رهروان ولایت ـ شاید این روزها این مسئله ذهن شما را درگیر کرده باشد که آیا شیوه رسانه در مورد تبلیغی که برای انصراف از یارانه انجام می‌دهد، شیوه خوبی است یا نه؟ آیا اینکه به افراد یک جامعه این مسئله تزریق میشود که گرفتن یارانه مساوی با فقر و نیازمندی است درست است و با موازین دینی و تربیت اسلامی سازگار است؟ آیا کسی که به گرفتن یارانه نیاز دارد، با این جو سازی تبلیغاتی دولت، احساس حقارت نخواهد کرد؟!
متون دینی و حتی روانشناسی تجربی، هر گونه احساس حقارت در افراد را نابهنجار دانسته و آن را منشا رذائل اخلاقی میداند. چنانچه گفته میشود جوان، بر اثر عقده حقارت يا احساس حقارت، دچار بيمارى تكبر مى شود. به مردم بى اعتنا مى گردد. تجاوز مى كند. به عصيان و طغيان مى گرايد. ياغى مى شود. اصول اخلاقى و صفات انسانى را ناديده مى گيرد و خلاصه جبار مى شود، و بى پروا به هر عمل ناروايى دست مى زند.[1]
عن ابى عبدالله عليه السلام قال: من رجل تكبر او تجبر الا لذلة وجدها فى نفسه.[2]
امام صادق عليه السلام فرموده است: هيچ انسانى خودبين و متجاوز نمى شود و به تكبر و جباريت آلوده نمى گردد، مگر به سبب ذلت و حقارتى كه در ضمير خود احساس مى كند.
تكريم شخصيت مردم يكى از وظايف دينى و علمى و از عوامل مهم سازگارى و حسن تفاهم است، و تحقير شخصيت دیگران، از اعمال ناپسند و باعث ناسازگارى و اختلاف خانوادگى و اجتماعى است.
این مورد نمونه ای از عوارض احساس حقارت است. بنابراین هر آنچه که این احساس را در افراد تزریق کند مورد قبول نمی‌باشد. به عبارتی هدف، وسیله را توجیه نمیکند و نباید برای رسیدن به اهداف خود از هر وسیله ای استفاده کرد.
ما در اینحا در صدد باز کردن زوایای مختلف بحث حقارت نیستیم و لذا برای مطالعه بیشتر در این زمینه در کتاب بزرگسال و جوان از نظر افکار و تمایلات، اینجا کلیک کنید.
--------------------------------------
پی نوشت:
[1] فلسفی، محمد تقی، بزرگسال و جوان از نظر افکار و تمایلات، ص 5
http://www.ghadeer.org/social/afkar_tam/gavan005.htm
[2] كافى ، ج 2، ص 312.