دم ازدواج همه چی پرید

با سلام
من یه توضیح کوچیک بدم از خودم.بنده 24 سالمه ، در حال حاضر کاری ندارم(کار برام گیر میاد اگه بخوام حالا نه با حقوق عالی) ولی لیسانسم یکی از دانشگاههای دولتی تهران رشته نرم افزار و همون دانشگاه ارشد میخونم ، خونوادم تا چن وقت پیش مرکز یه شهرستان بودن تازه اومدیم تهران . پدرم استاد دانشگاه و خونوادم مذهبین .خودم هم اعتقادات مذهبی دارم اما بعضی جاها سوتی دادم .اخلاقام اینه خیلی بدم میاد یکی انتظار از خونوادم داشته باشه(همسر) و اینکه متعصبم ، یکمی هم عجولم

بنده شش ماه پیش یکی از دخترای دانشگاه که همسن بنده بودن خواستگاریشون رفتم.قبل خواستگاری باهاشون صحبتی انچنانی هم نداشتیم .علاقه ای داشتم و موضوع رو گفتم خونوادم.
ایشون چادری همسن من دانشجوی لیسانس همون رشته خودم در دانشگاهم هستن ، پدرشون استاد دانشگاهن  در همون دانشگاه ، ساکن تهران .
خلاصه خونوادم که عروسی برادرم رو 7 ماه بعدش داشتن میگفتن وقتش نیس ولی اومدن جلو .

رفتیم خواستگاری و 6 ماه علاف شدیم ینی هی کشش دادیم.متاسفانه جلسات اشنایی ما تموم شد و هرروز همو میدیدم.حتی متاسفانه اشتباهاتی هم در تماس باهم داشتیم.بشدت هم بهم وابسته شدیم.خیلی بد بود اون اشتباها ک الان حسرتشو میخورم.علاقمونم زیاد بود.ما زیاد بیرون دانشگاه غذا میرفتیم بخوریم.البته نه در سطح فاجعه ها..

بنده روز اول ک رفتم خواسگاری چون میترسیدم آه دختری نگیره شرایطمو گفتم 1.خارج نمیرم 2. حجاب همسرم مهمه(پوشش تنگ نباشه و مو بیرون نیاد) 3.متعصبم (محیط کار باید خوب باشه و برخورد با اقایون ) 4. اینکه انتظار از پدرم نداشته باشن و خرجای پدرم رو نگن کمه یا زیاد (حتی اصطلاح دندون اسب پیش کشی رو نمیشمرن رو هم گفتم ) (مصداقی چنتا مثال زدم ، مثلا گفتم پدرم خونه ای برام رهن کرد دیگه منطقشو گفت فلان جا شما سخت نگیر نه که پایین شهر باشه ، نگن بغل خونه مامانم بگیر ..ایشونم پذیرفتن .. یا عروسی گفتم فامیلامون شهرستانه، عروسی رو پسر میگیرن پس اینطور ..اینو خیلی موافقت نکردن ولی گفتن خونواده ها حرف میزنن ..هرچند من گفتم که من مگه نظر میدم راج به جهزیه یا مراسم نامزدی .. یا طلا گفتم درست نیست ادم زیاد بگه یا بگه برا پسرتون خونه بخرین ..ایناروهم موافقت کردن)

ایشون هم موضوعاتی مد نظرشون بود  ک حل شد.
خلاصه خونواده ها موافقت کردن
ما قرار شد زمان رو تعیین کنیم برای عقد.
چن روز پیش بحث شد بین ما در تلگرام..بحث ک میگم ی طرفه ینی من هی میخواستم اروم کنم و نمیشد.از انصاف نگذریم من هم 1 دقیقه عصبانی شدم.ولی ایشون کلشو عصبی بودن.بعد دو روز بحث داشتیم..

البته بحثای ریزو درشت داشتیم ولی این خیلی بزرگ بود. راستی ایشون اون 4 شرط منو نگفته بودن ب خونواده و خودشون تایید کرده بودن.

