طوفان‌الاقصی که امنیت پایدار اسرائیل را در هم شکست و سبب گردید این رژیم هیچ‌گاه نتواند ادعای بازدارندگی خود را تکرار کند، به شکست بزرگی برای این رژیم تبدیل شده است؛ رسانه‌های وابسته به صهیونیسم برای به حاشیه بردن این شکست تاریخی و بی‌سابقه، حملات خود را متوجه ایران کرده و با پیش کشیدن کمک‌های مالی کشورمان به فلسطین، به دنبال ترمیم زخم عمیق بر پیکر رژیم اسرائیل هستند.
در روزهای اخیر شاهد شکل‌گیری یک جنگ رسانه‌ای میان حامیان آرمان فلسطین و وابستگان به اردوگاه صهیونیسم و غرب هستیم؛ در این میان رسانه‌هایی که از سوی اسرائیل تغذیه مالی شده و با حذف شدن از فهرست کمک‌های عربستان سعودی، به اسرائیل وابستگی بیشتری پیدا کرده بودند، تلاش بیشتری برای تأثیرگذاری بر روند معادلات رسانه‌ای دارند.
آن‌ها که سال‌ها همگام با پویش‌های دعوت به تحریم ایران، خواهان بیشتر شدن تحریم‌های کشورمان بودند و با کمک لابی اسرائیل در واشنگتن، کارزار تحریم حداکثری را پیش می‌بردند تا جایی که از چوب حراج زدن بر نفت به سرقت رفته ایران حمایت کرده و با هر بهانه‌ای حتی به بهانه تألمات روحی و روانی ناشی از مبارزه با جمهوری اسلامی، به دنبال دست یافتن به اموال مصادره‌ای ملت ایران در نزد بانک‌های آمریکایی بودند، اینک دلسوز منابع درآمدی ایرانیان شده و این‌گونه گزارش می‌دهند که جمهوری اسلامی ثروت مردم خود را سال‌هاست که در اختیار گروه‌هایی همانند حزب‌الله، حماس، انصارالله، جهاد اسلامی و... قرار می‌دهد!
عجیب این است که آن‌ها تنها یک طرف ماجرا را پیش کشیده و فلسطین را به عنوان یک موجود سربار و جیره‌خوار ایران نشان می‌دهند و به طرف دیگر یعنی اسرائیل هیچ اشاره‌ای نمی‌کنند و حاضر نیستند این واقعیت را بازگو کنند که اسرائیل وابسته‌ترین رژیم به کمک‌های خارجی بوده و حیات آن‌ها تاکنون با همین کمک‌های غرب به ویژه آمریکا ممکن شده است وگرنه این رژیم با وجود تحریم از سوی ملت‌های آزاده جهان و داشتن دردسرهای فراوان برای صادرات تولیدات خود و همچنین محدود بودن اراضی و موقعیت ژئواکونومیک آن، هیچ‌گاه توان داشتن یک اقتصاد خودبنیاد و درون‌زا را ندارد؛ در این زمینه کافی است بدانیم بخش دانش‌بنیان کمابیش ۵۰% صادرات خدمات و ۳۵% وصول مالیات این رژیم را تشکیل می‌دهد، با این وجود بیش از ۸۰% از این شرکت‌ها از آغاز سال ۲۰۲۲ در خارج از اسرائیل به ثبت رسیده‌اند؛[۱] عبارت گویاتر این آمار این است که با هماهنگی با دولت‌های غربی، شرکت‌ها و کارتل‌های بزرگ فناوری، با وجود ثبت شدن در کشورهای غربی و استفاده از حمایت اروپا و آمریکا، بخش بزرگی از خط تولیدات خود را در داخل اسرائیل راه‌اندازی کرده و مالیات آن را به اسرائیل پرداخت می‌کنند و بیش از نیمی از اقتصاد اسرائیل را تأمین می‌کنند؛ لذا استقلال اسرائیل از آمریکا و غرب چیزی جز توهم نیست!
