- مجتهدین جامع الشرایط عالمان دینی و آگاه به احکام شرعی هستند و عقل و شرع به مردم دستور داده که از آنان تقلید کنند.
سؤال: مدّعی یمانی (احمد الحسن) و پیروانش معتقدند: «رجوع به مراجع تقلید هیچ دلیل شرعی ندارد و تنها دلیل عقلی هم که مطرح میکنند «وجوب رجوع جاهل به عالم» است و آن هم مردود است؛ زیرا مراجع تقلید علم به احکام شرعی ندارند، بلکه گرفتار ظنّ و شک هستند»! در این مورد چه جوابی دارید؟
جواب: معصومین(علیهمالسلام) اسلامشناسان واقعی هستند و صددرصد میتوان به سخن ایشان در زمینه دین اعتماد کرد. آنان در مورد سه بخش دین (اعتقادات، احکام و اخلاق) و در مورد سایر مسائل هستیشناسانه و معرفتشناسانه با علم و یقین سخن میگویند و رفتار و کردارشان هم مطابق علمشان است. امّا در شرایطی که دسترسی به امام معصوم ممکن نیست (به دلیل غیبت مثلاً) و به بیان فنّیتر: باب علم بسته شده است،[فرهنگ نامه اصول فقه، ج1، ص263.] مسائل دینی باید تعطیل شود؟ یقیناً اهل بیت(علیهمالسلام) برای این مدّت طولانی دستوراتی دادهاند و جامعهی اسلامی را بدون برنامه رها نکردهاند. از جمله اینکه: ظنّ و گمانی که بر اساس اصول علمی بدست آمده باشد «علمیّ» است و عمل به آن در این شرایط مورد پذیرش است.[فرهنگ نامه اصول فقه، ج1، ص268.] البته چون برای همهی افراد جامعه استنباط احکام شرعی از کتاب و سنّت ممکن نیست و احتیاط کردن هم در موارد بسیاری مشکل یا غیر ممکن است، برای سهولت کار مکلّفین، راهِ سومی به نام «مراجعه به مجتهد و کارشناس دینی»(تقلید از مرجع) را تجویز کردهاند.[فرهنگ اصطلاحات اصول، ج1، ص241- 250.] امام حسن عسکری (علیهالسلام) فرمودند: «فقيهى كه داراى چهار ويژگى باشد، بايد عوام شيعه از آن فقيه تقليد كنند: صيانت نفس- حفظ دين- مخالفت با هواى نفسانيه- اطاعت امر مولى.»[الإحتجاج على أهل اللجاج، ج2، ص458.]
تقلید از مجتهد جامع الشرایط راهی است که عقل و شرع به آن دستور داده است امّا باید از طرفداران احمد الحسن پرسید: شما به کدام دلیل از یک صفحهی فیس بوک که معلوم نیست نویسندهاش چه کسی است، تقلید میکنید؟!
پینوشت:
مركز اطلاعات و مدارك اسلامى، فرهنگ نامه اصول فقه، چاپ اول، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، معاونت پژوهشي دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، قم، 1389ش.
ملكى اصفهانى، مجتبى، فرهنگ اصطلاحات اصول، چاپ اول، عالمه، قم، 1379ش.
طبرسى، احمد بن على، الإحتجاج على أهل اللجاج، خرسان، محمد باقر، چاپ اول، نشر مرتضى، مشهد، 1403ق.