گاهی برای فرار از یک سرنوشت، انتخابی می‌کنیم که ما را در دام می‌اندازد و آن گاه است که در می‌یابیم آنچه از آن گریزان بودیم، از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است.
تاریخ چیز عجیبی است. درس‌آموز و هشداردهنده. زمانی رضاشاه برای در امان ماندن از جنگ، اعلام بی‌طرفی کرد و گفت من با هیچ طرفی نیستم. دولت وقت ایران بر اساس این بی‌طرفی، درخواست انگلیسی‌ها برای اخراج آلمانی‌ها را نپذیرفت و بر کناره‌گیری از منازعه اصرار کرد. نظامیان ایران ساماندهی و تجهیز نشدند تا نگویند ایران عزم جنگ دارد، اما عاقبتِ اعلام بی‌طرفی عدم اخراج آلمانی‌ها و آماده نکردن نیروی دفاعی، نجات ایران از باتلاق جنگ نبود؛ بلکه باعث شد بهانه‌ای برای حمله به ایران به دست آید و کشور عزیزمان از شمال و جنوب بدون کمترین مقاومتی اشغال شود؛ لذا رضاشاه از سلطنت خلع شد و از آنچه می‌ترسید به سرش آمد.
این ماجرا در زندگی همه ما بارها و بارها تکرار می‌شود. از روی تنبلی و عافیت‌طلبی، ورزش نمی‌کنیم، اما همین رفتار باعث می‌شود اضافه‌وزن پیدا کنیم و درنتیجه مجبور شویم، چند برابر ورزش کنیم تا آن وزن اضافه را کاهش دهیم. یادم می‌آید مرحوم رضا داوود نژاد بازیگر خوب سینما در یکی از مصاحبه‌هایش گفت: برای این که از سربازی معاف شوم، وزن اضافه کردم؛ معافیت را گرفتم، اما دیگر هیچ‌گاه نتوانستم به وزن مناسب خودم برگردم. او به دنبال آسودگی بود؛ اما انتخابش او را به سمتی دیگر برد.
از این دست اتفاقات زیاد است و هر یک از ما می‌توانیم مصادیق آن را در زندگی خود و اطرافیانمان مشاهده کنیم؛ اتفاقاتی که ما در آن انتخابی می‌کنیم برای اصلاح، اما جز نتیجه‌ی عکس، ثمری نمی‌بینیم.
شرکت نکردن در انتخابات ریاست‌جمهوری، رأی باطله دادن و... از همین دست انتخاب‌هاست. 60 درصد از مردم ایران عزیز، انتخاب کردند که در انتخابات شرکت نکنند؛ هرکدام دلایلی داشتند؛ برخی از سر بی‌خیالی، برخی به خاطر مخالفت با دین و حکومت دینی و عموماً به خاطر گلایه از مشکلات اقتصادی. این عزیزان تصمیم گرفتند در انتخابات مشارکت مفید نداشته باشند تا صدای اعتراض بلند کنند و از فقر و مشکلات رها شوند، اما به نظر می رسد در اینجا نیز شاهد تکرار تاریخ خواهیم بود. این تصمیم بلایی را که از آن می‌گریزیم بر سرمان خواهد آورد. فردی انتخاب خواهد شد که به دلیل پشتوانه کم مردمی، توان رویارویی با زورمندان را ندارد. صدای آن صاحب قدرت و ثروت را می‌شنوم که به رئیس‌جمهور منتخب می‌گوید: تو منتخب 20 درصد جامعه‌ای و نمی‌توانی آسیبی به من بزنی. می‌گویید نه؟ شاهدی دارم از مناظره انتخاباتی دو نفر در صداوسیما. در این مناظره یکی از نمایندگان مجلس، فردی را که صاحب نفوذ بود، به چالش می‌کشید و او در جواب فقط یک صلاح داشت: «بگو ببینم تو چند رأی داری و منتخب چند نفر هستی؟»
علاوه بر این، عدم انتخاب و بی‌طرفی ما ممکن است به انتخاب فردی کمتر صلاحیت‌دار منجر شود؛ فردی که نه برنامه‌ای برای اصلاح امور دارد و نه عزم جدی برای مقابله با مشکلات. در این صورت همان بر سرمان خواهد آمد که از آن گریزان بودیم. خواستیم اعتراضی به اقتصاد کرده باشیم، اما اقتصاد بدتر شد. خواستیم بگوییم زیر بار اجاره مسکن له شده‌ایم، اجاره بیشتر شد.
بیایید این بار تاریخ را به‌گونه‌ای متفاوت رقم بزنیم و با انتخابی عقلانی، آینده‌ای بهتر را تجربه کنیم.