوسش دارم الانم بهم خیانت کرده و با دختری دیگه دوس شده . میخواستم ببینم ایا سزای اعمال و رفتارشو اونم با ی دختر یتیم که اشکشو دراورد میبینه . ؟ خیلی التماسش کردم و منت کشی کردم که بمونه ولی دلمو،شکست . من ازش هیچ وقت نمیگذرم و واگذارش کردم به خدا . ایا سزای کاراشو میبینه؟ واقعا چوب خدا صدا نداره؟ ممنون میشم برام توضیح بدین

کسی میتونه کمکم کنه
از اون پسر چی جوری حلالیت بگیرم
لطفا راهنمایی کنین منو از این آشوب نجات بدین از طعنه های وجدانم لا اینکه میدونم از لحاظ عقلی کار درستی کردم ولی خب احساسات اون هم...

پسرعمم شیش ماه با احساساتم بازی کرد بعد گفت فهمیدم عشقم بهت ی عشق خواهر وبرادری بوده ولی من عاشقش شدم باورم نمیشه پسرعمم با من اینکارو کرده الان روحم واقعا تو عذاب مخصوصا با دیدنش بیشتر بهم میریزم

پس نتیجه میگیریم هرکس وارد رابطه ای ناخواسته بشه و اعتماد کنه خدا عذابش میده و کار ب کسیکه با حرفا و رفتارش باعث این وابستگی شده نداره....اون پیشرف میکنه و عین خیالش هم نی چه بلایی سر طرف میاد و خدا تازه طرفش داره....حق الناس هم فقط برای شکست خورده هست...

سلام خسته نباشید
یه سوالی داشتم راسش من پارسال بود که با اقایی اشنا شدم که مثل اینکه نیت این اقا دوستی بوده ولی من ازدواج..اما روزی ک برای اولین بار رو در رو صحبت کردیم ایشون متوجه شدن من دختر اونطوری نیستم من چادری و زیبا و تحصیلکرده هستم هیچوقتم با هیچ مردی دوست نشدم خواستگارای خ زیادی داشتم ولی هیچکدوم ب دلم نمینشستن و همون روز اول رد میگردم خانواده من وضع مالی خوبی ندارن خودمون ساکن خونه ایی اداری هستیم خونه خودمون تو یه محله محرومه.بابام بیست سال پیش اعتیاد ب تریاک داشتن ولی همون سالهای بچگی من ک یادمم نمیاد ترک کردن.وبیشت ساله حتی سیگارهم نکشیدن زندگی سالم و خوبی داریم شکرخدا... ولی خب الان فشارخون دارن و یه مدت هم بیمارستات بستری شد براهمون خ مریض و لاغرشد بابام هم کارمند هستن و هم نکهبان انبار.و دو جا کارمیکنن وکلی زحمت میکشن تا خرج مارو دربیارن هیچی هم برامون کم نذاشتن تا بریم دانشگاه و درس بخونیم.من هیچوقت دنبال مال و ثروت کسی نبودم خودم سختی کشیدم همیشه دوست داشتم یه ادم صبور و مهربان و باخدا قسمتم بشه.همین..این اقا بعد دیدن من گفتن تو همون زن رویاهای من هستی که برا ازدواج میخواستم  و درست همون روز باخانوادش مطرح کرد..پدرش خ ب ازدواح سنتی اعتقاد داشت حتی پسربزرگش دختری رو میخواست ک فقیرو سبزه بود اما پدره زیربار نرفته بود و داده بودنش ب دخترفامیلشون..اما توعقدمیخواستن جدا بشن ک باباش نذاشته و الانم خوبن ولی پسره میگه کاش میذاشت وهنوز حسرت میخوره و میگه باباشو نمیبخشه این بماند ک پدره خ پولدارو ثروتمنده و به همه پسراش نفری یه واحد اپارتمان داده ..خبراحقیقاتشوت ب ما میرسید و منم خواستم شزایطموهمون اول ب اقا بگم از جمله مهریه و اینا...و این باعث شد تواین دومااه قبل  از خواستگاری ما بهم وابسته بشیم..حتی میرفتیم ساحل و همو میدیدم این بماند ک پسره کلی اعترافاشو ب من میکردو میگفت اگه راسشو بگم ازدستت نمیدم؟بعد میگفت نثلا قبلا با دختربوده یا فلان دختر ولش کرده و خ ضربه خورده و انگشت شمارمثلا دوماهی یه بار مشروب میخوره میگفت پول ب مشروب نمیدم اگع خریدن با دوستام یکم میخورم اونم ازفشارو ناراحتی ک ب من قول داد دیگه نخوره.. پسره کارنداشت یخاطر من رفت سرمغازه .حقوقش سیصد بودولی من میگفتم من خودمم کارمیکنم دوتا خرج زندگیمونومیدیم. من حتی نمبدونستم اینا انقدرپولدارهستن ک بعدپسره گفت.. و من بهش گفتم بهتره تمومش کنیم چون خانوادت منو خونوادمو ب چشمشون نمیاد و تحقیرم میکنن..اما اون گفت خانواده من اینجوری نیستن بعدشم مگه من مردم ؟ خلاصه تمام این دوماه گذشت و ما چند روزیک بارهمومیدیدم ولی حتی دستمون بهم نمیخوردولی خ عاشق هم بودیم بدون هیچ مشکلی..  اما شب خواستگاری خانوادش خ مغرورانه برخورد کردن حتی حرفم نمیزدن.. باباش ک انگار اعوذبالله خدا باشه رو مبل نشسته بود و بابام پایین ..حتی سلام درست ب بابام نکرد بعدکلی پذیرایب رفتن و خواهرو باباش الکی الکی بد بابا مامانمو گفتن گفتن تخقیق کردیم باباش معتاده  البته بابای من خ سالها پیش یه اشتباهی کرد ک خدا خودشم شاهدع سالهاس باشرافت و پاکی زندگی میکنه و مگه حدیث نداریم ک میگن کسی رو ب گناهی سرزنش نکنیدشاید فرداش توبه کرده باشع؟؟  بابای من ک بیست ساله  ... بعدم گفتن مادرش ادم خوبی نبود چون مامانم با محبت گفته بود فقط کارداشته باشه و اخلاق دیگه هرچی خودشون بخوان..گفتن دختره هم قیمتی نسست و بی ارزشه...خدا میدونه چقدر حرفای الکی زدن تا منوخونوادمو توچشم پسره بی ارزش کنن پسره میومد پیش من زارمیزد با گریه..ک من جیکارکنم 
حتی با خوبی بهش میگفتن تا لج نکنه....
از بابام بدم میادو این حرفا... منم گفتم برو بهشون بگو اشتباه کردن و رآصیشون کن اونم سردو هفته تسلیم خونوادش شد.. منم خ ازلحاظ روحی ضربه خوردم و مریص شدم حتی یه بارخودش منو برد دکترو اونجا گریه میکرد اونجا برا اولین باربی خبردستمو گرقت و من هی وایسته تزشدم اما ب هفته نکشید ولم کرد رفت کیش  خوشگذرونی حتی حالمم نپرسید من هنوز امیدداشتم ک بشع.. بعدک برگشت همش سرد بود و بی محلی میگرد یه دختری رو خ توواینستاگرام تگ میکرد حس میگردم میخوادباهاش ارتباط بگیره باهاش دعوام شدک چرا هی ب این دختره چراغ سبز میدی؟ گفت ب دختر پاک مردم تهمت نزن...من ک ب کسی تهمت نزدم

