رهروان ولایت ـ «استعمار» و «استکبار» دو واژه ای هستند که به ترتیب از ماده «ع م ر» و «ک ب ر» می باشند که به باب «استفعال» رفته اند. استعمار از واژه های نوظهور دوران اخیر است، ولی استکبار به مانند «استبداد» از زمان در افتادن ابلیس با خدا در داستان امر به سجده، وجود داشته است.
استعمار واژه ای مقدس و خوش معنا در زمینه آبادانی و عمران بوده است که مثل واژه مقدس «آزادی» آن اندازه در معنای بد به کار رفته و نتایج اسف باری به وجود آورده است، که به لفظی منفور در بین بسیاری از حکما و اندیشمندان واقعی و حتی برخی توده های مردم تبدیل شده است.
امام خمینی و مقام معظم رهبری در طی سالیان دراز، نسبت به مشخصات و نتایج استعمار و استکبار مطالبی گهربار را مطرح فرموده اند که التفات و توجه به آن سخنان و نوشته ها، می تواند دیدگاهی بصیرت آمیز به انسان در رابطه با دو مقولۀ یاد شده عطا نماید.
یکی از حربه های استکبار جهانی، تفرقه انداختن بین ملت ها و مردمان یک سرزمین است. از این رو امام راحل و مقام معظم رهبری بارها نسبت به اهمیت یکدلی و هم زبانی و اتحاد و همگرایی و وحدت و تقریب تذکر داده و به آن امر فرموده اند. علت نامگذاری امسال به همزبانی و همدلی دولت و ملت، علاوه بر توجه دادن به آثار مثبت همگرایی در داخل، از جهت خنثی نمودن توطئه آمریکای مستکبر نیز می باشد.
حضرت آیت الله خامنه ای(دام ظله العالی) در همین رابطه فرموده اند:
«آن کسی که می خواهد در مقابل استکبار، ایستادگی بکند و توی دهن دشمن جمهوری اسلامی بزند و دل بندگان خدا را شاد، و دل دشمنان خدا را افسرده بکند، باید سعی کند که پیوند محبت و عطوفت و اعتماد میان این ملت و میان مسؤولان نظام، روز به روز بیشتر و قویتر بشود. هر کس عکس این عمل بکند، در جهت استکبار کار می کند.»[1]
---------------------------------
پی‌نوشت:
1- حدیث ولایت، ج9، ص162 و 163؛ بیانات 19/10/1370.