شهرت‌طلبی یکی از آفت‌هایی است که گریبان خیلی از ما را گرفته است و ظاهرا طوری قبح آن از بین رفته است که در رسانه‌های صوتی و تصویری و کتبی به تبلیغ آن می‌پردازند و در گفتگوهای افراد مخصوصا جوانان و نوجوانان وارد شده است.
شاید برای همین است که امروزه یکی از آرزوهای نوجوانان و جوانان، فوتبالیست شدن و یا بازیگر شدن و امثال این است. زیرا فکر می‌کنند با این کارها است که می‌توانند مشهور شوند و رشد لازم را در زندگی داشته باشند.
از همین رو وقتی از شخصی پرسیده می‌شود که می‌خواهی در آینده چه کاره شوی؟ می‌گوید: فوتبالیست یا بازیگر. دلیلش را که می‌پرسی جواب می‌دهد که: می‌خواهم مشهور شوم.
وقتی می‌گوید: «تمام هم و غم زندگی من این است که مشهور شوم» واقعا این جمله به چه معناست و چه تبعاتی دارد؟
باید بگوییم که این جمله و طرز تفکر مفاسد بی‌شماری برای فرد به دنبال می‌آورد:
چنین شخصی در کار خود اخلاص ندارد و همه این کارها را که در راه رسیدن به این هدف است به خاطر مردم انجام می‌دهد نه به خاطر خدا برای همین نیز اگر به هدف نرسد که تمام تلاش‌هایش از بین رفته و هیچ اثر مثبتی نخواهد داشت و اگر هم به هدف برسد فایده‌اش فقط تشویق و آفرین‌های چند روزه هوادارانش خواهد بود که آن نیز باعث کبر و غرور و خود شیفتگی وی خواهد شد و ثمره‌ای که برای وی دائمی باشد و بتواند در آخرت توشه‌ای برای وی باشد، نخواهد بود.
این درحالی است که وظیفه ما در این دنیا عبادت مخلصانه خدای متعال است نه اینکه کارهایی برای مردم انجام دهیم تا پیش مردم عزیز و مشهور شویم:
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ «بگو: من مأمورم كه خدا را پرستش كنم در حالى كه دينم را براى او خالص كرده باشم» [الزمر/11]
برای همین نیز باید تمام نیات و اعمال ما جلب رضایت خدا باشد نه مردم همانگونه که امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
شرط بندگی خدا این است که در هر حرکت و سکونى نیتش رابرای خدا خالص سازد زیرا اگر چنین نکند، غافل است و غافلان را خداوند تعالى اینگونه توصیف فرموده: اینان مانند چهارپایان بلکه گمراهتر هستند و نیز فرموده: اینان همان کسانى هستند که غافلند. [میزانالحکمه، محمد محمدى رىشهرى، ج 3، روایت 4748]
شخصی که دنبال شهرت‌طلبی است مجبور است کارهایی را انجام دهد که مردم دوست دارند و خوششان می‌آید و تبعیت بی چون و چرا از مردم نیز انسان را به گناه و عصیان خدای متعال می‌کشاند.
وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ«اگر از بيشتر كسانى كه در روى زمين هستند اطاعت كنى، تو را از راه خدا گمراه مى كنند (زيرا) آنها تنها از گمان پيروى مىنمايند، و تخمين و حدس (واهى) مىزنند.» [الأنعام/116]
نتیجه‌گرا بودن، شکست خوردن، دلسرد و مایوس شدن و ده ها آفت دیگر نیز وجود دارد که گریبان انسان شهرت‌طلب از آن رها نمی‌شود.
البته کسی که کارها را به خاطر خدا انجام دهد خیلی وقت‌ها نزد مردم نیز عزیز و مشهور می‌شود که این شهرت بد نیست و بحث از آن فرصت دیگری می‌طلبد.