یکی از دلایل عدم رغبت جامعه به مسئله‌ی مهم فرزندآوری، فوبیا و ترس شدید از کمبود امکانات برای نسل جدید است. این دروغ بزرگ توسط رابرت مالتوس کشیش انگلیسی گفته شد که اگر رشد جمعیت را کنترل نکنیم، توازن جمعیت و امکانات دچار مشکل خواهد شد. این در حالی است که کشور ما از نظر امکانات در سطح فوق‌العاده مطلوبی در جهان قرار دارد.
یکی از مهمترین حربه‌های دشمنان در سیر مبارزه با مسلمین، پایان بخشیدن به حیات فیزیکی ایشان بوده است. فشار و شکنجه‌های سهمگین بر افراد تازه مسلمان در مکه توسط سران قریش، که به شهادت مردان و زنانی چون یاسر و سمیه انجامید و همچنین تحمیل جنگ‌های پی‌درپی در طول سال‌های پس از هجرت پیامبر (صلی الله علیه وآله) به مدینه و قتل نفوس مسلمانان گواه صادقی بر این حقیقت است.
این حربه در طول قرن‌ها و سده‌ها، تا به امروز در دستور کار کفار و مشرکین ایشان بوده و هیچ‌گاه از اولویت نیفتاده است. در زمان معاصر، نسل‌کشی مستقیم مسلمین در محدوده‌های مکانی مانند آنچه در صبرا و شتیلا توسط صهیون و فجایع رخ داده در روهینگیای میانمار و نیجریه و همچنین شروع جنگ‌های داخلی بین مسلمانان با ایجاد یک فتنه، مانند حمله‌ی صدام به ایران و ظهور گروهک‌های تندرو در کشورهای اسلامی و خلق سرطانی بنام داعش، همه و همه در جهت نابودی نفوس مسلمین به دست کفار رقم خورده است.
در کنار جنگ سخت، روش‌های نوینی هم به کمک این طرح آمده که در قالب مسائل پزشکی مانند شیوع بیماری‌ها و ویروس‌ها و خون‌های آلوده[1] و... مسائل اجتماعی مانند ترغیب به عدم باروری و فرزندآوری با شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» عملیاتی شدند. این در حالی است که نیاز به نسل در باور فردی و اجتماعی بسیار منطقی و روشن است. در بُعد اجتماعی، آیندهٔ هر نظام و حکومتی در گرو نیروی جوان، کارآمد و سالم است. این مهم در طول سالیان اخیر همواره مورد تأکید رهبر فرزانه‌ی انقلاب بوده و ایشان به مناسبت‌های گوناگون در مورد نرخ باروری و مسئله‌ی فرزندآوری در کشور هشدار داده‌اند. مقام معظم رهبری در بیانات خود در دیدار جمعی از فعالان و کارشناسان حوزه خانواده فرمودند: «مسئله‌ی دیگری که در مورد خانواده اولویت دارد، مسئله‌ی فرزندآوری است و خیلی مسئله‌ی مهمی است. چند سال ما این مسئله را مطرح کردیم و گفتیم؛ خب یک عده از دخترخانم‌های خوب، خانم‌های جوان قبول کردند و عمل کردند لکن در محیط عمومی جامعه اثری از این قضیه نیست. الان آمار فرزندآوری ما به قدر جانشینی هم نیست، یعنی کمتر از جانشینی است، الان این‌جوری است. این معنایش این است که ما تا سی سال دیگر یک جامعه‌ی پیر داشته باشیم. خطر بزرگی است، این از همه‌ی خطرات بزرگ‌تر است. این خیلی مهم است. این احتیاج به تلاش و کار دارد. مسلّماً راه‌هایی هم وجود دارد برای اینکه بشود این را درست کرد؛ باید بنشینید این راه‌ها را پیدا کنید.»[2]
به نظر می‌رسد یکی از مهمترین راه‌های افزایش نرخ باروری و تشویق به فرزندآوری، تبیین عدم تناسب بین افزایش جمعیت و کاهش امکانات است! زیرا این یکی از مهمترین دلایلی بود که دشمن با تکیه بر آن و ترس از فقر، باعث شد تا خانواده ها تصمیم به ترک توالُد کنند. رابرت مالتوس کشیش انگلیسی معتقد بود اگر رشد جمعیت را کنترل نکنیم نسبت سرعت رشد جمعیت با نسبت توان تولید نیازمندی‌های اقتصادی آن، همخوانی نخواهد داشت. وی پس از این استدلال برای جلوگیری از رشد جمعیت سه‌راه حل در نظر گرفت: الف: عقب انداختن ازدواج جوانان، ب: کنترل جمعیت از طریق برنامه تنظیم خانواده و ج: فقر و گرسنگی![3]
تصور اینکه با افزایش جمعیت امکانات کاهش می‌یابد و نسل‌های آینده دچار مشکل می‌شوند، یک پندار غلط است. دلیل این مدعا بسیار منطقی می‌نماید؛ زیرا نیروی انسانی توانمند و خلاق، می‌تواند امکانات بالقوه را به فعلیت تبدیل کند.
