پس گیری فدک

غصب فدک یکی از واقعیات تاریخی صدر اسلام است که سند مظلومیت و حقانیت اهل بیت (علیهم السلام) می‌باشد.

«فدک» دهکده‌ای در نزدیکی مدینه بود که یهودی بودند و خودشان تسلیم رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) شدند و حضرت نیز آن دهکده و درآمد حاصل از آن را با دستور خداوند متعال به دخترش فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) هدیه کرد.

بخشش فدک به حضرت زهرا سلام الله علیها

امام در زمان خلافتش ضمن نامه‌ای به «عثمان بن حنیف» فرماندار بصره نوشت: «بلی کانت فی ایدینا فدک من کل ما اظلته السماء فشحّت علیها نفوس قوم و سخت عنها نفوس قوم آخرین...؛ آری از آن چه آسمان بر آن سایه افکنده است، «فدک» در دست ما بود. مردمی بر آن بخل ورزیدند و مردمی سخاوتمندانه از آن چشم‌پوشی کردند.» از کلام حضرت فهمیده می‌شود که «فدک» در زمان خلافت امیرمؤمنان(ع) پس گرفته نشد و در دست فرزندان حضرت زهرا(س) قرار نگرفت.

اگر امام علی(ع) فدک را می‌گرفت،‌می گفتند ای وای،‌علی برخلاف سیاست و سیره  ابوبکر و عمر عمل می‌کند! نیز حضرت را متهم می‌کردند که غاصب است! حضرت با وجود چنین اوضاعی نمی‌توانست فدک را پس بگیرد.

امام در جریان بیعت و آغاز زمانداریش، به برگرداندن حقوق و اموال اصرار ورزید حال پس از رسیدن به قدرت، اگر «فدک» را پس می‌گرفت،‌ به ذهن برخی خطور می‌کرد آن همه اصرار برای خودش بود!

امیرالمؤمنین امام علی(علیه‌السلام) به خاطر مصالحی فدک را در زمان خلافت خویش پس نگرفت.