هیچی نگفتم دیگه سرد یود و دیگه مث قبل نبودباهام حتی دیگه زنگ نمبزد پ هم نمیداد هی میگفت اماده شو برا جدایی.. منم 
بماندک قبل بهم خوردن چقدرپاکی پیشه کردیم ب امیددازدواج حتب مسجدمیرفت مشهدرفت از اقاامام رضا خواست بهم برسیم..اما سرد شد ومنم گفتم باشهحالا ک دوس نداری میرم گوشیمم خاموش کردم دو روز...وقتی  روشن گردم دیدم هیچ..حتی یه زنگ نزد ک دوستت دارم نرو انگار منتظر همین بود ک خودم برم دوماه بعدش پ داد ک اپاندیس عمل کردع زنگ زدموچقدرگریه کردم ک مواظبخودت باش اونم گفت ممنون و سرد برخوردکرد بعدشم گفت 
توخودت نموندی و رفتی! همه عذاب وجدانو گذاشت واسه من..
بعد بهم خوردن خواستگاری و مریض شدنم  کلا شایدچهارپنج باردیدمش ک توهمون مدتم دیگه دستاموگرقت بوسیدمنو بغلم کردمنی ک ب پسرخالمم دست نمیدادم اولین بار بود وچقدر وابستش شدم اما الان توبه کردم خدا خودش شاهده شیش ماهه هروز گریه میکنم میدونم خدا منو بخشیده ولی اینکه با احساسم بازی شد و هنوزم با دیدن عاشقانه های اون دوتا باهم میشه.. دارم میسوزم شاید منم دارم تقاص گناهی ک نمیدونم چیه پس میدم ولی خدام شاهدبود من هیچوقت نخواستم دلی بشکنه...
بعدسردشدنش متوجه شدم ک باهمون دختره ک سرش باهاش بحث کردم دوستشدع و الانم باهمن هروز عکسای پروفایلو اینستاگرام وواتساپش پر از عکسای کادوها و عاشقانه های با اونه این دختره ک باهاش دوس شده خ راحت و پرازارایشه و بدحجابه ولی خ بیشترار من دوسش داره.حتما دختر خ خوبیه... اتیش میگیرم میگم پس من چی؟پس دل من چی میشه اینوسط؟شیش ماهه نتونستم یه روزگریه نکنم سر هفته عاشق یکی دیگخ شدو منو زد زمین... حتی نگفت حلالم کن حتی دلجویی هم نکرد..بدلم موند بگه بد کردم درحقت با احساست بازی کردم پشیمونم ..فقط بهم گفت بزن برو عنتر! گفت دیگم پ نده!خانوادش ک هیچ خودشم با غرورش منو له و بی حرمت ونابود کرد شمارمم پاک کرد.. همش با دخترس.. ازونروز انقدرشکستم ک هروز بعدهر نماز واجب دو رکعت نمازدلشکستگی میخونمو واگذارش میکنم ب خدا.. میگم یه کاری کن یه روز برگرده بگه هیچکی مث تو نبود حلالم کن و من خداشاهده همون لحظع میبخشمش ولی الان نمیتونم شایدموندیرا روز قیامت..اونجا اگه ازم خواست چون واقعا دوسش دارم بخاطر خدا میبخشمش..  ولی الان نه...چون دلمو تیگه تیکه کرد..ولی باباش ک برادرشهیدم هس ب خدا امام حسین واگذارکردم هروزم ب داداش شهیدش شکایتشو میکنم گ چرا منو بی ارزش خوند بدون اینکه بشناستم..من ب پسره کفتم باباتو ب خدا واگذارکردم گریه کرد گفت دلم میسوره گفتم واسه بابات؟ گفت نه ..واسه دل تو... حالام هرور دارم میسوزم و اون هروز خوشه با دخترع ...هی بیرون میرن هفته دیگم تولدشه و کلی خوش میگذرونن همش میگم خدایا چرا سهم من این شد و سهم اون خوشی؟ ینی من انقدر بد بودم؟ میگم خدایا توام طرفداراونی؟ پس دل شکسته من چی...چرا فقط من زجر بکشمو اون شاد باشه؟
دیگه ب هیچ مردی نمیتونم اعتمادکنم دیدن اون دوتا باهم فقط زجره برا زندگی من...از حدا میخوام تقاص دلی ک ازمن شکست و پس بده من دیگه اون دخترپاک و شاد سابق نیستم... شدم یه افسرده ک شیش ماهه شبو روزش گریه س و اون عین خیالش نیس ..خدا ارش نگذره.... ببخشید زیاد شد واقعا دلم میسوزه....

