رهروان ولایت ـ «در فاصله سال‌های 1965 تا 1973 بیش از 2 میلیون تن بمب بر سر ملت لائوس فروریخته شــد که بیش از مقدار بمبی بــود که آمریکا در دوران جنگ جهانی دوم مجموعــاً بر آلمان و ژاپن ریخته بــود. دهکده‌ها با خاک یکســان، تعداد بی‌شماری بر اثر شدت مواد منفجره، زنده به گور شدند یا به وسیله ناپالم[1] و فســفر، زنده زنده سوختند یا بر اثر ترکش بمب‌ها قطع عضو یا سوراخ‌سوراخ شدند. هیــچ راه نجاتی برای مردم لائوس وجود نداشــت...
جامعه‌ای که ایالات متحده بر او جنگ تحمیل کرده بود پیش از این، توسط حکومتی اداره می‌شــد که مردم را به عصر پس از اســتعمار و فرهنگ غرور ملی ســوق می‌داد. به جای ستایش فرهنگ غرب و تدریس زبان فرانسه، زبان لائوسی در آموزشگاه‌ها تدریس می‌شد. مبارزه گسترده با بی‌سوادی، اصلاحات ارضی و... به حرکت در آمده بود. یک نسل آواره، صدها هزار کشته و بیشــتر از آن معلول شده بودند. یک دهه مداخله نظامی، آسیای جنوب‌شرقی را به منبع تولید 70 درصد تریاک جهان و تهیه‌کننده مواد خام برای بازار پر رونق هروئین آمریکا مبدل ساخت. بخشی از فرآیند تصفیه هروئین نیز در آزمایشگاهی در قرارگاه سیا در شمال لائوس انجام می‌شد.»[2]
این همه جنایتی که آمریکای جهانخوار در لائوس، مرتکب شد فقط یکی از صدها مورد دخالت‌های مستکبرانه و وحشیانه‌ی این دولت زیاده‌خواه و خودبرتربین است. دولت بدنام و بدسابقه‌ای که سالها با کشور و ملت ما هم سرِ ناسازگاری و زورگویی دارد.
دولت انگلستان هم در سیاه‌بودن کارنامه و بدنامی جهانی، دست‌کمی از آمریکا ندارد. از قرن 15 میلادی که استعمار انگلیس بر کشورهای آسیایی -بخصوص هندوستان- چنبره زد، تاریخ، وقایع حیرت‌انگیزی از سنگدلی و بی‌رحمیِ دولت بریتانیا ثبت کرده است. در دهه 1770 میلادی بیش از 10 میلیون هندی تنها در ایالت بنگال این کشور، بر اثر قحطی و گرسنگی، بیماری، بدرفتاری و شکنجه به دست نظامیان انگلیس و یا بر اثر فشار کار اجباری جان خود را از دست دادند.
از سال 1942 نیز قحطی دیگری به دلیل تصمیم استعماری دولت بریتانیا و شخص چرچیل در هندوستان به وقوع پیوست که در حدود 5 میلیون هندی دیگر را به کام مرگ کشاند. به دستور چرچیل در این سالها، تمامی کشتی‌هایی که برای انتقال مواد غذایی به هند مورد استفاده قرار می‌گرفت، به انتقال تجهیزات و آذوقه برای نیروهای نظامی انگلستان در شمال آفریقا به کار گرفته شدند و بدین ترتیب قحطی بزرگی این بار نیز در ایالت بنگال هند جان میلیون‌ها هندی را گرفت.[3]
این هم تنها بخش کوچکی از سیاهه‌ی اعمال روباه‌پیر است. جالب اینکه این دولت هم با ملت و کشور ما سر ناسازگاری دارد و مردم هشیار ما از خباثت آن آگاهند.
از این دو دولت -به‌عنوان سردمداران استکبار جهانی- که بگذریم برخی دیگر از کشورهای ستیزه‌گر با جمهوری‌اسلامی هم سوابق بسیار بدی در اذهان مردم دنیا دارند. به عنوان نمونه، دولت فرانسه فقط در یک مورد از جنایات خود در جنگ با الجزایر، یک‌ونیم میلیون نفر از مردم این کشور را شکنجه و به قتل رسانده‌اند. دو تن از ژنرال های بازنشسته فرانسه اعتراف کرده اند که در طول جنگ الجزایر اعضای جنبش آزادی بخش الجزایر، مورد شکنجه و آزار جنسی قرار می‌گرفتند.
درمقاله‌ای در روزنامه‌ی لوموند فرانسه، اعترافی از ژنرال 92 ساله «ژاک ماسو» که در سال 1957 رئیس اردوگاه "paras" بود، و ژنرال 82 ساله پل آسارس، رئیس وقت سازمان اطلاعات فرانسه در الجزایر، منتشر شد. این دو ژنرال اذعان داشته‌اند که بیش از 3 هزار اسیری که در آن زمان "مفقود" اعلام شدند در حقیقت اعدام شده بودند. آسارس توضیح می دهد که در سال 1957 شکنجه و کشتار بخشی جدانشدنی از سیاست جنگ فرانسه بودند.
بنا به گزارش شاهدان تجاوزهای گروهی و فرو کردن قربانیان در آب های منجمد یا فاضلاب و شوک الکتریکی از جمله شکنجه های روزانه بود.
در سال 1960 جمعی از روشنفکران پیرامون ژان پل سارتر، از جمله سیمون دو بووار، آندره برتون و غیره با "مانیفستو 121" علیه جنگ اعتراض کردند. تاریخ نگار "پیر ویدال ناکت" نیز در کتاب خود، "شکنجه در جمهوری"، به استفاده از شکنجه توسط فرانسویان تاخت.[4]
خلاصه‌ی کلام اینکه امروزه دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران، همان دشمنان کینه‌توز و سنگدل بشریت در طول تاریخ هستند که هرکدامشان، کوله‌باری از کشتارها و جنایت‌ها را به دوش می‌کشند. در مقابل چنین دشمنان بی‌آبرو و بدنامی، احساس غرور و حقانیت به انسان دست می‌دهد و انسان خود را در این نبرد، درکنار همه‌ی مظلومان تاریخ می‌بیند.
-------------------------
پی‌نوشت:
1- ناپالم ماده‌ای آتش‌زا و نوعی بمب محتوی نوعی ترکیب مایع، ترجیحاً بنزین است با اکتان ۸۰ و یکی از پودرهای ام ۱ یا ام ۲ یا ام ۹، که پس از پرتاب و برخورد به هدف، مادهٔ ژلاتینی تولید کند و با شعله و حرارت زیاد بسوزد./مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹
2- سرکوب امید، ویلیام بلوم، ترجمه: عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 323-337
3- مروری بر چهارصد سال جنایات بریتانیای کبیر
4- فرانسه، نماد استعمار و شکنجه در اروپای قاتل
نظرات
سلام
بله
همه ی این هایی که گفتین بخشِ کوچکی از سیاهه ی اعمالِ پیر است...
از این همه روشنگری ممنونم...