برای حفظ انگيزه با اهتمام به مسائل معنوي و مذهبي و شركت در مراسم مذهبي روحيه معنوي خود را تقويت كنيد. از گناه دوري كنيد و از رفتن به محيط هايي كه فكر و ذهن شما را مي ربايد و از معاشرت با افرادي كه به امور معنوي و علمي توجهي ندارند اجتناب كنيد.
پرسش: دختر جوانى هستم كه اميد و انگيزه خود را از دست داده ام، لطفا مرا راهنمايى فرماييد.
پاسخ: خوشحاليم همچنان شما مخاطب ما هستيد.هرچند ما نمي دانيم چه عواملي باعث ايجاد اين فكر شده و چه مدتي است كه اين احساس را داريد اما بايد خدمتتان بيان داريم كه شما تنها فردي نيستيد كه با چنين مسأله و يا مسايلي شبيه به آن در زندگي خود رو به رو شده ايد و معمولا در سنين جواني بروز اين حالت تا حدودي طبيعي است.اجازه دهيد بحث را با حديثي از پيامبر(ص) آغاز كنيم كه مي فرمايد: اميد و آرزو، براي امت من رحمت است. اگر اميد نبود، هيچ مادري فرزندش را شير نم يداد وهيچ باغباني نهالي نمي كاشت.
اميدوار بودن و يا نبودن ما تنها به خودمان يا در حقيقت به طرز فكر و نگرش ما به زندگي باز مي گردد.
بعضي از افراد بيان مي كنند كه داشتن اميد با وجود مشكلات فراوان زندگي امري غير ممكن به نظر مي رسد آيا واقعا داشتن اميد در زندگي تا به اين حد دشوار است مسلما خير. داشتن اميد به زندگي چيزي نيست كه ما بدون هيچ تلاشي بتوانيم آن را بدست بياوريم قطعا براي داشتن هر چيزي در زندگي بايد تلاش كرد اميدواري نيز از اين قاعده مستثني نيست اينكه بگوييم چون در زندگي مشكل هست ديگر نمي توان به زندگي اميدوار بود كلام مناسبي به نظر نمي رسد چرا كه اگر بدين شكل به زندگي بنگريم پس قطعا نبايد در دنيا هيج فرد اميدواري وجود داشته باشد يقينا داشتن اميد در شرايط سخت زندگي كار آسان و راحتي نيست.بي شك بزرگترين هنر هر انساني اميدوار بودن در شرايط سخت و دشوار زندگي است البته بايد بدانيم كه داشتن اميد دليل بر اين نيست كه ما ديگر هرگز نااميد نخواهيم شد چرا كه حتي صبور ترين و مقاوم ترين انسان ها نيز گاهي در زندگي دچار ياس و نااميدي مي شوند بديهي است افرادي كه به زندگي نگاه مثبت دارند كمتر دچار نااميدي مي شوند چرا كه اين افراد در برابر مشكلات انعطاف پذيري بالايي دارند و خيلي سريع خود را باشرايط پيش آمده وفق مي دهند.
پس بايد بدانيم كه اميدوار بودن نياز به نيروي خارق العاده اي ندارد و هر انساني قادر به داشتن روحيه عالي خواهد بود به شرط آنكه نگاه و فكر مثبت داشته باشد پس اگر مي خواهيد از غصه ها و مشكلات زندگي رها شويد از همين لحظه شروع كنيد و براي داشتن روحيه عالي تلاش كنيد.
علت آنكه پس از شرك به خداوند،خودكشي و نااميدي از رحمتش، مهم‌ترين گناه به شمار مي‌رود، آثار و پي‌آمدهاي خطرناكي است كه در پي دارد. دليل اصلي نااميدي از رحمت پروردگار، بي‌اعتقادي به قدرت و رحمت خداوند است. از اين روست كه خداوند، نااميدي را از صفات كافران مي‌داند. يكي از آفات نااميدي، بسته شدن راه توبه است؛ زيرا شخص نااميد تمام درها را به روي خود بسته مي‌بيند و اميدي به آمرزش و مغفرت الهي ندارد تا توبه كند. آيات و روايات فراواني بر اين نكته تأكيد دارند. اميدواري، نشاط بخش است و انسان را به تلاش و سعي بيشتر وامي‌دارد و در نتيجه به تعالي و پيشرفت مي‌رساند.حال كه اميد تازه اي پيدا نموده ايد و مسير زندگي خود را تغيير داده ايد فرصت را غنيمت بشماريد و با توجه به رحمان و رحيم بودن خداوند، به درگاه رحمت وي اميدوار باشيد و زندگي تازه‌اي را آغاز كنيد.اما گاهي عواملي بر اين انگيزه و اميد تاثير مي گذارند لذا لازم است تا با راهكارهايي حفظ انگيزه را در خود تقويت نماييم.
