-فرقه های نو ظهوری همچون احمد الحسن البصری، که اصرار دارند مردم و بالاخص جوانان، به صحبت های ایشان توجه کرده و کتب آن ها را مطالعه کنند، دقیقا برای ایجاد شبهه در قلب ایشان و تردید در اعتقادات می باشد. باورهای دینی همچون درختی می مانند که شبهات متعدد به ریشه این درخت ضربه وارد می کنند و به مرور زمان آن را سست کرده و در نهایت به سقوط آن می انجامد.
هجمه به اعتقادات
بی تردید در برهه کنونی از زمان که دشمنان اسلام برای رسیدن به مقاصد پلید خود، نقشه ها و سلاح های نظامی را بی اثر دیده اند، برای دستیابی سریع تر به اهداف شیطانیشان، با انواع ابزارها و سلاح ها، با یک نبرد عقیدتی، فرهنگی، اعتقادی، جوامع اسلامی را مورد هجوم قرار داده اند. تبلیغات فرهنگی از طریق کتاب، مجله، فیلم، نوار، عکس، اسباب بازی، کامپیوتر و ... به قصد دور کردن فرزندان امت اسلام از فکر و اندیشه فرهنگ ناب اسلامی و قرآنی، بخشی از این هجوم همه جانبه فرهنگی است.
روش تخریب و انحراف عقاید
دعوای حق و باطل همیشه در جهان وجود داشته است، از آن زمان که آدم خلق شد شیطانی هم بود که او را بفریبد. علاوه بر وجود شیاطین جنی و انسی، نفس انسان به عنوان بزرگ ترین دشمن او همواره با تزیین و تسویل او را به سمت باطل سوق می دهد. اغوای نفس و شیطان معمولا به صورت باطل محض نمایان نمی شود، بلکه با آمیختن حق و باطل همراه است، به گونه ای که انسان ناآگاه را به اشتباه افکنده و اندک اندک او را به سمت باطل محض می کشاند و از حق دور می کند. یکی از کاربردی ترین روش های دشمنان برای تخریب و انحراف عقاید مردم به ویژه جوانان، القای شبهه و ایجاد تردید در اذهان است. در اهمیت شبهه همین بس که از پایه ها و ارکان کفر شمرده شده است.[1] و در حدیثی امام رضا علیه السلام خطر شبهه افکنانی را که ادعای دوستی اهل بیت را هم دارند مهم تر از فتنه دجال دانسته اند.[2] اهمیت موضوع تا بدان جا است که یکی از فواید و اثرات براي وجود پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله را از بين بردن شبهات دانسته اند.[3]
معنای شبهه
شبهات عقيدتي گزاره هايي هستند كه حق نمايند اما، حق نيستند به همين خاطر آنها را شبهه نام نهاده اند. امام علي عليه السلام در بيان معناي شبهه مي فرمايند: به درستي كه شبهه را براي اين شبهه ناميده اند كه به حق شبيه است.[4] شبهات اعتقادی به عقاید نادرستی اطلاق می گردند که به علت شباهت داشتن با عقاید حقه، برخی انسان ها را به اشتباه انداخته و آن عقاید را حق تصور می کنند. شناسايي اين عقايد منحرف كه گاهي در قالب بدعت در دين ظاهر مي شوند، بسيار ضروري است. سيره پيامبر و اهل بيت صلوات الله عليهم در مقابله با اين شبهات به صورت:
1- شناسايي ريشه هاي ايجاد شبهه؛
2- سعي در دفع خطر شبهات از جامعه؛
3- در نهايت، كوشش در رفع اين شبهات جلوه گر است.
معصومین صلوات الله علیهم با اشاره به ریشه وقوع شبهه ابتدا سعی در پیشگیری از گرفتاری مومنین در دام شبهات داشتند و اگر انسانی را دچار شبهات می یافتند تلاش در بیرون آوردن او از این ورطه می کردند.
روش شیطان در انحراف عقیدتی
القای شبهه، به معنای مخلوط کردن حق با باطل، روشی قدیمی و کاربردی است که ابلیس با اتکا بر آن، امید به انحراف انبیاء داشته است. در روایت آمده است که ابلیس به حضرت موسی علیه السلام عرض کرد که برای تو نصایحی دارم. به موسی علیه السلام وحی شد که در میان نصایح ابلیس، فقط سه مورد صحیح است و مابقی باطل و گمراه کننده و فقط به آن سه مورد توجه کن و از شنیدن مابقی نصایح خودداری کن.[5]
دلیل اصرار فرقه های ضاله بر مطالعه کتاب های ایشان
فرقه های نو ظهوری همچون احمد الحسن البصری، که اصرار دارند مردم و بالاخص جوانان، به صحبت های ایشان توجه کرده و کتب آن ها را مطالعه کنند، دقیقا برای ایجاد شبهه در قلب ایشان و تردید در اعتقادات می باشد. باورهای دینی همچون درختی می مانند که شبهات متعدد به ریشه این درخت ضربه وارد می کنند و به مرور زمان آن را سست کرده و در نهایت به سقوط آن می انجامد. از این رو است که علما و مراجع عظام تقلید، این کتاب ها را ضاله و گمراه کننده دانسته و مطالعه آن ها را حرام اعلام کرده اند.
معیار کتب ضاله
مرحوم شیخ انصاری در مورد معنای کتب ضلال سه احتمال داده است:
1- کتبی که دربردارنده مطالب باطل و ناحق هستند (گرچه موجب گمراهی نشوند)
2- کتبی که حاوی مطالب گمراه کننده هستند (گرچه آن مطالب حق باشد)
3- کتبی که به قصد اضلال و گمراه کردن تالیف شده است.[6]
کتاب های احمد الحسن البصری به قطع و یقین از کتب ضاله به حساب می آیند؛ چون در صدد القای شبهه و از بین بردن اعتقادات شیعیان می باشند.
پی نوشت
[1] کافی، ج4، ص107.
[2] کافی، ج2، ص338.
[3] نهج البلاغه، خطبه2.
[4] نهج البلاغه، خطبه38.
[5] همای سعادت، ص260.
[6] هدایة الطالب الی اسرار المکاسب، ص30.
دعوای حق و باطل همیشه در جهان وجود داشته است. از آن زمان که آدم خلق شد شیطانی هم بود که او را بفریبد. علاوه بر وجود شیاطین جنی و انسی، نفس انسان به عنوان بزرگ ترین دشمن او همواره با تزیین و تسویل او را به سمت باطل سوق می دهد.