مجازات اسرائیل در پی ترور شهید هنیه، از دو منظرِ دینی و بینالمللی موجه است؛ چراکه تأمین امنیتِ جامعه امری ضروری است. بنابراین، نباید به برخی مصلحتجوییهای به ظاهر دلسوزانه توجه کرد.
مصلحتاندیشیهای ناشیانه | اصل بازدارندگی و پیشگیری از امکان روی دادن دوباره یک جرم، یک اصل پذیرفتهشده در حقوق داخلی کشورها و حقوق پذیرفته شده بینالمللی است. در حقوق اسلامی نیز مبنای روا بودن مجازات قصاص، جنبه بازدارندگی و پیشگیری آن دانسته شده است: «وَلَكُم فِي ٱلقِصَاصِ حَيَوة يَـا أُوْلِي ٱلأَلبَبِ لَعَلَّكُم تَتَّقُون»؛[۱] «و براى شما اى خردمندان، در [اجراى] قصاص [نوعى] زندگانى است، باشد كه پروا پيشه كنيد».
همچنین، افزون بر فلسفه و هدف بازدارندگی که با قیودی همانند حیات به آن اشاره شده است، در نصوص قرآنی بر مسئله اقدام متقابل نیز به صورت مطلق تصریح شده است؛ همانند آیه شریفه:
«فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَيْكُم»؛[۲]« پس هر كس به شما تجاوز نمود شما نيز همان گونه كه تجاوز نموده بر او تجاوز كنيد».
بر این اساس، مجازات اسرائیل در پی ترور شهید هنیه، از هر دو منظر حقوق دینی و عرف بینالمللی موجه بوده و تشکیکبردار نیست.[۳] چرا که عقلانیت و دوراندیشی اقتضا میکند که دشمن بیپروایی که بهراحتی از خطوط قرمز عبور میکند را باید عقوبت نمود تا وی دست از سرکشی خود بردارد؛ حکم عقلی که تاکنون در دنیا بر اساس آن رفتار شده است.
البته در این میان ممکن است برخی تحلیلها ناخواسته از اهمیت مجازات بکاهد، مسائلی همچون تنگناهای اقتصادی و لزوم حفظ آرامش بازار، در حالی که تورم به آهستگی در حال کاهش است، یا مذاکرات آتشبس که با شدت بیشتری در حال پیگیری است و... اما باید توجه داشت که امنیت زیربنای رشد اقتصادی و بازار باثبات است و نباید به بهانه برخی چالشهای اقتصادی از عوامل بنیادین امنیتزا، کوتاه آمد. یا در مسئله مذاکرات آتشبس، روشن شده است که این دور از مذاکرات صرفاً برای جلوگیری از اقدام ایران شکل گرفته و نمایشی برای متهم کردن ایران به متوقف کردن روند مذاکرات در صورت حمله به اسرائیل است. در حقیقت اینگونه تحلیلها همیشه در برابر هرگونه مجازات سخت وجود داشته و قرآن هم پیش از این به آن اشاره کرده است که برخی به جهت ترس از قرار گرفتن در فتنهای از آن میگریختند، در حالی که در فتنهای دیگر سقوط کردهاند:
«وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ»؛[۴]« برخى از آنان (منافقان) مردمانى هستند كه مىگويند:[اى پيامبر] به من اجازۀ [عدم حضوردر جهاد] بده و مرا به فتنه (گناه) نينداز، آگاه باش كه آنها خود در گناه و نافرمانى فرو افتاده اند و بى گمان، دوزخ بر كافران احاطه دارد».
در پایان باید گفت: اقدام احتمالی ایران مقابل اسرائیل - در پی ترور شهید هنیه در تهران - خارج از چهارچوب قواعد بینالملل نبوده و برای افکار عمومی دنیا علیرغم شانتاژرسانهای صهیونیستها، قابل درک واحترام است. چنانچه پیش از این در عملیات وعده صادق نه تنها هیچگونه تبعات حقوقی و بینالمللی نداشت، بلکه برکات فراوانی نیز به دنبال داشت که از آن جمله میتوان به پشتیبانی همگانی و وحدت گروهها و سلایق مختلف سیاسی در کشور اشاره کرد. یا به وجد آمدن امت اسلامی و از میان رفتن سرشکستگی و یاس آنان که پس از مدتها کشتار مردم غزه، باعث شادمانی هواداران فلسطین شد.
پینوشت:
[۱]. بقره ۱۷۹
[۲]. بقره ۱۹۴
[۳]. ماده ۵۱ منشور ملل متحد، https://B2n.ir/k75673
[4]. توبه ۴۹