اگه این اقا با این دختره ازدواج کنه دلم میسوزه. چون برا این تلاش کرد یرا من نه.. ولی این دختره پولداره.... و احتنال  اینکه قبولش کنن زیاده...
.اونا چون ما پولدارنبودیم و خودشون بودن مارو ب چشمشون.نمیومد... وگرنه  عموهاش معتادن و این بهونه بود بابای من ک نبودخودشونم فهمیدن ولی بازم موافق نبودن.. حالا خود پسرم سیگارمیکشه ولی دور ازچشم بایاش...  ولی خ دوسش دارم کاش اینطور نمیشد ...  ولی دلمم هیجوقت توعمرم انقدرازبی حرمتی ب خونوادم ووخودم بدون شناخت... نسوحته بود ....  همه این دردم خودم ب دوش کشیدم بدون اینکه حتی با یکی دردودل کنم... تنها همدمم خدا یوده ک اونم خ ساکته... میگم نکنه دوسم ندارع و صدامو نمیشنوه..خودش شاهد بود ک من چقدرپاکی پیشه کردم ولی خاتوادع اون نخواستن و مارو ب گناه اندداحتن...  و حالا من بیشترین اسیب رو از خودشو خانوادش خوردم ... ایا خدا حق دل شکسته منو ازشون میگیره؟ ایا پسره یا این دختره خوشبخت میشه؟ چجوری انقدر خوشبخته با وجود دلی ک از من شکوتد... و الان تنها دلهرش از دست دادن اونه... چقدر من بازی خوردم. . چرا برا من این دلهره رو نداشت..انقدر بی ارزش بودم؟ چون پولدارنبودم... چون میکاپ نمیکردم چون چادرمیپوشیدم و این اقا یه بارم اندام منو ندید... منم اگه ارایش غلیط میکردمو خودمو ده برابرخوشگلترنشون مبدادم حتما پام وامیستاد.... مث این دختره ک ده برابرمن عاشقشه.... حتی دلم نمیخواس یه مدت دیگه چادربپوشم دلم میخواس مث اون بشم... ولی چون داییم شهیده از بچگی مامانم گفت چون خانواده شهیدیم باید چادر بپوشی ک الان خودمم دوسش دارم وواگه نپوشم حس بدی.. ولی الان میفهمم چرا دخترا این جوری بیرون میرن چون پسرا دخترای بدحجابو ارابش غلیظو بیشتردوس دارن..... حتی خاتوادم دیگه خود دختریراشون مهم نیس همش دنبال کلاس هستن.. ک باهاش پز بدن...

سلام خیلی ممنون از حرفاتون واقعا دارم کم کم بهش میرسم که ارزشی نداشت... و خدا صلاحمومیخواسته ..حرفاتون خ منطقی ودرست بود من خیلی احساسی برخورد کردم ممنون که راهنماییم کردین خداروشکرمیکنم که خدا مراقبم بود..

بازم ممنونم  خدا خیرتون بده سلامتو موفق باشین...

خداوندمهربان وبخشنده است خدامنتظراینه که ببینه ما توبه میکنیم تاماروزودترببخشه نه اینکه تایک گناه کردیم مارومجازات کنه وبلا برامون بفرسته حاج اقا شماانقد که از عقوبت خدامیگید از بخشندگیشم بگید خداحتی زناکاروهم میبخشه خدارحیم ناامیدی ازرحمت خداگناه کبیرس من رابطه بانامحرموقبول ندارم چون وابستگی ایجادمیشه وممکنه بهم نرسن بعدمیشه عقده میشه سرافکندگی میشه ضعف امااگه ازطریق این رابطه ها بهم رسیدن اگه توبه کنن خدامیبخشه نه اینکه بلابراشون بفرسته ..خدامیبخشه بشرط اینکه اون گناه دیگ تکرانشه 

من دختری 18 ساله ام و از طریق فضای مجازی با یه پسر اشنا شدم ما همدیگرو دوست داریم و اون پسر به من قول ازدواج داده است و داعم به من میگه که راجب تو با مادرم صحبت کردم  به نظر شما حرفش رو باور کنم و به رابطه مجازیم ادامه  بدم یا قطع رابطه کنم ؟؟ تورو خدا بگید چیکار کنم من اصلا دوست ندارم که گناه کنم 

