وهابیون می گویند بعد از رحلت پیامبر اکرم، ارتباط ایشان با دنیا به طور کل قطع شد و دیگر پیامبر هیچ گونه ارتباطی با دنیا ندارد.
یکی از آیاتی که وهابیون به آن متوسل می شوند و می گویند:وقتی کسی از دنیا رفت هیچ گونه خبری از دنیا ندارد، این آیه است:
شخصی که با دیدن شهری ویران و خالی از سکنه، بدون آن که منکر معاد شود، در تعجب فرو مانده بود که زنده شدن مردگان این شهر که در زیر خروارها خاک قرار گرفته اند، چگونه خواهد بود؟! به دنبال خطور چنین تصوّری، خداوند او را به مدت صد سال میراند و سپس زنده گردانید و از او پرسید که گمان می کنی چه مدت در این مکان توقف کرده ای؟ او در پاسخ عرضه داشت که یک روز و یا بخشی از یک روز! سپس خداوند او را از مرگ صدساله اش آگاه ساخت. [1]
وهابیان اظهار می دارند که شخصی که بر اساس این آیه، به مدت صد سال مرده بود، هیچ اطلاعی از جهان پیرامون خود نداشت و به همین دلیل، در پاسخ خداوند، مدت مکث خود را کمتر از یک روز اعلام نمود! و به همین دلیل، نتیجه می گیرند که انسان ها بعد از مرگ، حتی متوجه گذشت زمان نخواهند شد، تا چه رسد به این که منشأ آثار و برکاتی برای دیگران باشند و به همین دلیل، سخن گفتن با مردگان کاری بیهوده و عبث است!
پــاســخ به شبهه:
با کمی دقت در آیه معلوم می شود که آیه در بیان این مطلب نیست که نفی علم بعد از مرگ پیامبر کند.
در ابتدای آیه آمده است که: حضرت عزیر در ابتدا به خداوند عرض می كند:
قَالَ أَنَّی یحْیی هَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا؛ عزیر پیامبر گفت : چگونه خداوند این اجساد را پس از مرگشان زنده می کند؟ [2]
حضرت ابراهیم هم همین درخواست را از خدای خویش مطرح کرد :
رَبِّ أَرِنِی كَیفَ تُحْیی الْمَوْتَی؛ خدایا به من نشان بده چگونه مرده را زنده می کنی؟ [3]
پس اصل آیه درباره اثبات معاد جسمانی برای عزیر نبی است و ربطی به علم غیب ندارد.
در آیه خداوند اراده کرد که به دستور پیامبرش عمل کند و نحوه زنده کردن مردگان را به او نشان دهد به همین علت عزیر نبی سوال کرد:
أَنَّی یحْیی هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها؛ چگونه خدا اینها را پس از مرگ، زنده می كند؟ [4]
انصافا از هیچ بخشی از این آیه برداشت نمی شود كه حضرت عزیر علیه السلام در عالم برزخ نسبت به این دنیا آگاهی داشته اند یانه؟
در آیه فقط خدا از عزیر سوال می کند که:«چقدر درنگ كردی؟» گفت: «یك روز؛ یا بخشی از یك روز.» فرمود: «نه، بلكه یكصد سال درنگ كردی»
این قسمت از آیه نفی علم غیب را به طور مطلق از پیامبران ثابت نمیکند.
همچنانکه در قرآن علم غیب را برای پیامبر اکرم ثابت می کند:
عالِمُ الْغَیب فَلا یظْهرُ عَلی غَیبِه أَحداً إِلاّ مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُولٍ ...؛ دانای غیب اوست و هیچ كس را بر اسرار غیبش آگاه نمی سازد، مگر رسولانی كه آنان را برگزید [5]
وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فی بُیوتِكُم؛ حضرت عیسی: و از آنچه می خورید، و در خانه های خود ذخیره می كنید، به شما خبر می دهم [6]
باید به این وهابیون که می گویند مرده هیچ ارتباطی با دنیا ندارد گفت که: در کتب معروف شما آمده است:
رسول خدا(ص) فرمود: «اِذَا مَرَّ الرَّجُلُ بِقَبرِ اَخِیهِ یعرِفُهُ فَسَلَّمَ عَلَیهِ وَعَرَفَهُ وَاِذَا مَرَّ بِقَبرٍ لَا یعرِفُهُ فَسَلَّمَ عَلَیهِ رَدَّ عَلَیهِ السَّلَام؛ وقتی کسی از کنار قبر برادر دینی خود که می‌شناسد، بگذرد و بر او سلام کند، مرده سلام او را پاسخ می‌دهد و او را می‌شناسد و اگر از کنار قبری بگذرد و صاحب آن را نشناسد و سلام کند، مرده سلام او را پاسخ می‌دهد.» [7]
وقتی مرده انسانهای عادّی جواب سلام بدهد، آیا پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) حتی بعد از رحلتشان سخنان ما را نمی فهمند و جواب ما را نمی دهند؟
ادامه دارد...
پی نوشتها:
[1] سوره بقره آیه 259
[2] همان
[3] سوره بقره آیه 260
[4] سوره بقره آیه 259
[5] سوره جن آیه 26 و 27
[6] آل عمران آیه 49
[7] کنز العمّال ج 15 ص 646، الفقه علی المذاهب الاربعه ج 1 ص387
خلاصه ای از بیانات استاد معمار در حلقه معرفت، مربوط به تاریخ 92/07/29
نظرات
شما دیگه چرا؟!!!!
شما هم که میگید رحلت...
سلام خدمت جناب داغون گرامی.
بحث در اینجا در مورد وجود علم هرچند بعد کوچ از این دنیا هست، لذا تعبیر به رحلت شد تا با ماهیت بحث که شبهه وهابیت بود «عدم وجود علم و آگاهی بعد عزیمت از دنیا» تناسب داشته باشد.
نه در مورد اسم و نوع کوچ که بحث کنیم این کوچ کردن به صورت شهادت بوده یا مرگ طبیعی.
بلکه هدف این جلسه، بحث در اصل وجود علم هست، هر چند اگر از این دنیا کوچ و رحلت کرده باشند. و به نوعی از باب مماشات با خصم بود.