افزون بر کمک‌ها غیرمستقیم این‌چنینی، دادن کمک‌های بلاعوض و سالیانه، مسئله‌ای عادی در روابط اسرائیل با غرب است؛ آمریکا از سال ۲۰۰۹ و طی دو تعهدنامه ۱۰ساله که در زمان بوش و اوباما اجرایی شد، متعهد شده است سالانه بیش از ۳/۳ میلیارد دلار به این رژیم کمک کند؛ اسرائیل در صدر کشورهایی قرار دارد که آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم به آن بیشترین کمک را انجام داده است. بر اساس گزارش مرکز پژوهشی کنگره آمریکا تا سال ۲۰۱۸ این کشور تا کنون ۱۳۰ میلیارد دلار به اسرائیل کمک انجام داده است. کمک‌هایی که هیچ‌گاه متوقف نشده و برعکس کمک به اوکراین، مخالفانی نداشته است![۲]
امروز همگان می‌دانند که آمریکا تعهدی نامحدود و بی‌پایان به اسرائیل داشته و هر کمکی با هر رقمی برای حفظ اسرائیل لازم باشد از آن دریغ نخواهد کرد. امروز این تحلیل اشتباه نخواهد بود که گفته شود تنها علت حضور آمریکا در خاورمیانه به ویژه سوریه و عراق، برای کمک به اسرائیل است؛ ترامپ که امروز منتقد کمک آمریکا به اوکراین است و گفته است در روز اول ریاست‌جمهوری احتمالی، آن را قطع خواهد کرد، بزرگ‌ترین منتقد هزینه در خاورمیانه بود، او زمانی گفته بود بعد از این‌همه حماقت برای هزینه کردن ۷ تریلیون دلار در خاورمیانه، حالا وقت این است که در کشور خودمان سرمایه‌گذاری کنیم.[۳]
البته ارزیابی جامع‌تر از هزینه‌های آمریکا در خاورمیانه در مسائل مربوط به کشورهای عراق، سوریه، افغانستان و پاکستان نشان می‌دهد که در بازه زمانی ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶، حدود ۳.۶ تریلیون دلار هزینه شده است.[۴] این هزینه‌ها در حالی است که بدهی آمریکا به رقم خیره‌کننده ۳۳ تریلیون دلار رسیده است و نیمی از خانواده‌های آمریکا قادر به تهیه کالاهای اساسی و اولیه زندگی خود نیستند!
اما در این میان کشورمان در تلاش بوده است تا با فعال کردن ظرفیت‌های منطقه‌ای، از آن‌ها برای منافع ملی ایرانیان که جدا از منافع ملت‌های منطقه نیست استفاده ببرد. به علت مردمی بودن نیروهای دل‌بسته به کشورمان که در رسانه‌های غربی از آن به عنوان نیروهای نیابتی یاد می‌شود، آن‌ها هزینه چندانی نداشته و مثل یک رژیم تجاوزگر و چندملیتی همانند اسرائیل، نیازمند مسلح شدن تا بن دندان نیستند. ایران توانسته است با کمترین هزینه، طرح‌های ضد ایرانی چند تریلیون دلاری آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن‌ها را به شکست بکشاند!
رسمی‌ترین میزان کمک که از سوی آقای «زیاد نخاله» اعلام شده و این روزها به صورت مرتب در شبکه‌های ضد انقلاب از آن سخن گفته می‌شود، کمک سالانه ۱۵۰ میلیون‌دلاری به حماس، بزرگ‌ترین گروه مبارز فلسطینی است؛[۵] با این حال اگر این کمک‌ها طی بیست سال گذشته پرداخت شده باشد به رقم ۳ میلیارد دلار می‌رسد که کمتر از کمک یک سال مستقیم آمریکا به اسرائیل است!
اکنون برای پی بردن به این کمک‌های حداقلی ولی پربازده کافی است بدانیم سهم هر ایرانی به صورت ماهانه برای کمک به جهاد اسلامی کمتر از هفت هزار تومان خواهد بود که کمتر از ۲% یارانه نقدی ماهانه هر ایرانی است.
بنابراین، کمک‌های خارجی که امری متداول و جاری در میان تمامی کشورها بوده و هیچ استثنایی ندارد در ایران جزو کمترین هزینه‌های دولتی بوده و برجسته کردن آن تنها با انگیزه‌های سیاسی صورت می‌گیرد.
پی‌نوشت:
[۱]. دنیای اقتصاد، https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4009941.
[2]. خبرگزاری آناتولی ترکیه، B2n.ir/k07032.
[3]. تسنیم، https://tn.ai/1655564.
[4]. رجانیوز، http://rajanews.com/node/301668.
[5]. رادیو فردا، B2n.ir/z52008.