من گفتم بگین خونواده عروسی همدانه..یکمم سو تفاهم شد مثلا مادرم گفتن عروسی همدانه دیگه بعد گفتن نترس حلش میکنیم .اینا برداشت کردن که میگن نترس همدانه ..خلاصه ایشون گفتن الا و بلا من عروسی شهرستان نمیام(من گفتم قبول کنین با اینکه ممکنه فک کنم حقمه بعدا جبران میکنم در زندگی)..و خیلی بنده رو تحقیر کردن..تا اینکه روز دوم بحث شب ایشون کلی گریه کردن و کلی هم تحقیر (البته فوشی ندادن ادم باشخصیتین) اما متاسفانه هرچی نقطه ضعف داشتم بروم اوردن..گریشونم بخاطر این بود حس کردن دارن جدا میشن و ی تنه میگفتن جدا میشن...

البته اینو بگم منصف باشم ایشون بمن گفتن از دهن بینیت ناراحت شدم نه فقط عروسی شهرستان  ..چون من از دوستم پرسیدم نظرت چیه گفت عروسی طرف پسره و این خودراییه..اینو انتقال دادم بهشون..
خلاصه ایشون اصرار جداشیم...بعد تو بحث گفتن قولایی ک دادم منظورم چیزای دیگه بود..مطیع در حجابو کار فقط نه مطیع بودن در امور کلی..گفتن عصر حجریم من و من آزادم(بعد بحث و بعد تموم شدن اینارو پس گرفتن)

اینم بگم نمره آزادیخواهی ایشون بالا بود در تست روانشناسی و مشاور گفتن مواظب باشین ..البته انصافو بگم منم نمره عجولیم بالا بود و نمره عدم استقلال(اینو خیلی نامردی کرد تسته بنظرم)

خلاصه ایشون اینطور گفتن تا صبح خونوادشون دیدن بلهههه چقد چششون پف کرده..سریع گفتن تمومه ب دختر خانم ..بمن خبر دادن ..(ایشون خودشون قبلش میگفتن تمومه و منو هی تحقیر میکردن)(من بهشون میگفتم شما در موضع بالایی من اصرار میکنم حداقل تحقیر نکنین)(بازم میگم منم 1 دقیقه عصبی شدم سریع همونجا تو چت تلگرام توبه کردم و عذرخواهی)(اکثر نقطه ضعفاشونو بروشون نیاوردم)

خلاصه من گفتم مامانینا زنگ بزنن درست کنین ترخدا گریه کردن ایشون فکر میکنن خونوادشون من چی گفتم ایشون همش توهین کردن و جدایی میخواستن(اینم بگم ما تموم شده بود و مونده بود تعیین روزای نامزدیو عقدو عروسی)

خلاصه مادرم زنگ زدن گفتن اینا بچن ما خودمون حلش میکنیم ..اینا تفسیر کردن مادرم میگه اینا بچن تصمیم نمیگرن ما میگیم عروسی شهرستانه..بابت همین خیلی تند مادرشون گفتن اینا خودشون بزرگن ( بنده از کار خونوادم ک کوتاه میومدن خوشم نیمد..با اینکه داشتن کوتاه میومدن اینا برداشت اشتباه کردن و گفتن بچه ها حقشونه ..این خیلی زور داشت ..چون اینطوری تو همه چی دخالت میکردن خونواده دختر درچیزایی ک ما پولشو قراره بدیم)

خلاصه پدرشون هم با پدرم صحبت کردن و پدرم هی خواستن اروم کنن ، ولی بعدش گفتن باید بازبینی کنیم ( حتی نپرسیدن من چی گفتم..بخدا چیزی نگفته بودم)

خلاصه بعد گوشی باباینا با اینکه ناراحت بودن گفتن باشه حلش میکنیم نترس پسرم..منم گفتم باشه رفتم تلگرام دختر خانم هم یکم ارومتر..گفتن همه چیو خراب کردم اصن دلیل نداشت بحث عروسی رو پیش بکشم..خلاصه یکم جلوتر رقتیم مادرشون میگفتن مادر من دخالت کرده!!! اینو تو چت بهم گفتن ..منم مونده بودم هی توضیح میدادم..بعد گفتن من برده نیستم کنیز نیستم مطیع نیستم(اینارو همشو بحث کردیم قبلا و تایید میکردن..ضمنا اینو بگم بنده زورگو اصن نیستم در موضوعات کلی میگفتم تصمیم با مرد باشه..خارج رفته هم هستم)
خلاصه بعد گفتن اقا من نیستم
یهو گفتن خونه هم نه اونجا ک پدرتون بگیره نه
من گفتم من که نمیتونم من بهتون وابسته شدم روز اول(خدا شاهده روز اول شرایطمو گفتم تا بعدا مدیون نشم و وابسته نشم)  گفتم ..

