تقید به مساله مهم نماز بسیار ستودنی هست و اینکه کسی تنبلی کنه و قابل تحمل نباشه کمی کار را سخت میکنه. اما خدمتتون عرض کنم که اعتقاد داشتن بسیار مهمه یعنی کسی به نماز و اهمیتش معتقد هست ولی به قول شما کمی تنبله. اینا نمیشه رد کرد بلکه باید درست کرد. بله یه نفر مخالفت کامل داره و میگه اولا نماز چیه و گاهی میگه نماز نمازه اول وقت و اخر وقت نداره اینو نمیشه باهاش کنار اومد اما یکی هست میگه نماز خوبه اول وقت خونده بشه ولی گاهی ادم تنبلیش میاد. این شخص مشخصه که دوست داره ولی انگیزه و برنامه نداره.
در موراد دیگه هم نمیخوام بگم شما کمال گرا وایده ال گرا هستید ولی میشه گفت کمی بیشتر باید دقت کنید. مثلا ولایت فقیه و نظرات مقام معظم رهبری بسیار مهمه ولی اگر کسی به صورت تعصبی و استدلالی و دو اتیشه نبود را نمیشه محکوم کرد. گاهی در بعضی افراد عامی در جامعه همینکه مخالف نیست ضدیت نداره کافیه. پس در این موراد به تفاهم نسبی برسید مخصوصا درمورد افرادی که معتقد هستند اما در عمل کمی سهل انگار نشون میدن.
درمورد مسائل عبادی تاثیراتش مهمه و اینکه این اعمال و دعا به صورت عادت نشه و به اعتقاد بنده باید به انسان یه نشاط درونی و شادی بیرونی بده. کمیت اینها مهم نیست بلکه کیفیتش مهمه.
اشتباهات هم که همیشه دست و پاگیر ما انسان ها بودند و مهم اینه که شناسایی بشند و ازشون پشیمون و قصد به جبران باشه.
هم اتاق بودن شما و برادرتون هم که از ریشه و پایه اشتباه هست و جدا کنید. اگه اتاقی هم ندارید بهتره زمان هایی که برادرتون توی اتاق هست شما توی پذیرایی باشید و همانطور که قبلا هم گفتیم مواقعی در اتاق باشید و کارهای دلخواه خودتون مثل آرایش و لباس های جذاب خودتون را بپوشید که برادرتون نیست.
حتما در این مورد با مادرتون هماهنگ باشید که بتونند برای ارامش و اسایش شما کمک کنند.
برای دادن برنامه هم که مقداریش را خودتون گفتید مثل اهل مطالعه بودن اهل ورزش بودن اهل خلوت با خدا بودن.
برنامه ای که بنده اضافه کنم فعالیت های اجتماعی هست که جنبه فرهنگی و تاثیرگذاری اجتماعی هم داشته باشه. مثل کانون های فرهنگی هنری.
علایق و هنر های خودتون را بشناسید. الان در فصل تابستان خیلی از مراکز فرهنگی دنبال یک مربی هستند برای اموزش به نیروهاشون میتونید اعلام امادگی کنید. یا حتی خودتون میتونید به عنوان یک مهارت اموز در بعضی کلاس ها شرکت کنید.
غیر از استفاده درست از وقتتون و احساس مفید بودنی که در شما ایجاد میشه، این مراکز دوستان خوب و سالمی را هم به انسان معرفی می کنه که برای دورهمی های دوستانه میشه روشون حساب کرد و به بهونه های مختلف دور هم جمع شد و لزومی هم نداره خونه باشه گاهی بوستان نزدیک به خونه گاهی همون مرکز فرهنگی گاهی سینما و ... همه اینها میتونه دست به دست هم بده تا اون اعتماد به نفسه اون نشاط و پویایی که باید یه دختر جوان داشته باشه، حاصل بشه.
باسلام خدمت شما:
تقید به مساله مهم نماز بسیار ستودنی هست و اینکه کسی تنبلی کنه و قابل تحمل نباشه کمی کار را سخت میکنه. اما خدمتتون عرض کنم که اعتقاد داشتن بسیار مهمه یعنی کسی به نماز و اهمیتش معتقد هست ولی به قول شما کمی تنبله. اینا نمیشه رد کرد بلکه باید درست کرد. بله یه نفر مخالفت کامل داره و میگه اولا نماز چیه و گاهی میگه نماز نمازه اول وقت و اخر وقت نداره اینو نمیشه باهاش کنار اومد اما یکی هست میگه نماز خوبه اول وقت خونده بشه ولی گاهی ادم تنبلیش میاد. این شخص مشخصه که دوست داره ولی انگیزه و برنامه نداره.
در موراد دیگه هم نمیخوام بگم شما کمال گرا وایده ال گرا هستید ولی میشه گفت کمی بیشتر باید دقت کنید. مثلا ولایت فقیه و نظرات مقام معظم رهبری بسیار مهمه ولی اگر کسی به صورت تعصبی و استدلالی و دو اتیشه نبود را نمیشه محکوم کرد. گاهی در بعضی افراد عامی در جامعه همینکه مخالف نیست ضدیت نداره کافیه. پس در این موراد به تفاهم نسبی برسید مخصوصا درمورد افرادی که معتقد هستند اما در عمل کمی سهل انگار نشون میدن.
درمورد مسائل عبادی تاثیراتش مهمه و اینکه این اعمال و دعا به صورت عادت نشه و به اعتقاد بنده باید به انسان یه نشاط درونی و شادی بیرونی بده. کمیت اینها مهم نیست بلکه کیفیتش مهمه.
اشتباهات هم که همیشه دست و پاگیر ما انسان ها بودند و مهم اینه که شناسایی بشند و ازشون پشیمون و قصد به جبران باشه.
هم اتاق بودن شما و برادرتون هم که از ریشه و پایه اشتباه هست و جدا کنید. اگه اتاقی هم ندارید بهتره زمان هایی که برادرتون توی اتاق هست شما توی پذیرایی باشید و همانطور که قبلا هم گفتیم مواقعی در اتاق باشید و کارهای دلخواه خودتون مثل آرایش و لباس های جذاب خودتون را بپوشید که برادرتون نیست.
حتما در این مورد با مادرتون هماهنگ باشید که بتونند برای ارامش و اسایش شما کمک کنند.
برای دادن برنامه هم که مقداریش را خودتون گفتید مثل اهل مطالعه بودن اهل ورزش بودن اهل خلوت با خدا بودن.
برنامه ای که بنده اضافه کنم فعالیت های اجتماعی هست که جنبه فرهنگی و تاثیرگذاری اجتماعی هم داشته باشه. مثل کانون های فرهنگی هنری.
علایق و هنر های خودتون را بشناسید. الان در فصل تابستان خیلی از مراکز فرهنگی دنبال یک مربی هستند برای اموزش به نیروهاشون میتونید اعلام امادگی کنید. یا حتی خودتون میتونید به عنوان یک مهارت اموز در بعضی کلاس ها شرکت کنید.
غیر از استفاده درست از وقتتون و احساس مفید بودنی که در شما ایجاد میشه، این مراکز دوستان خوب و سالمی را هم به انسان معرفی می کنه که برای دورهمی های دوستانه میشه روشون حساب کرد و به بهونه های مختلف دور هم جمع شد و لزومی هم نداره خونه باشه گاهی بوستان نزدیک به خونه گاهی همون مرکز فرهنگی گاهی سینما و ... همه اینها میتونه دست به دست هم بده تا اون اعتماد به نفسه اون نشاط و پویایی که باید یه دختر جوان داشته باشه، حاصل بشه.
موفق باشید.