سید عباس صالحی وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی، تازاندنِ اسب فرهنگ و هنر برای دور کردن ایران از انزوا را لازم و ضروری دانسته است. هرچند هنر بذاته چنین کارایی دارد، اما تجویز آن برای درمان انزوای ایران اشتباه است؛ چراکه اساساً انزوایی در کار نیست و بهتر این بود که ایشان کارایی هنر و فرهنگ را افزوده شدن و تعمیق حوزه نفوذ ایران می‌دانست!
وزیر محترم ارشاد در جلسه معارفه خویش دو مأموریت مهمِّ دولت و وزارت ارشاد را ایجاد وفاق ملی و خروج ایران از انزوا معرفی کرد و در ادامه دور شدن از انزوا را با اسب تیزرو فرهنگ و هنر ممکن دانست.[۱]
البته در شتاب تأثیر فرهنگ و هنر در رساندن پیام به مخاطب تردیدی وجود ندارد و چه‌بسا امروزه تأثیر فرهنگ و هنر بیش از سرعت اسب تیزرو باشد، اما اینکه این اسب از چه مبدأ و به چه منظوری بتازد محل تأمل است.
سید عباس صالحی تازاندن اسب فرهنگ و هنر برای دور کردن ایران از انزوا را لازم و ضروری دانسته است! اما باید از ایشان پرسید: مقصود وی از انزوای ایران، انزوای میان ملت‌هاست یا انزوای دیپلماتیک؟ اگر انزوای میان ملت‌هاست، سال‌هاست که از ایرانِِ اسلامی رخت بربسته و میان ملت‌های مسلمان و آزاده، همواره نام ایران با عزت و افتخار برده می‌شود؛ چرا که ایران اسلامی در مقابل استکبار ایستاده و از مظلومان دنیا حمایت کرده است؛ امری که امروزه تا آنجا پیش رفته که بعد از جنایات وحشیانه اسرائیل علیه مردم غزه، گفتمان معقول ایران در شعار «مرگ بر اسرائیل» را ملت‌ها در کشورهای مختلف دنیا - علاوه بر اینکه پذیرفته‌اند - با زبان فارسی نیز فریاد می‌زنند.
و اما خروج از انزوای دیپلماتیک نیز با انقلاب اسلامی شروع شد و ما امروز بیش از چهار دهه است که از آن دور شدیم. اگرچه گاهی در فراز نشیب دولت‌های مختلف و با اتخاذ سیاست‌های خارجی متفاوت بر سرعت این دوری افزوده و یا از آن کاسته شد، اما امروز بعد از تلاش‌های بی‌وقفه شهید رئیسی و دیپلمات شهید امیر عبداللهیان، ایران عزیز در منطقه و جهان از جایگاه مهمی برخوردار است که از آن جمله می توان به عضویت ایران در معاهدات بین‌المللی؛ از جمله شانگهای، بریکس ونیز حضور فعال در مسئله غزه و ارتباط با همسایگان اشاره کرد.
مگر اینکه مقصود آقای وزیر ارشاد از انزوای ایران، انزوا از آمریکا یا چند کشور اروپایی باشد که برخی دولت‌ها، جامعه جهانی را منحصر در آن‌ها می‌دانستند؛ سیاستِ نادرستی که موجب خواندن ایران با نام محور شرارت از سوی همان کشورهای معدود شد و منجر به انزوای نسبی ایران در آن زمان گردید؛ سیاستی که در همان دولتی که آقای صالحی وزیر ارشاد آن بود آزموده شد و خطا بودن آن مشخص و تبدیل به درس عبرت گردید.
بنابراین، از آقای صالحی که چهره‌ای رسانه‌ای است انتظار می‌رود در استخدام واژگان دقت لازم را داشته باشند و اسب تیزروی فرهنگ و هنر را دستیابی به چیزی که وجود دارد بیهوده نرانند.
. در پایان ایشان را به فرمایشی از مقام معظم رهبری در همین زمینه ارجاع می‌دهم:
«استکبارستیزی موجب انزوای هیچ ملتی نمی‌شود، بلکه بیشتر موجب عزت او می‌گردد. همچنان که رابطه با دولت آمریکا یا هر دولت دیگر هم هیچ گره‌‌‌ای را از کار ملتی که خودش نتواند دردهای خود را علاج کند، باز نمی‌کند... آیا ملتی که همه دنیا از عزت و عظمتش خبر می‌دهند، منزوی است؟! اگر معنای منزوی این است که یک ملت مستقل باشد و تسلیم این‌وآن نشود، این انزوا از هر چیز دیگری بهتر است! این انزوا نیست».
پی‌نوشت:
[1].asriran.com/004BAR
[2].پایگاه مقام معظم رهبری، https://B2n.ir/g85002