یکی از ویژگی‌های برجسته شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، مقدم داشتن رضایت خداوند بر همه چیز بود، خصلتی الهی که در کنار سعی و تلاش شبانه‌روزی، توانست ایشان را در حل بحران‌های زیادی یاری رساند و دولت وی علی‌رغم کمبودها، هیچگاه در بن‌بست قرار نگیرد.
حال و هوای این روزهای انتخاباتی، متفاوت از گذشته است.
به اذعان همگان، شهید "سید ابراهیم رئیسی" طراز واقعی دولت در نظام مقدس جمهوری اسلامی را در ولایت‌مداری واقعی و اجرای دقیق توصیه‌های رهبری، کارآمدی، اخلاق، صلابت، حفظ و ارتقاء و پایبندی به ارزش‌ها، مردم‌داری، خستگی‌ناپذیری، ساده‌زیستی، قانون‌مداری، تعامل، شایسته‌سالاری و موارد بسیار دیگری در قامت یک رئیس جمهور و در میدان سیاست نشان داد و معیارهای واقعی را که یک سیاست‌مدار و کاندیداهای عرصه مسئولیت در ایران اسلامی به خصوص در قامت "ریاست جمهوری" باید از آن برخوردار باشند را برای مردم معنا کرده و به رخ مدعیان کشید و کار را برای کسانی که به هر نوعی از این معیارها فاصله گرفته‌‌اند سخت نمود.
از طرفی سخن گفتن از چنین ویژگی‌هایی و بیان خصوصیات بسیارِ دیگری که مجال بازگویی آن فراهم نشده و از طرف دیگر، بیان واقعیت‌های ناگفته از دستاوردهای عظیم و ستودنی دولت سیزدهم و فداکاری‌هایی که برای ترمیم، بازسازی و تقویت زیرساخت کشور - با جهشی بی‌سابقه به اذعان آمارهای بین‌المللی- صورت گرفته و عموم مردم از آن اطلاع چندانی ندارند، شرح مفصلی دارد که برای هرکدام از آن‌ها، باید ساعت‌ها گفتگو کرد، اما یک ویژگی برجسته در شخصیت شهید سید ابراهیم رئیسی وجود داشت که نمی‌توان از آن به راحتی گذر نمود.
دختر فاضله و یادگار این شهید نیز در سوگواره "شهیدان پرواز" در مشهد ضمن اشاره به برخی از خصائص ایشان از ویژگی، "خادم الله" بودن شهید رئیسی قبل از "خادم مردم" بودن سخن گفت؛[1] برای آیت‌الله رئیسی رضایت خداوند در درجه اول قرار داشت و در پرتو آن، رضایت مردم، درحالی‌که برای خیلی از سیاست‌مداران محبوب چون گاندی، اولویت رضایت مردم بود؛ اما رضایت خداوند، اصلی است که می‌تواند با رضایت مردم همراه نباشد و این نقطه، همان جایی است که لغزشگاه بسیاری از افراد می‌گردد.
در تعالیم اسلام، محور محاسبه و انگیزه برای تمام افعال و کردار انسان، باید رضایت الهی باشد و حتی در شرایط ناچاری در انتخاب بین گزینه رضایت خداوند یا رضایت مردم، باید جلب رضایت الهی را بدون داشتن ترس از سرزنش و تخریب و طعن مردم یا بدخواهان در نظر داشت، زیرا اگر کسی تنها به دنبال کسب رضایت مردم باشد، هیچگاه به این هدف نخواهد رسید.
چنانچه امام حسین علیه‌السلام در پاسخ به نامه مردی که از ایشان خواستار خیر دنیا و آخرت شد فرمود: «مَنْ طَلَبَ رِضَی اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَی النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إِلَی النَّاسِ».[2]
«هرکس با خشمگین کردن مردم به دنبال رضایت خدا باشد، خداوند پشتیبان او در کارهایی خواهد بود که مرتبط با مردم است و هرکسی با به خشم‌آوردن خدا، به دنبال راضی نگه‌داشتن مردم باشد، خدا او را به همان مردم وامی‌گذارد».
لذا هرکس رضای خدا را بر رضای مردم مقدّم دارد، همه او را دوست خواهند داشت و این سنت الهی و نکته مهمی است که رهبر انقلاب نیز در شهریور 1402 و دیدار با رئیسجمهور و هیئت دولت با اشاره به آن فرمودند:
"اسم رمز دولت‌های ما باید این باشد: کسب رضای الهی و کار برای مردم؛ اصلاً باید هدف را در این دو جمله خلاصه کنیم. اگر رضای الهی هدف انسان شد، این در همه‌ی فعّالیّت‌ها و نوع کارکرد ما اثر خواهد گذاشت...یک جمله‌ای در صحیفه‌ی سجّادیّه هست...عرض می‌کند به خدای متعال، می‌فرماید: مُؤثِراً لِرِضاکَ عَلىٰ ما سِواهُما فِی الاَولِیاءِ وَ الاَعداء؛ من رضای تو را ترجیح بدهم بر هر انگیزه‌ی دیگری؛ اگر این شد، حَتّىٰ یَأمَنَ عَدُوّی مِن ظُلمی وَ جَوری وَ یَیأَسَ وَلِیّی مِن مَیلی وَ انحِطاطِ هَوای [تا دشمنم از ستم من آسوده و دوستم از میل و روآوردن هواى نفْسم (به نفع او) نومید گردد] ؛ این خیلی مهم است."[3]
عملکرد شهید رئیسی نه‌تنها در قامت یک رئیسجمهور، بلکه در سرتاسر دوران مسئولیت‌های مختلف نشان داد که ایشان رضایت خداوند را بر همه چیز ترجیح می‌دهد بطوری‌که نه‌تنها غربی‌ها، منافقین و ضد انقلاب کینه وی را در دل داشتند؛ بلکه در مواردی حتی مورد انتقاد بعضی از انقلابیون یا جریاناتی که خود را انقلابی می‌دانند نیز قرار گرفت؛ اما مردم بی‌اعتنا به موج تخریب‌ها به ویژه پس از شهادت، او را در قلب و جان خویش ماندگار کردند.
یادمان باشد که شهید رئیسی، پیش از ریاست جمهوری در جایگاه ریاست قوه قضائیه و نقش مطالبه‌گری قرار داشت و می‌توانست با اکتفا به آن، محبوبیت بیشتری را جلب کند؛ اما در شرایطی که آگاه به اوج بحران‌ها و عمق مشکلات کشور به خصوص در حیطه اقتصادی و نارضایتی مردم از عملکرد دولت گذشته بود، بعد از اصرار نخبگان و عموم مردم، کاندیداتوری ریاست جمهوری را قبول نمود و خود را از جایگاه مطالبه‌گر به جایگاه پاسخگویی انتقال داد آن هم در شرایطی که پاسخگو بودن در برابر وضعیت وخیم اقتصادی، بسیار سخت و طاقت‌فرسا شده بود.
برای بیان اوج مظلومیت مرد خستگی‌ناپذیر، "رئیسی عزیز"، و حفظ دستاورد‌هایی که برای آن، خون‌دل‌ها خورده شده و جلوگیری از روایت‌سازی، روایت لااقل بخش‌های کوچکی از این "شرح مجاهدت" لازم است.
ادامه دارد...
منابع:
[1]. https://www.aparat.com/v/dasf46k.
[2]. الامالی، شیخ صدوق، ص200؛ بحارالانوار، مجلسی، ج68 ص208.
[3]. دیدار رئیسجمهور و اعضای هیئت دولت، https://khl.ink/f/53710.