1. با اهتمام به مسائل معنوي و مذهبي و شركت در مراسم مذهبي روحيه معنوي خود را تقويت كنيد. از گناه دوري كنيد و از رفتن به محيط هايي كه فكر و ذهن شما را مي ربايد و از معاشرت با افرادي كه به امور معنوي و علمي توجهي ندارند اجتناب كنيد.
2.در انتخاب دوست دقت نماييد.گاهي اوقات اطرافيان و دوستان و هم اتاقي ها در خوابگاه يا در دانشگاه با بيان مطالبي نااميدانه انگيزه و آرامش رواني را كاهش مي دهند. براي رفع اين مشكل بايد از ارتباط با افراد منفي اجتناب كرد.
3.هر زماني كه احساس مي كنيد علاقه اي به زندگي ، تحصيل ، ارتباط با ديگران و ... نداريد با اساتيد و كارشناسان مشورت كنيد آنها با دادن راهنمايي به شما كمك مي كنند تا از حالت بي تفاوتي و بي انگيزگي نجات پيدا كنيد
4. سوء تغذيه، مشكلات جسماني يا رواني نيز در بي رغبتي تأثير دارد بنابراين اگر در اين زمينه مشكلاتي هست بايد برطرف شود.
6. احساس گناه مي تواند نشاط و انگيزه انسان را در ادامه دادن راه بگيرد.
7. از يكنواختي در زندگي اجتناب كنيد و يك تنوعي در زندگي خود بدهيد. وقتي براي خود مقرراتي در درس خواندن يا تفريح كردن در نظر بگيريد ، در برابر خود، قاطع و منصف باشيد. در صورت امكان در فرصت هايي كه چند روز تعطيل هستيد يك مسافرتي را ترتيب دهيد و با جمع دوستان مسافرت كنيد تا يك تنوع در وضعيت زندگي شما به وجود آيد.
8.تصميم بگيريد زندگي جديدي را با پيدا كردن دوستان جديد و ايجاد فضاي جديدي براي تحصيل و زندگي ايجاد نماييد و با برنامه ريزي و انجام كارهاي مثبت شور تازه اي به خود بدهيد و به گذشته فكر نكنيد.
9. تلاش كنيد با اعضاي خانواده روابط نزديك و صميمي داشته باشيد،ارتباط كمك به آرامش خواهد كرد.
10.وقتي موفقيتي بدست مي آوريد هر چند هم كه كوچك باشد ، معتقد باشيد كه آن در نتيجه ي سعي و تلاش شما بوده ، نه شانس و اتفاق و... .
اميد آنكه خداوند همه انسان هاى حقيقتجو را در شناخت هدف زندگى و رسيدن به آن، يارى دهد و ما را از اهل معرفت و نوشندگان شراب وصل گرداند.
براى آشنايى بيشتر با مباحث پيش گفته، كتاب هاى ذيل خواندنى است:
الف. علامه سيدمحمدحسين، طباطبايى، انسان از آغاز تا انجام، ترجمه، تحقيق و تعليقه از صادق لاريجانى، (تهران: الزهراء).
ب. محمد، شجاعى، مقالات، (تهران: سروش، ج 1).
ج. محمد تقى، جعفرى، فلسفه و هدف زندگى؛
د. همو، زندگى ايدهآل و ايدهآل زندگى؛
ه. عبداللّه، نصرى، انسان از ديدگاه اسلام؛
و. زين العابدين، قربانى، فلسفه و هدف زندگى؛
ز. مرتضى، مطهرى، هدف زندگى.
برگرفته از سایت پرسمان
برای حفظ انگيزه با اهتمام به مسائل معنوي و مذهبي و شركت در مراسم مذهبي روحيه معنوي خود را تقويت كنيد. از گناه دوري كنيد و از رفتن به محيط هايي كه فكر و ذهن شما را مي ربايد و از معاشرت با افرادي كه به امور معنوي و علمي توجهي ندارند اجتناب كنيد.در انتخاب دوست دقت نماييد. گاهي اوقات اطرافيان و دوستان و هم اتاقي ها در خوابگاه يا در دانشگاه با بيان مطالبي نااميدانه انگيزه و آرامش رواني را كاهش مي دهند.هر زماني كه احساس مي كنيد علاقه اي به زندگي ، تحصيل ، ارتباط با ديگران و ... نداريد با اساتيد و كارشناسان مشورت كنيد آنها با دادن راهنمايي به شما كمك مي كنند تا از حالت بي تفاوتي و بي انگيزگي نجات پيدا كنيد، سوء تغذيه، مشكلات جسماني يا رواني نيز در بي رغبتي تأثير دارد بنابراين اگر در اين زمينه مشكلاتي هست بايد برطرف شود. احساس گناه مي تواند نشاط و انگيزه انسان را در ادامه دادن راه بگيرد.