سلام ...
من تقریبا ۲ سال میشه که یه پسریو میشناسم ازش خوشم میومد یجورایی
بد طوری شد که تو فضا مجازی توسط دوستم تونستم پیداش کنم ...
حدود یک ماه با هم حرف میزدیم تو مجازی یه جوری رابطه عاشقانه ...
ولی فقط در حد چت ..
اونم یجورایی خوشش میومد از من ولی دوس داشت که رابطه فقط تو چت نباشه ... دوس داشت بریم بیرون و اینجور چیزا ولی من همش میپیچوندمش نه اینکه بخوام‌سر کارش بزارما اخه تجربه نداشتم زیاد واس همون نمیرفتم ...
بدش این کم کم خسته شد گفت بدرد هم نمیخوریمو اینجور چیزا دیگ تموم‌شد..منم از روی عصبانیتم بهش فوش میدادم چون دوس داشتم دوباره بهش نزدیک شم دوستامو میفرستادم که سر کارش بزارن ..و خلاصه همچین کارای احمقانه و بچگانه میکردم ...ولی با دوستم دوست شد این کارش باعث شد من خیلی ضربه بخورم لجباز تر میشدم ...به دوستش نزدیک شدم اونم‌در حد چت ولی اون از این قضیه خبر دار شد باهم نقشه کشیدن که منو دس بندازن و کلی قضایای دیگ لجبازیا ...حالا اینا به کنار خودمم از کارای بچگانم خندم میگیره ۱۵ سال بیشتر نداشتم خب واقعا بچه بودم

اینم میدونس من اونو دوس دارم بد از این قضیه تا الان که ۲ سال میشه تو ی این دو سال همش منو اذیت میکنه من اصن کاری به کارش ندارم یجوری ضعف منو میدونه همش میاد التماس میکنه میگه من پشیمون شدم خیلی دوست دارم برگرد من اشتباه کردم و اینجور حرفا ...
چون چند بار از این کار ها کرده بود من باور نمیکردم میدونستم داره دست میندازه ...
بعد از این التماسایی که میکنه دلم براش میسوزه جوری نقش بازی میکنه که هر بار بهت ثابت شده باسه که داره سر کارت میزاره نمیفهنی باور میکنی حرفاشو ..
از من پرسید گفت تو دلت جا دارم ...
چند بار پرسید منم گفتم اره یکم بد از این حرفم کلی خندید و با حالت تمسخر گف سر کار بوددددییی بد بلاک میکنه ...
این با ر اولش نیس خیلی داره اذیت نیکنه منم روحیم‌ضعیف شده دیگ طاقت ایک کارارو ندارم لطفا اگه میشه راهنماییم کنید
ممنون میشم ازتون ...

سلام ،خدا به شما بزرگواران که راهنمایی های درستی میکنید سعادت داده و پیش قدم شدید و بهترین پاداش الهیشامل حالتون بوده و خواهد بود و در اول منم به نوبه خودم تشکر میکنم از شما بزرگان گرانقدر ،و در بعد سوالی دارم ؟ماجرا:حدود چهار سال پیش دختر عمه ام با من چت میکرد در حد احوال پرسی و راهنمایی درسی و همه حرفا در  همین حد بود و منم تا اونجایی که از دستم بر میمد کمکش میکردم و گاهی هم از لحاظ امید نسبت به زندگی و امید به خدا و حرفای امیدوارانه از این جور حرفا  و اینکه در کل دلگرمی بهش میدادم  اون احساس تنهایی میکرد و از لحاظ عاطفی چون پدر گرامیش از دست داده بود ضربه خورده بود منم فقط از سر دلسوزی جواب پی ام هاشو میدادم به مرور زمان نسبت بهم وابسته شد و خیلی دوستم داشت و داره ولی من بهش هیچ حسی ندارم فقط به عنوان یه دختر عمه بودن بهش احترام میذارم و احوال همو جویا میشیم من چتو کم کردم و حتی بلاکشم کردم  تا اینکه بیشتر وابسته نشه  از سر دلسوزی. باز از بلاکی درش آوردم و کاری به کارهم نداشتیم تا بعد یه چند مدت تقریبا یکسال پیش گفت بیا بریم بیرون رفتیم ولی هیچ خطای سر نزد از ما. عمومم هم اطلاع داشت و من بعد اون ماجرا کلا بلاکش کردم و کاری به کار هم نداشتیم تا امسال آمدن خونمون باز بعد یکسال احوال همو جویا شدیم من واقعا حسشو درک میکنم و واقعا منو دوس داره در حدی که دوست داره من مرد زندگیش باشم ولی من نسبت بهش هیچ حسی ندارم همون موقع یعنی امسالبهش گفتم حسمو، کلی توضیح دادم ولی اون ناراحت شد خیلی ناراحت منم ناراحت شدم هر دفعه سعی دارم آرومش کنم و از دلش ناراحتی در بیارم و این سو تفاهمه علاقش نسبت به منو رفع کنم ولی باز خوش حال نیست و احساس میکنه منو دلشو شکستم گاهی به روش نمیارم  و اصلا این حس ها و علاقه حتی بازگوم نمیکنم برای اینکه ناراحت نشه و به رفتارم خیلی توجه میکنم !ولی اون باز ناراحته دوست ندارم ناراحت باشه چون ما خلق خدایم و برای کمک به دیگر آفریده شدیم و گاهی با حرفی منطقی هر چیزی حل میشه ولی راهشو باید دانست !سوال اول آیا من نسبت بهش موظفم ؟ آیا من حق الناس نسبت بهش کردم ؟و پیشنهادو راه حل شما چیه ؟ ودر کل بگم هدف و تصمیم اولیه من خیر بوده و از سر دلسوزی بوده !سحری پی امش دادم خیلی ناراحت و مثل قبل نبود و سر و سنگین و برای اولین بار بی تفاوت جواب میداد و من متوجه شدم ازم هنوز دلخور و ناراحته در صورتی که هدف من اینه ناراحتی از سرش بیرون بیارم و بگم نمیشه و از اول تصمیمش نسبت ویا حسش نسبت  به من غلط بوده ولی نمیشه چون حس و علاقه اش غلبه بر تفکرش کرده و میخوام مثل اول بدون هیچ علاقه ی  نسبت بهم با هم عادی خوب باشیم و ناراحتی نکنه یه راه حل خوب بدید تشکر ؟سه سال پرسیدم لطفا جواب تشکر آیا من موظفم و یا اینکه نسبت بهش حق الناس کردم ؟راه حل شما چیه ؟

