با سلام
من در دوران نوجوانی و نادانی که ۱۳ یا ۱۴ سالم بود وروستا بودیم ازروی نداستن حرمت حیوانات و قبح عمل با بچه های روستامون خیلی قورباعه مارمولک و پرنده با تیر و کمان زدیم و کشتیم حالا که فکر میکنم عداب وجدان عجیبی میاد سراغم طوری که از عواقب کارم تو اون دنیا میترسم با خودم میگم مگه من ادم نبودم چرا این کارها را میکردم وگاهی وقتا زمستون دونه میگیرم میدم پرنده ها بخورن میشه بگین من چطوری میتونم جبران کنم این کارم را و ایا اینکه در اون دوران نادان بودم و نمیدانستم باز در قیامت ازم بازخواست میکنن؟
------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب خدمت حضرتعالی
از اینکه سوالتان را ادقانه مطرح کردید، ممنونیم.
دوران نوجوانی، قبل از سن تکلیف است و از نظر شرعی هنوز چندان وظیفه ای بر عهده انسان نیست.
اما بعد از سن تکلیف تا آنجا که در توان داریم باید سعی در جبران داشته باشیم. جبران کشتن جانوران به چند شکل است:
1- با حیوانات مهربان باشیم و آنها را اذیت نکنیم. فقط مراقب باشیم اگر در معرض آسیب آنها قرار گرفتیم، خود را از خطر دور کنیم.
2- برای آنها غذا - و لانه درست کنیم.
3- به فرزندانمان مهربانی و کمک به حیوانات را آموزش دهیم.
4- اگر برایتان مقدور است تعدادی مرغ و خروس داشته باشید و از آنها مراقبت کنید.
5- خداوند بخشنده و توبه پذیر است. ترک دایم حیوان آزاری تا پایان عمر آثار کارهای بد گذشته را از بین می برد.
6- اگر توانستید، گوسفند، مرغ یا خروس قربانی کنید و به نیازمند بدهید. اگر برایتان مقدور نبود حتما با صدقه، نیازمندان را خوشحال کنید چرا که دعای آنها بلا را دفع می کند.
سلامتی و سربلندی شما آرزوی قلبی ماست.
افتخار ما پاسخ به سوالات جدید شماست.