در قرون معاصر، منابع جدید انرژی مانند سوخت های هیدروکربنی، نفت و مشتقات حاصل از آن، انرژی‌های طبیعی مانند خورشیدی و بادی، گرمای زمین وانرژی فوق‌العاده مهم هسته‌ای و راه‌های استفاده از آنها توسط همین نیروی انسانی خلاق و توانمند کشف شده است. بنابراین این سخن که «هر فرد اضافه مساوی با یک عامل مصرف اضافه است» از دقت علمی برخوردار نبوده و بوی خسّت از آن به مشام می‌رسد؛ زیرا هر فرد اضافه فقط یک دهان اضافه نیست، بلکه دو دست و یک فکر اضافه هم می‌باشد!
با این وجود در رابطه با کمی‌ها و کاستی‌ها می‌توان نتیجه گرفت که اشکال به ساختارها و تنظیمات اجتماعی و انتخاب‌های غلط برمی گردد و باید به جای کنترل جمعیت، الگوی تولید، الگوی توزیع و الگوی مصرف در بین آحاد جامعه اصلاح شود.
علاوه بر این، ارزش سرمایه و ثروت خدادادی کشورمان را نیز نباید نادیده بگیریم. ایران در حال حاضر دومین دارنده منابع گاز و سومین دارنده منابع نفت جهان است و از نظر منابع زیرزمینی و معادن حدود ۳ درصد کل منابع معدنی دنیا را در اختیار داریم. این در حالی است که ما تنها یک درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهیم. با مدیریت بهتر و افزایش بهره‌وری می‌توان راندمان استفاده از ثروت‌هایمان را افزایش دهیم و بدانیم که امروزه برای یک جامعه ۸۰ میلیونی در حد ظرفیتش نیروی کار، دانشمند، پزشک و... وجود دارد، همچنین برای جامعه ۱۵۰ میلیونی نیز چنین ظرفیت‌ها و امکاناتی وجود خواهد داشت.» [4]
پی‌نوشت:
[1]. «آخرین جزئیات پرونده خون‌های آلوده: پرداخت ۴ دیه کامل و توقف ۶۰۰ پرونده». خبرآنلاین. ۹ آبان ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۰ دی ۱۳۹۲.
[2]. گزیده‌ای از بیانات در دیدار جمعی از فعالان و کارشناسان حوزه خانواده، 24/0/98
[3]. احمد کتابی، درآمدی بر اندیشه ها و نظریات جمعیت شناسی، چ چهارم، تهران 1377، ص 169
[4]. حسین مظاهری، اخلاق در خانواده، قم 1391، ص 262
دشمنان اسلام از روز اول به دنبال فشار حداکثری برای از بین بردن فیزیکی مسلمین بودند؛ از ارعاب و شکنجه گرفته تا تحمیل جنگ‌های متعدد که منجر به بی‌خانمانی مسلمانان مکه گردید تا به «مهاجرین» شهرت یافتند. در زیر شکنجه‌های قریش و در تقابل شمشیر در جنگ‌ها تعداد زیادی از مسلمانان به شهادت رسیدند. حربه‌ی حذف فیزیکی مسلمانان در طول تاریخ با روش‌ها و ابزارهای متفاوتی به‌روز و فعال شده است و امروزه برنامه‌ی دشمنان اسلام بر محور عدم باروری و فرزندآوری زنان مسلمان، با شعارهایی مانند «فرزندکمتر، زندگی بهتر» است.