باسلام من خانمی هستم مطلقه دوباراین بلا به سرم اومد من یه زن تنها بایه دختر برااینکه زندگی ابرمندی داشته باشم تن بکارهای سخت میدادم تانون حلال دربیارم این بین ینفر که همسایه بود وهیت امنای مسجدمون بود منو فریب داد بادوستت دارم میخوام باهات ازدواج کنم وچون زن وبچه داشت قبول نمیکردم اماازاون اصرار که زنم راراضی میکنم وقولهایی که داد که زمین بنامت میزنم خودم هواتودارم ومنم که خیلی سختی میکشیدم وهیچ پناهی نداشتم وهمیشه دنبال کسی بودم که بهش اعتمادکنم وتکیه گاهم باشه قبول کردم قراربود منوتازمانی که زنش راضی نشده ببره محضر وعقد موقت کنیم اما اون ادم مکار برای من نقشه کشیده بود بازبون چرب وبازاری که داشت منوفریب داد وتمام سرمایم راکه بازجر پس اندازکرده بودم به بهانه اینکه توبازار باهاش کارمیکنم خرجیتومیدم که نخوای کارکنی ازم گرفت وازخودمم سواستفاده میکرد منو محضرنبرد ومیگفت من میخوام زنم راراصی کنم یباره ببرمت عقد داعم کنیم منم برااینکه گناه نکنم خودمون سیغه میخوندیم امانه ریالی مهریهمو بهم داد تایکسال گذشت نه بابت پولم که پیشش بود چیزی بمن میداد وهرروز به بهونه اینکه بازار خرابه صبرسرمنوگرم میکرد تاامروز که چهرسال ازاون ماجرامیگذره ومن هنوزنتونستم پولموازاین گرگ صفت بگیرم یکسال که گذشت وفهمید من دیگه پولی ندارم که ازم بگیره زدزیر قولهایی که داده بود وبه بهونه اینکه زنم راضی نمیشه منورهاکرد ومن موندم ودلی شکسته ومال ازدست رفته تواین ناامیدیها بودم که جایی که کارمیکردم باجناق صاحب کارم بهم پیشنهاد داد امامن چون زن وبچه داشت قبول نمیکردم امااونم میگفت زنم مریضه وقول داد تااخرش بمونه برااینکه اعتمادموجلب کنه منو برد محضر وسیغه یکساله خوندیم یکسالمون که تموم شد خواست بازم بریم محضر وبازتمدیدش کنیم ووقتی بهش گفتم قولهایی که دادی راعملی کن زد زیر همش که من چنین قولی ندادم توهمین اوضاع بودیم که زنش فهمید وماجراهاشروع شد من میخواستم رابطه راتمومش کنم امااون اصرارمیکرد که دوستت دارم بدون تومیمیرم ومنم که خیلی دوستش داشتم تصمیم گرفتم بمونم اونم قول داد درست میشه به همین عنوان دوسال ونیم عمرمو بپاش جذاشتم اما نه چیزی برام خرج میکرد نه مهرمو داد ارتباط ما فقط شده بود یه تلفن وماهی یکساعت وقت بامن میگذروند تادیگه خسته شدم بهش میگفتم تکلیف منو روشن کن میگفت نمیتونم دوتازندگی رااداره کنم ولی اجازه رفتن هم بهم نمیداد میگفت تو باید بپای من بمونی وقتی متوحه شدم که این ادم ازخودش هیچ اراده ای نداره وخیلی تابع دستورات زن وبچشه که دوسال ونیم ازعمرمو بپاش حروم کرده بودم ودلی که عاشقانه دوستش داشت الان دوماهی که کلا ارتباطمو باهاش قطع کردم خیلی دارم زجر میکشم اما دیگه نمیخوام بازیچه دستش باشم ضربه روحی سختی خوردم دیگه نمیتونم بع هیچ مردی اعتمادکنم

