چه نیازی به توسل است؟

این اشکال که؛ با وجود خدا، چه نیازی به توسل به اهل بیت(علیهم السلام) است مانند این است که بگوئیم با وجود خداوند رزاق چه نیازی است که ما متوسل به غذاخوری یا رستوان شویم و رزقی که خدا برایمان مقدر کرده از آنان بخواهیم.

پاسخ روشن است طبق آیات قرآن و روایات اسلامی هرانچه که در عالم هستی وجود دارد اسباب و جنود الهی هستند«وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏» و «أبی الله أن یجری الامور الا بأسبابها.[مجمع البحرین، طریحی، ج2، ص565] خداوند امتناع دارد که امور عالم را جاری کند، مگر از طریق وسائط و اسباب‌ آن.»

مثلا پزشک از جنود و اسباب الهی است با اینکه شفا دهنده اصلی خداست، لذا متوسل شدن به دیگر اسباب وعلل نیز از این باب است و جالب این است که توسل یک بحث مستحب نیست بلکه توسل واجب است و خداوند در قرآن کریم منکر توسل را مستکبر و کافر معرفی می کند؛ مثلا غفاریت از آن خداست و غافر اصلی خداست اما برای استغفار دستور می دهد که به پیامبر متوسل شده و از او درخواست استغفار کنند و در سوره منافقون تاکید مي‌فرمايد:

«وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَیتَهُمْ یصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ [منافقون-5]هنگامی که به آنان گفته شود: «بیایید تا رسول خدا برای شما استغفار کند!»، سرهای خود را برمي‌گردانند؛ و آنها را می‌بینی که از سخنان تو اعراض کرده و استكبار می‌ورزند!»

اين آيه بسيار شفاف است؛ خطاب آيه به كافران و مشركان هم نيست؛‌ به مسلمان‌نماها است و خداوند در اين آيه شاخص را روي‌گرداني مستكبرانه از تقاضاي استغفار از رسول‌الله‌صلي‌الله‌عليه‌و‌آله مي‌داند.

اين لفظ استكبار، كليدواژه است. نبايد فراموش كرد كه شيطان هم در برابر فرمان خداوند مبني بر سجده بر حضرت آدم علي‌نبيناوآله‌و‌عليه‌السلام نيز خدايي خداوند را منكر نشد و نگفت اصلاً من خدا را قبول ندارم؛ بلكه گفت خدايا فقط خودت و در برابر امر خداوند استكبار ورزيد:

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى وَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِینَ «بقره-34»و هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده كنيد» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد، و استكبار ورزید، از کافران شد.

و كساني كه نزد پيغمبر نمي‌روند تا به حضرتشان توسل بجويند تا رسول‌الله‌صلي‌الله‌عليه‌و‌آله براي ايشان استغفار كند، خداوند ايشان را هم مستكبر مي‌داند. عاقبت شيطان در برابر استكبار در برابر امر خداوند اينگونه شد:

اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِینَ استكبار ورزيد و از كافران گرديد.

و عاقبت كساني كه در برابر توسل به پيغمبر اكرم صلي الله‌عليه و آله استكبار مي‌ورزند چنين است:

سَوَاءٌ عَلَیهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا یهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ «منافقون-6» برای آنها تفاوت نمی‌کند، خواه استغفار برایشان کنی یا نکنی، هرگز خداوند آنان را نمی‌بخشد؛ زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمی‌کند!

و شيعه اما بنده خداوند متعال سبحان قدوس است و خداوند را از همان راهي عبادت مي‌كند كه خود خداوند متعال دستور فرموده است و اين حرف دل خاضعانه خاشعانه شيعه در برابر خداوند متعال است كه:

اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ، فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً، اِلهى‏ فَقَدْ اَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تآئِباً مِنْ‏ ذُنُوبى‏، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اْغِفْرها لى

خدايا تو فرمودي كه وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ، فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ، لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً، خدايا پس به سوي نبي تو آمده ام در حاليكه مستغفر توبه كننده از گناهانم هستم، پس بر محمد و آل محمد درود بفرست و گناهان مرا بيامرز. دعاي روز شنبه- مفاتيح الجنان.

اين رفتار شيعه در برابر فرمان خداوند و آن رفتار ابليس‌گونه وهابي (نه از منظر ناسزاگويي بلكه به جهت استكبار در برابر امر خداوند كه در هر دو مشاهده مي‌شود) و سوال اينست:

فاي الفريقين احق بالامن ان كنتم تعلمون؟