01:13 - 1400/10/25
سلام،توخیلی ازکتابامثل علی اززبان علی( نوشته محمدیان) سخنان وگفتگوهای حضرت باافراد،سپاهیانشون ودشمنانشون اومده،چگونه این سخنا به طور دقیق ثبت و به ما رسیده؟
------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/197214
با سلام خدمت شما کاربر گرامی
گرچه در گذشته وسایل دقیق امروزی برای ضبط صدا وجود نداشته است؛ اما مردم هر فرهنگی، با نوشتن سعی می‌کردند میراث فکری و فرهنگی خود را حفظ کنند.
علاوه بر این حافظه مردم در گذشته مانند امروز تنبل و متکی بر وسایل ضبط و نگه‌داری نبوده و بسیاری از سخنان را با یک مرتبه شنیدن به ذهن می‌سپردند؛ همانطور که در زمان ما نیز هستند پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که حافظه قوی داشته و بسیاری از اشعار و قصه‌های گذشتگان را هنوز در حافظه خود نگه داشته‌اند.
در میان عرب‌ها نیز از زمان قبل از اسلام، حفظ و نگه‌داری سخنان بلیغان و فصیحان و همچنین بزرگان هر قبیله امری مرسوم بوده و الان نیز بسیاری از اشعار و خطبه‌های اعراب جاهلی به دست ما رسیده است. همانطور که اشعار فردوسی و حافظ و سعدی و هزاران شاعر دیگر در فارسی اکنون در اختیار ماست.
سخنان و گفت‌وگوهای حضرت امیر نیز به همین صورت است. بخشی از آنچه به ما رسیده نامه‌های حضرت می‌باشد که به طور طبیعی مکتوب بوده و حفظ آن‌ها امری بعید نیست.
بخشی دیگر خطبه‌های حضرت است. همانطور که گفتیم در میان عرب مرسوم بوده که سخنان و کلامات فصیحان و بزرگان را می‌نوشتند یا به حافظه می‌سپردند. به عنوان نمونه «زید بن وهب جهنی» یکی از اصحاب حضرت بوده است که در مجامع مختلف همراه امام علی(علیه‌السلام) بوده و خطبه‌های حضرت را یادداشت می‌کرده است. و در نهایت آن‌ها را در کتابی تحت عنوان «خطب امیرالمومنین علی المنابر فی الجمع و الاعیاد و غیرها» جمع آوری می‌کند.[۱]
تاریخ نویسان مختلف نیز، گزارشات متنوعی از نگارش خطبه‌های امیرالمومنین(علیه‌السلام) در کتاب‌هایشان نقل کرده‌اند؛ از جمله مسعودی در کتاب «مروج الذهب» می‌نویسد:
«چهار صد و هشتاد و اندی خطبه را مردم از خطبه‌های امام حفظ کرده‌اند.»[۲]
همچنین برخی گفت و گوهای حضرت نیز به طور خصوصی و دو نفر بوده است که راوی خود شخص مورد گفت و گو می‌باشد و آنچه حضرت گفته‌اند یا یادداشت کرده یا در خاطره سپرده است مانند دعای کمیل که کمیل بن زیاد نخعی از امام نقل می‌کند.
سایر گفت و گوهای حضرت نیز توسط افراد حاضر گزارش شده و چون از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده؛ نسل به نسل در میان راویان نقل شده تا به دست ما رسیده است.
این هم، مطلب و موضوع عجیبی نیست بخشی از تاریخ همیشه در میان افواه و زبان‌های مردم رواج پیدا کرده و به دست ما رسیده است. گرچه نمی‌توان گفت تمام این‌ها دقیق و عین کلمات امام بوده است اما مضمون کلام حضرت به دست ما رسیده و ما می‌توانیم اجمالا به آنچه که آن حادثه و واقعه خاص رخ داده اطمینان حاصل کنیم.
برای اطلاع بیشتر لینک‌های زیر را دنبال کنید:
https://btid.org/fa/news/156720
https://btid.org/fa/news/65246
https://btid.org/fa/news/148787
https://btid.org/fa/news/188066
پی‌نوشت
[۱] الفهرست(طوسی)، ص۷۲.
[۲] مروج الذهب، ج۲، ص۴۳۰