سلام خسته نباشید من 17 سال سن داشتم بایه دختر آشنا شدم در صفحه مجازی اون موقع خیلی اعتقادم قوی نبود به دین یواش یواش این رابطه ثابت ماند تا الان که 19 سالم هست من یه سالی به لطف خدا یکم بیشتر به دینم حساس و قوی تر شدم یواش یواش به دختر خانم شک کردم تا یه روز یه عکسی از ایشون دیدم دستش تو دستش یکی بود اتفاقا خودش برام فرستاد گفت نگاه کن من چقدر نامردم از اعتماد تو سو استفاده کردم بعدش من که خیلی بهشون علاقه داشتم عشق داشتم گفت اشکالی نداره خدا همیشه توبه کاران تو میبخشه بعد چند وقت دختر خانم رفت به مادرش قضیه رو گفت که منو دوست داره بعدش مادرش اومد منو دید باهام صبحت کرد از من خوششون اومد قبول کردن مشکل اینجا بود من هنوز به خانوادم جرات قضیه گفتن نداشتم و مادر اون دختر خیلی تاکید داشت هرچه زود تر باید خانواده با خبر بشن ماهم خانواده خیلی مذهبی هستیم به مادرم هرجور شده گفتمو مادرم خیلی ناراضی بود حتی گفتش من برات میرم خواستگاری ولی بعدش نه من نه تو هرچی هم بشه تقصیر خودته .درسته من خیلی پشیمونم که تو این رابطه بچگانه اومدم ولی دیگه افتاده بودم توش بعد به دختر قضیه گفتم گفتم نمیخوام بدبختم کنم چون با این مخالفت مادرم شاید به مشکل پیش بخورید اون دختر خانم هم فقط با گریه میگفت باشه باشه کاش زود تر میگفتی  میدونم تقصیر من بوده ولی بخاطر خدا و اون دختر و مادرم از این رابطه کشیدم کنار .حتی اخرش گفتم منو حلال کن و اونم گفت باشه .الان من دل یک کسی را شکستم ولی بخاطر آینده خودش که خراب نشه به گناه افتادم باید جواب گو باشم من خودمم خیلی به حق ناس حساس معتقدم بهش .لطفا راهنمایی کنید چه باید انجام بدم .ممنون از سایت خوبتون

سلام خسته نباشید

 

من ۳ سال پیش وقتی۱۸سالم بود با پسری آشنا شدم که۶ سال از خودم بزرگتر بود

 

اوایل دوستی بود ولی اون حرف از ازدواج و دوست داشتن میزد من هم ک فوق العاده احساساتی و ساده بودم هرچی میگفت باور میکردم

 

همون اوایل دوستی راحت گول خوردم خیلی راحت

 

و بکارتمو باهاش از دست دادم

 

از اون ب بعد رفتارش صد برابر بامن بهتر شده بود

 

انگار میخواست بمن بفهمونه که پشتمو خالی نمیکنه تا ازدواج کنیم

 

خیلی پسر بی عرضه و سست عنصری بود ولی من نمیدونستم

 

خیلی از خودش و خانوادش تعریف میکرد

 

مثلا میگفت من هرکسیو انتخاب کنم خانوادم برام میرن خواستگاریش و خونه به نامم زدن و بابام پولداره هیچی برام کم نمیذاره و ازین حرفا

 

۱سال از دوستیمون گذشت همش میپرسیدم پس چیشد چرا به خانوادت نمیگی اونم میگفت گفتم هنوز قبول نکردن 

 

خلاصه خانوادش راضی شدن و اومدن خاستگاری

 

ولی وقتی اوضاع زندگی ما رو دیدن پا پس کشیدن و با چند تا بهونه بنی اسرائیلی بهم زدن

 

ولی پسره همچنان میگفت راضیشون میکنم ولی نتونست یا نمیدونم شایدم نخواست

 

بعد چند ماه اون زن گرفت و من موندم و یه دنیای خراب شده رو سرم

 

نمیدونم از دل آتیش گرفتم بگم

 

از بکارت از دست رفتم بگم

 

از کابوسای شبانم بگم

 

از اشکای ناتمومم بگم

 

از نفسای تنگ شدم‌بگم

 

یا از قلبی ک بخاطر همین مسئله دچار ناراحتی شده بگم

 

حتی تا روز عقدش بمن امیدواری میداد 

 

میگفت من اینو نمیخوام تو رو میخوام

 

اینو طلاق میدم و این یه عقد زوریه و ازین حرفا

 

ولی من با این حال از بعد عقدش با اینکه خیلی وابسته بودم سعی داشتم از خودم دورش کنم ولی نشد ک نشد

 

از طرفی بمن میگف زنشو نمیخواد از طرفی عکسای دو نفره شون رو میدیدم ک با هم خوشحال بودن

 

خلاصه اون اولایل حرفاشو باور میکردم

 

ولی الان که ۳ سال گذشته ب خودم ناسزا میگم که چقدر ساده بودم آخه تو کل جهان کسی به سادگی من نیست

 

من عاشق بودم و کر و کور 

 

ولی اون فقط به فکر هوس و خوش گذرانی با من

 

خلاصه اون آقا عروسی کرد ولی شاید باورتون نشه   هنوز یک هفته از عروسیش نگذشته بود دوباره اومد سراغم و التماس و خواهش میکرد ک ببخشمش 

 

حتی میگفت زنم هنوز دختره و باهاش نبودم

 

حتی دست روی قرآن میذاشت و قسم میخورد 

 

میگفت خدا بزنه به کمرم اگه دروغ بگم

 

منم گول همین قسم هارو خوردم

 

میگفتم قسم کم چیزی نیس اگه دروغ بگه خدا بهم میفهمونه 

 

