دیوارکش‌های واقعی را بشناسید

همواره انتخابات در سراسر جهان، عرصه جنگ‌های تبلیغاتی نامزدها و جریانات مختلف حزبی برای رسیدن به کرسی‌های مهم در هر کشور بوده است. جنگی تمام عیار که نامزدهای انتخاباتی از هیچ اقدامی برای رسیدن به کرسی‌های قدرت فروگذار نمی‌کنند و از تخریب چهره نامزد گرفته تا حذف نامزد جریان رقیب ازجمله این اقدامات است. اما در مقایسه رفتار انتخاباتی نامزدها در ایران با دیگر کشورها اگرچه این قبیل اقدامات از توهین و تخریب نامزدهای رقیب در جمهوری اسلامی ایران کمتر است و به‌عنوان مثال با رفتار نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا در تبلیغات آن‌ها و علی‌الخصوص مناظرات آن‌ها قابل مقایسه نیست ولی در برخی از ادوار انتخابات ریاست جمهوری یا مجلس، شاهد سطح وسیعی از هجمه‌ها علیه برخی از نامزدها هستیم که در شأن جمهوری اسلامی و خود نامزدها نیست.
چنانچه مقام معظم رهبری بارها به تخریب‌ها و توهین‌ها در انتخابات و مناظرات واکنش نشان داده و فرموده‌اند: «کسانی که برای انتخابات خود را نامزد می‌کنند، بدانند که انتخابات یک وسیله‌ای است برای بالا بردن توان کشور، برای آبرومند کردن ملت؛ انتخابات فقط ابزاری برای قدرت‌طلبی نیست. اگر بناست این انتخابات برای اقتدار ملت ایران باشد، پس نامزدها بایستی به این اهمیت بدهند و این را در تبلیغاتشان، در اظهاراتشان و در حضورشان رعایت کنند. مبادا نامزدها در اثنای فعالیت‌های انتخاباتی خودشان جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند. رقابت‌ها را منصفانه کنند، حرف‌ها را منصفانه کنند، از جادهٔ انصاف خارج نشوند. خوب، به‌طور طبیعی هر نامزدی حرفی دارد و حرف مقابل خود را رد می‌کند؛ این رد و ایراد فی نفسه اشکالی ندارد؛ اما مشروط بر اینکه تویش بی‌انصافی نباشد، کتمان حقیقت نباشد. میدان برای همه باز است؛ بیایند در میدان انتخابات خود را بر مردم عرضه کنند. اختیار با مردم است؛ مردم هر جوری که فهمیدند، تشخیص دادند، هشیاری آن‌ها به آن‌ها کمک کرد، ان‌شاءالله همان جور عمل خواهند کرد. [1]

در ادوار اخیر انتخابات ریاست جمهوری چندین بار شاهد بداخلاقی انتخاباتی و بی‌انصافی برخی از نامزدها در وارد کردن اتهام‌های ناروا به برخی دیگر از نامزدهای ریاست جمهوری بودیم. در انتخابات سال 96 بود که یکی از نامزدهای جریان اصلاحات ادعایی را در مورد یکی دیگر از کاندیداها مطرح کرد و گفت: «برخی می‌خواهند در خیابان و پیاده‌روها دیوار بکشند!» ادعایی عجیب و خلاف واقع همراه با بی‌انصافی برای تخریب نامزد رقیب که موردپذیرش و باور بسیاری از مردم و جوانان نیز واقع شد و نتیجه هم داد.

اگرچه این ادعا، دروغ و برای تخریب نامزد رقیب بود ولی جالب اینجاست که خود همین اصلاح طلبان فعلی سابقه دیرینه‌ای در دیوارکشیدن در دانشگاه‌ها داشته‌اند. چنانچه مقام معظم رهبری در دیدار شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمان ریاست جمهوری خاتمی دراین‌باره می‌فرمایند: «این آقایانی که حالا دست‌اندرکار اردوی مختلط‌اند، همان کسانی هستند که سال 63-64 توی کلاس‌ها دیوار کشیدند. بنده به دستور امام رفتم در نماز جمعه گفتم "این کار بد است". خوب، من نمی‌فهمم چطور این‌ها این‌جور عوض می‌شوند، صد و هشتاد درجه راهشان را عوض می‌کنند. امام به من گفتند "این چه‌کاری هست". ما رفتیم در نماز جمعه تهران گفتیم که "این کار، کار مناسبی نیست. دیوارکشی حرف ما و انقلاب نیست». [2] اصلاح طلبان امروزی همان انقلابی‌های زمان حضرت امام (ره) هستند که در جاهای مختلف مسئولیت داشتند و حتی در کلاس دانشگاه‌ها بین دانشجویان دیوار کشیدند. کسانی که در زمان حضرت امام (ره) نماد افراط در بین انقلابیون بودند و در کلاس‌های دانشگاه دیوار می‌کشیدند، همان جریان اصلاحات امروزی هستند که حقیقت و واقعیت گذشته خود را پنهان کردند و با بی‌انصافی تمام امروز انگ دیوارکشیدن در خیابان‌ها و پیاده‌روها را به نامزدهای رقیب می‌زنند و خود را انسان‌های روشنفکر معرفی می‌کنند.

پی‌نوشت:
[1]. مقام معظم رهبری، 1/ 1/ 1388
[2]. مقام معظم رهبری، دیدار با شورای عالی انقلاب فرهنگی، 1382