قبلش هی بهم میگفتن ک کوچولو(بخاطر حرف مادرم) ..بعد اینو گفتم گفتن کوچولومون احساساتیم هست ..اینو گفتن بعد تموم تیکه ها و طعنه های دیگه ک بیخیالش شدم و اینکه صریح گفتن مطیع نیستن و تازه خونه رو هم مطرح کردن من جوش اوردم..ی فوش دادم (با عرض پوزش ) و گفتم گمشو ..بعد تمام کردم تمام راههای ارتباطیو..گفتم تموم شد..ایشونم بعدش پیام زدن اره خدافظ..بعدش عصرش پیام دادن میخوام برگردم..اینو بگم من خیلی عصبی بودم و بخونوادم گفتم خسته شدمو دیگه نمیخوامو ..خونوادمم ک تا این لحظه چیزی نگفتن گفتن باشه..چون خیلی از حرفاش ناراحت شدن..

منم محترمانه گفتم نه ..بعد تموم کردن..اینو بگم اون روز زجه زدم از گریه..ی گریه ای کردم یهویی عصرش ..گفتم تمام مدت ب ی شب گذشت..کلی اشک ریختم..بعدش اومدیم سفر(الان درسفریم) فرداش پیامی دادن که انگار اشتباهیی زدن ب دوستشون میخوامش فلان اینا ..منم گفتم منم هنو دارم همون حسو..راستش من هنوزم حتی الانم دوسش دارم نکته مثبت زیاد داره ولی خب (جلوتر میگم) ..بعد الان گفتم خونوادم و من منتفی کردیم شما ازدواج کنین ناراحت نمیشم(واقعا میشم خیلی ) و در عین خال الان خیلی تو شوکم(واقعا یاد حرفاشون میفتم نمیتونم ی لحظه ب ازدواج فک کنم و البته توقعات نا بجاشون و توقعات خونوادشون)

ایشون حرفای مطیع بودنو تحقیرارو پس گرفتن و فهمیدیم چنتا سو تفاهم داشتیم (البته بازم از عروسی کوتاه نیمدن..(اینو بگم من گفتم بهشون دارین بابت ی شب عرسی کل زندگیو خراب میکنین..هی هم بهم میگفتن تخت تاثیر خونواده تو دعوا ک بعدا فهمیدن اونا کوتاه میان))

راستش نمیدونم چی کنم..شرایط خونواده ها ک خیلی بده مخصوصا خونوادم..خودمم الان امادگیشو ندارم اصن..راستش میخوام پول درارم که بهم نگن بیکار..بهشون گفتم خواسگار اومد برین..ایشون مشهد بودن کلی اشک ریختن .. من دل نازکی دارم.. میترسم ازدواج کنم بعدا کلا بزنن زیرش بعد گریه کنن برن خونوادشون طرفشونو بگیرن..نمیدونم چی کنم ..فلن گفتم من خواسگار شما نیستم نمیخوامم پام وایسین..ولی وابستگی و علایق بخاطر ویژگیهای مثبتشون وجود داره..

از اینکه بعدا بدقولی کنن ، یا تو عصبانیت هرچی بهم بگن ، و انتظارای الکی داشته باشن میترسم..ترخدا مشاورین عزیز کمکم کنین..هیچوقت فک نمیکردم کسی بخواد بامن بهم بزنه..
ممنون میشم از همتون (راستی اینم بگین عروسی معمولا کجاس؟؟ ---یااینکه پدرم در رهن کمک میکنن انتظار زیادیه بگن جای خونه محلش کجا باشه مثلا طرفای غرب؟ (البته اینو پذیرفته بودن قبلا ولی میترسم عقد کنم بزنن زیرش)

کمک کنین ونگین بهم نمیخورین .
باتشکر