خیلی بهش گفتم برو سمت زندگیی که ساختی ولی فقط حرف خودشو میزد

 

حتی به زنش از من گفته بود ولی نمیدونم دقیقا چی

 

زنش هر بار به من زنگ میزد من با داد و بیداد و بد و بیراه قطع میکردم

 

چون این آقا بمن گفته بود که هم روز خواستگاری هم روز عقد به زنش گفته که من رو میخواد و به زنش گفته با یه بهونه یا ایراد بمن جواب رد بده چون خودش زیر فشار خانوادش بود و نمیتونست کاری کنه

 

 ولی زنش گفته بود گذشتت مهم نیست و آینده رو با من زندگی کن

 

دختره هم سنی نداشت۱۶ سالش بود و احساساتی و این پسره هم ماشین و سرمایه داشت و هم خانواده پسره خیلی دختره رو میخواستن و حمایتش میکردن

 

خب هر دختری به همین چیزا توجه میکنه

 

خلاصه من از زنش متنفر بودم و فک میکردم که زنش اومده بین ما و باعث شده از هم جدا شیم ولی بعدا شنیدم که اصلا اینطوری نبوده و این آقا اصلا از من چیزی به زنش و خانواده زنش نگفته

 

گذشت و گذشت

 

حتی منو میبرد پیش دعا نویس و میگفت هرکاری میکنم زنم طلاق نمیگیره باید ی دعا بگیرم که راضی به طلاق بشه

 

وای من چقدر خریت و سادگی کردم

 

دعا نویس هم میگفت برو تو آدم خوبی نیستی هم این دختره معصومو بازی میدی هم زنتو طلاق نمیدی

 

منم که گول حرفای این آقا رو خورده بودم فکر میکردم دعانویس دروغ میگه ولی بعدا فهمیدم چقد دقیق گفته بود

 

این آقا ظاهرا همچنان محکم رو حرفش بود

 

اوایل سعی میکرد با ملایمت ردش کنم ولی وقتی میدیدم نمیشه بهش بد و بیراه میگفتم به خودش ب خانوادش به زنش

 

هرکاری کردم که بره ولی نرفت

 

حتی به دروغ گفتم دارم ازدواج میکنم میگفت جرعت داری با کسی غیر از من باش اونوقت میفهمی چی میشه

 

کم کم تهدیداش شروع شد

 

تا جایی پیش رفت که میگفت میام به خانوادت میگم که دختر نیستی و زن من شدی

 

و همین کارم کرد

 

من تهدیداشو جدی نمیگرفتم و نه جواب زنگاشو میدادم نه پیاماش

 

حتی از طریق دوستام میخواست با من رابطه برقرار کنه 

 

جوری وانمود میکرد که همه دوستام فکر میکردن واقعا عاشق منه

 

میگفتن چرا بهش فرصت نمیدی شاید واقعا بدون تو نمیتونه

 

ولی من مشکل من این نبود من دلم شکسته بود و به هیچ عنوان‌نمیتونستم باهاش یک روزم شب کنم

 

هم میفهمیدم داره بهم دروغ میگه هم حق اعتراض نداشتم

 

بعضی وقتا کتکم میزد میگفت هرچی من میگم باید گوش کنی اگه گوش نکنی کاری میکنم که مجبور بشی زوری باهام ازدواج کنی

 

میگف اگه به حرفام گوش کنی نمیذارم آبروت بره و اول زنمو طلاق میدم بعد میام با خانوادت صحبت میکنم و راضیشون میکنم

 

ای خدا ای خدا

 

بعضی وقتا قرآن بغلم میگرفتم و زجه میزدم و از خدا میخواستم کمکم کنه ولی هیچ هیچ...

 

شایدم خیلی جاها کمکم کرده من ندیدم

 

حتی سلامم میکرد دلم از شدت تنفر میخواست سرش داد بزنم و بگم خفه شو تو لیاقت جواب سلام دادنم نداری ولی زبونم جلوش بسته بود

 

همیشه اولش خوب رفتار میکرد بعد وقتی میدید ازش ب خوبی استقبال نمیکنم اونم پرخاشگری میکرد

 

وقتی سرم داد میزد از ترس زبونم بند میومد

 

هرچی میگفت حرف بزن هیچی نمیتونستم بگم

 

فقط گریه میکردم ...

 

بار ها و بار ها جلوش گریه کردم و خواهش کردم باهام بازی نکنه ولی گوشش بدهکار نبود

 

اصلا هم زیر بار نمیرفت و همیشه میگفت چرا فک میکنی باهات بازی میکنم من دوستت دارم اگه نداشتم ولت کرده بودم

 

منم میگفتم چون دوستم داری ولم کن بذار برم سمت خودم

 

توام برو با کسی که خانوادت قبولش دارن زندگی کن

 

انقد گذشت و گذشت تا دیگه تصمیممو گرفتم

 

دیگه هرچی اومد سمتم جواب ندادم

 

گوشیمو خاموش میکردم میومد در خونمون

 

منم که از ترس آبروم تا دم مرگ میرفتم و برمیگشتم

 

چند بار اومد و با مادرم حرف زد مادرمم قلب مهربونی داره میگفت این قصد بدی نداره فقط تو رو دوست داره

 

مادرم گناهی نداشت چون از هیچی خبر نداشت

 

من فقط میگفتم نمیخوامش نمیخوامش

 

هربار گوشیمو روشن میکردم تهدیداش برام میومد

 

