کار ‌کردن، عار نیست

کار ‌کردن، عار نیست

مهندس سید عبد الباقی طباطبائی (فرزند علامه طباطبایی) می‌گوید:
«خوب به یاد دارم که مرحوم پدرم دائماً و در تمام طول سال مشغول فعالیت بود و کارکردن ایشان در فصل سرما در حین ریزش باران و برف‌های موسمی درحالی‌که چتر به دست گرفته یا پوستین به دوش داشتند، امری عادی تلقی می‌گردید. در مدت ده سال بعد از مراجعت علامه از نجف به روستای شادآباد و به دنبال فعالیت‌های مستمر ایشان، قنات‌ها لای‌روبی و باغ‌های مخروبه، تجدید خاک و اصلاح درخت شده و درعین‌حال چند باغ جدید، احداث گردید و یک ساختمان ییلاقی هم در داخل روستا جهت سکونت تابستانی خانواده ساخته شد و در محل زیرزمین خانه حمامی به سبک امروزی بنا نمود.»

زندگینامه علامه سید محمد‌حسین طباطبایی، ص ۶ و ۷