بررسی برنامه تلویزیونی «تقویم تاریخ» که بعد از سال‌ها در قالب و شمایلی تازه به مردم معرفی شده است. وقایع و رویدادهایی تاریخی که حیرت‌انگیز و غیرمترقبه هستند.
برنامه تلویزیونی «تقویم تاریخ» به کارگردانی مسعود عجمی در حدود 500 قسمت از اول دی‌ماه 1401 به روی آنتن شبکه یک سیما رفته است و تا به امروز ادامه داشته است. این برنامه که به صورت برنامه‌ای رادیویی هر روزه از ساعت 6:30 دقیقه بامداد در دهه‌های شصت و هفتاد از شبکه سراسری صدا (رادیو ایران) پخش می‌شد، برنامه‌ی محبوب مردمی لقب گرفت. اکنون بعد از حدود بیست سال با رویکردی جدید، با استفاده از تصاویر، ویدیو، کارهای گرافیکی و پادکست و در قالبی تلویزیونی به بینندگان ارائه شده است. به نظر می‌رسد بازخورد و بازدید کم برنامه‌های رادیویی (که به لحاظ نادیده گرفته شدن هنر آوایی جای تأسف دارد)، دلیل به قاب تلویزیون درآمدنش است.
«علیرضا علیا» که سابقه دوبلوری و بازیگری را در کارنامه خود دارد، مجری‌گری این برنامه را عهده‌دار است. وظیفه‌ی نریتوری و روایتگری بخش‌هایی از این مجموعه‌ی 7 تا 10 دقیقه‌ای را «نگین خواجه نصیر» بر دوش گرفته است.
هر قسمت از این اثر ارزشمند، دارای دو بخش است؛ بخشی که نریتورِ اثر از واقعه‌ای تاریخی به تاریخ همان روز پخش، پرده برمی‌دارد و بخشی که مجری به فکتی تاریخی راجع به شخصیتی تاریخی در ایران و جهان و یا رویدادی در گذشته می‌پردازد. این وقایع شامل همه‌ی رخدادهای اجتماعی، تاریخی، فرهنگی، هنری و علمی می‌شود و تمام تقویم‌ها (خورشیدی، قمری، میلادی و غیره) را در برمی‌گیرد.
از نقاط روشن این اثر می‌توان به زمان کوتاه هر قسمت اشاره کرد. زیرکی تولیدکننده در انتقال برنامه از رادیو به تلویزیون است؛ به طوری‌که می‌توان در کنار انجام امور روزمره، آن را دید و یا حتی به عنوان پادکست شنید. همچنین برخلاف بسیاری از آثار که دست مخاطب را از قضاوت و داوری کوتاه کرده‌اند، از پیش‌داوری جلوگیری می‌کند و قضاوت درباره‌ی اشخاص و اتفاقات را به بیننده می‌سپارد.
«تقویم تاریخ» به خوبی نشان داده است که حافظه‌ی تاریخی یک ملّت نباید ضعیف شود، چراکه تاریخ، فهم امروز است برای هموار کردن راه آینده.