به خواهرم و به برادرم که اون سر دنیاس پیام میداد و میگفت خواهرت زن من شده باید باهام ازدواج کنه

 

خیلی خلاصه کردم

 

خلاصه وقتی دید هیچ جوره کوتاه نمیام اومد خونمون و همه چیو به خانوادم گفت

 

منم جلوی خانوادم خودمو نباختم و گفتم دروغ میگه 

 

میگف بیا بریم دکتر 

 

اونوقت میفهمن دروغ میگم یا راست

 

خلاصه بابام حرفاشو باور نکرد ولی مادرم میگفت واسه اینکه شر اینو کم کنیم بریم دکتر تا دختر بودنتو ثابت کنیم

 

قرار شد فرداش بریم

 

اونم تهدید کرد و رفت

 

گفت فردا میاد که منو با خانوادم ببره دکتر منم اگه نرم میره به یکی از فامیلامون که همسایشون بود میگه و با اون میاد

 

اونوقت مجبور میشم‌که برم

 

اونشب تهدیدشو کرد و رفت

 

من خیلی فکر‌کردم 

 

یا باید قید آبرومو میزدم و زوری باهاش ازدواج میکردم

 

یا باهاش راه میومدم و هرچی میگفت قبول میکردم تا ب حرفایی ک زده بود عمل کنه

 

شب بهش پیام دادم و التماس کردم‌ بیاد و حرفایی ک زده پس بگیره و بگه که دروغ گفته فقط بخاطر اینکه منو از دست نده در عوض منم صبر میکنم تا زنشو طلاق بده و بیاد خاستگاری

 

 اونم قبول کرد در عوض گفت باید تضمین بدم تا اگه زیرحرفم زدم بیاد و به خانوادم نشون بده

 

منم گفتم همین پیامام تضمینه

 

خلاصه بعد از چند وقت ب اجبار باهاش بودم و مجبور بودم خوب رفتار کنم ولی به سختی تحمل میکردم

 

تا اینکه یه روز مادر زنش اومد خونمون و گفت با دامادم چ رابطه ای داری

 

منم گفتم اون مزاحمت و تهدید میکنه ولی باور نکرد گفت اون گفته تو مزاحمشی

 

من قسم خوردم ولی بازم‌باور نکرد گفتم بهش بگید بیاد و رو در رو بشیم تا دروغ یکی از ما دو طرف در بیاد

 

هرچی بهش زنگ زدن نیومد که نیومد اخرشم از دسترس خارج شد

 

فردای اون روز خودش و خانواده زنش و خانواده خودش اومدن جلوی خونمون و آبرو ریزی و سرو صدا...

 

که چرا مزاحم این آقا میشدی

 

منم رفتم و شکلیت کردم دیگه نمیدونم چی میشه فقط به خدا توکل کردم

 

من از بعد عقدش خیلی شکسته شدم خیلی عذاب کشیدم تا فراموشش کنم ولی من هرچی دور تر میشدم اون نزدیک تر میشد

 

حالا میخوام بدونم حق من چیه

 

من که بعد ازدواجش با اکراه و زور باهاش بودم از ترس آبروم

 

من خیلی خلاصه کردم

 

ولی اگه از تهدیداش بگم جوری تهدید میکرد که وقعا از ترس مجبور ب پذیرفتن میشدم

 

الان خیلی پشیمونم از خطاهام 

 

هنوزم عذابش ولم نکرده

 

همش  ترس همش نگرانی همش استرس

 

به نظر شما این عذابا از طرف خداس؟

 

ینی این وسط فقط من باید محکوم میشدم؟

 

پس من چی زندگیم چی 

 

اون نباید جواب پس بده؟

 

هنوزم که هنوزه تهدیدم میکنه که اگه شکایتمو پس نگیرم به قاضی همه چیو میگه و آبرومو میبره

 

الان من چیکار کنم

 

همه فامیلا میگن شکایتتو ادامه بده تا ثابت کنی بی گناهی ولی من روم سیاهه

 

فقط و فقط امیدم ب خداس

 

شما بگید من تو این دنیا و اون دنیا حقی دارم ک طلب کنم؟

 

اگه من الان اون کسی رو که دلمو شیکونده و گذاشته رفترو نبخشم ،خدام نمیبخشه یا هیچ تاواوانی نداره؟خواهش میکنم یکی جواب بده

باسلام واحترام.  همه میگن پسرا دخترا رواذییت میکنن والا زندگی من بد بخت جوری بوده که  عاشق  یه دخترشدم  دلموشکست کاری کرد تا خودکوشی پیش رفتم شدم یه ادم گوشه گیر من چیزی واسش کم نزاشتم ادم خیانت کاری هم نبودم ک بگم خیانت کردم  از هرچی دختره متنفرم همشون اولش معصومن بعدش جوری زندگی تو خراب میکنن که چندسال طول میکشه درستش کنی اگه اونم بتونی خیلی دلم شکستن امیدم فقط خداس که  انتقام منو بگیره ازشون سه دفه عاشق شدم سه دفه هم شکستنم بدون هیچ دلیلی هیچ وقت نمیبخشمشون چون بدکردن باهام خونوادم گیر دادن ازدواج کن ولی من میترسم از دخترا وازدواج چیکار کنم نمیدونم

منم با یکی دوس بودم ولی یهویی ولم کرد چیکار کنم ضربه بدی خوردم

حالا چرا پسرا فقط دخترام کم دخیلی نیستن