برنامه «سندباد» بار دیگر ظرفیت برنامهسازی با استفاده از چهرههای بینالمللی در صداوسیما را یادآور شد. «سهیل اسعد» یا همان «ادگاردو» یکی از این افراد است که به سراغ تجربیات جهانگردان خارجی در ایران رفته است.
برنامه تلویزیونی «سندباد» به تهیّه کنندگی «محسن حاج کرمی» و کارگردانی «قاسم عوض بیگی» باهدف آشنایی مخاطبان ایرانی با کشورهای مختلف جهان از دریچه روایات و بازگویی تجربههای جهانگردان سایر کشورها از ایران و همچنین ایرانیان ساکن کشورهای دیگر تولیدشده و یکی از اهداف آن، پرداختن به موضوعات مختلفِ کشورهای متفاوت در حوزه فرهنگ و سبک زندگی در فرمی جدید و متنوع شامل بخشهای گوناگونی چون گفتوگو، مصاحبه، گزارش، مستند و مناظره است.
این برنامه تلویزیونی از شبکه دو سیما پخش میشود و با بهرهگیری از نامِ کارتون سالهای نهچندان دور «سندباد» به موضوع جهانگردی اشاره دارد.
در آیتم اول برنامه، با چند جوان صحبت میشود؛ گزارههایی مطرح و از آنها پرسیده میشود که این گزاره مربوط به چه کشوری است. در نهایت مشخص میشود همه گزارهها درباره یک کشور است. در ادامه و آیتم اصلیِ برنامه، به سراغ آقا یا خانمی میرود که همسری از آن کشور دارد و در ایران زندگی میکنند، به استودیو میآیند و به سهیل اسعد و دیگر کارشناس برنامه میپیوندند. در این قسمت باتجربه آنها از زندگی در کشوری دیگر و همچنین زیست در ایران همراه میشود.
رویکرد بینالمللی صداوسیما در دوره تحول را از جمله عوامل تثبیتکننده جایگاه و وجهه جمهوری اسلامی ایران بهعنوان نماینده رسانهای و پرچمدار جبهه و خط فکری مقاومت، نه فقط در جهان اسلام که در حوزه ملتهای ضد امپریالیست دنیا و به ویژه در جوامع لاتینی زبان دانست.
در بخش طراحی صحنه، استودیوی این برنامه با دکوراسیون ساده و مطابق با فرهنگ ایرانی ساخته شد، برخلاف بسیاری از برنامههای تلویزیونی که تم و شمایل غربی به خود گرفتهاند. همچنین مجری برنامه "سهیل اسعد" با نام اصلی "ادگاردو روبین" یک مبلّغ آرژانتینیالاصل است که در مدارس غیر اسلامی تحصیلکرده و مسیحی بوده است اما بعد از آشنایی با دین اسلام و مذهب شیعه، مسلمان شد و به دنبال آن به ترویج دین اسلام و مذهب شیعه در کشورهای مختلف پرداخته است و تعداد زیادی از اعضای خانوادهاش مسلمان شدند.
«سندباد» علاوه بر در اختیار مخاطب قرار دادنِ اطلاعاتِ زیستبومی ممالکِ مختلف، حامل پیغام مهمی برای سرسپردگان غرب و شرق است؛ جایی که نشان میدهد هیچ خاکی در کره زمین گلوبلبل نیست و برای این موضوع نیاز به تجربهی سفر در مکانهای مختلف جغرافیایی نیست.