بعضی با تصورات واهی، شنیده‌های بی‌اساس و گاهاً چاشنی کردن احساس حرف‌ها و نظراتی ابراز می‌کنند که از واقعیات به دور بوده و نوعی زیاده روی محسوب می‌گردد، بعضی هم باز از سر احساسات بی‌اساس حرکاتی نشان می‌دهند که از عقل و خرد جمعی به دور بوده و کاملا نشان‌گر تسامح‌گری در مورد دستورات دینی است.
در تاریخ کم نداریم که برخی از افراد و یا گروه‌ها در اثر افراط و تفریط، عاقبت شری را برای خود رقم زده‌اند، از زنده به گور کردن دختران در زمان پیامبر گرامی اسلام «صل‌الله‌علیه‌و‌آله» گرفته تا تجاوزاتی که توسط افراط‌گرایان امریکایی در مجاورت کشورمان رخ داده است، همه و همه در اثر تعصبات نابجایی است پا را از عرصه عقل و دین فراتر نهاده است.
دور نیست وقایعی که در اثر تعصبات حزبی در سال‌های نه چندان دور در همین آب و خاک رخ داد و عده‌ای با زیر پا گذاشتن قانون، قصد داشتند از حق مردم عبور کنند و در همین نزدیکی است عده‌ای از تند روها که با وارد کردن اتهامات نابجا نسبت به رئیسجمهور منتخب، خواسته یا ناخواسته قدم در منحرف کردن اذهان عمومی از حماسه بزرگ سیاسی گذاشته‌اند.
این برخوردها همه و همه ناشی از تکیه به احساسات و دوری از عقل و خردِ مورد تایید شرع است، قرآن شریف در سوره حشر آیه ۷ می‌فرماید: ْ وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّه؛ آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهى كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد.
هر آنچه از دستورات الهی که پیامبر گرامی اسلام در قالب شرع مقدس ارائه فرموده است را باید گرفت و می‌بایست الباقی که مخلوطی از احساسات و موهومات است را رها نمود و از همه مهم‌تر تقوا الهی و پرهیز از عصیان پروردگار را فراموش ننمود.
شیطان در کمین نشسته تا با القاء کردن حرف‌ها و نظرات احساسی و بی‌اساس، هیزم به آتش عشق و نفرت عده‌ای بریزد و آنان را از راه اصلی یعنی اعتدال، باز دارد خیلی باید مراقب بود که حرف‌ها و نظرات هر چند با قالب‌های احساسی جای عقل و خرد را نگیرد و پا از خط قرمزهای شرع فراتر نرود. دروغ، تهمت، افترا، غیبت و... گناهانی است که بسیار در مباحث سیاسی و حزبی رخ می‌دهد.
مراقب هدایت‌گرِ به سمت آتش باشیم...