هشتگسازی، یک موریانه ذهنی است که بسیاری از باورهای یک شخص را به آهستگی و سهولت از میان میبرد؛ باورهایی که ناشی از واقعیتهای جامعه او است، اما با هشتگسازی دشمنان کشور بهراحتی دستخوش تحریف و نابودی میشود.
یکی از ابزارهای جنگ رسانهای دشمن، دست بردن در واقعیتهای فضای مجازی و ساختن تصویر دروغین از آن است. همین قابلیت دستکاری در فضای مجازی که قابلمقایسه با فضای بیرونی و واقعی نیست، باعث گردیده است دشمن طمع بیشتری در سوءاستفاده از آن داشته باشد؛ شگردهایی مانند ایجاد کاربریهای جعلی در شبکههای مجازی که از مسیر آن، هشتگهای پر سروصدا تولید میشود و یک جنگ پروپاگاندایی تدارک دیده میشود.
همانند رباتهای توییتری که با مدیریت شمار معدودی از عناصر منافقین و مزدوران آلبانی نشین، عربستان سعودی و فرانسه که افزون بر انتشار اخبار دروغین و جعلی، بهصورت شبکهای در کنار یکدیگر قرارگرفته و هشتگهای ویژهای را بهمنظور تأثیرگذاری بر افکار عمومی، ترند میکنند!
مهمترین کارکرد این هشتگها، بازی با روح و روان مخاطبین بهوسیله بزرگنمایی نقاط ضعف و کوچکنمایی نقاط قوت است. آنها با هشتگ، به ذهن مخاطب القا میکنند که این مسئله دارای پشتوانه مردمی است و بسیاری از مردم نیز اینچنین فکر میکنند.
تغییر باورهای ملی و برهم زدن مسلمات و موارد یقینی که شخص مخاطب تاکنون فکر میکرد مردم کشورش اینگونه هستند، از نتایج خسارتبار هشتگسازیهای جعلی است. رباتهای دستساز، با تصویرسازی وارونه باعث میشوند تا یک شخص مثل نتایج انتخابات و صندوق رأی، نتایج هشتگسازی را هم بپذیرد.
برای مقابله با این شیوه ناجوانمردانه و فیک بود که مقام معظم رهبری در دیدار با برخی از زنان جامعه ایرانی فرمودند: «شماها میتوانید ارتباطات فضای مجازی بگیرید و زمینهسازی کنید برای اینکه توجّه کنند و این مفاهیم را در قالب گزارههای کوتاه و گویا ـ که هم کوتاه باشد، هم گویا باشد - تنظیم کنید و بفرستید برای فهم افکار عمومیِ این هشتگسازیها و مانند اینها که هست».[۱]
اشاره دقیق ایشان به هشتگسازیها و ارتباط آن با افکار عمومی نشان میدهد ایشان سهم زیادی را برای بستر فضای مجازی قائل هستند؛ فضایی که امروز بهراحتی میتواند بازیچه دشمن قرار بگیرد. برای درک اهمیت هشتگسازی کافی است به یک مورد آشنا اشاره بکنیم؛ نسلکشی مسلمانان میانمار، آنهم با شکل فجیع سوزاندن که باعث جریحهدار شدن بسیاری از مسلمانان دیگر شد؛ اما اصل ماجرا چه بود و از کجا آغاز شد؟
در یک شهر دورافتاده، یک خانم میانماری که بودایی بود مدعی شد که یک مرد مسلمان او را در مغازه خود مورد تعرض قرار داده است. این خبر بهسرعت در فیسبوک منتشر شد و عده زیادی از جوانان، آن را به فضای مجازی کشانده و از آن هشتگسازی کردند؛ بهگونهای که به مهمترین مسئله در افکار عمومی تبدیل شد و بهتبع این هشتگ، دنیای ارتباطات و رسانه به تسخیر عدهای جوان خشمگین درآمد و با عبور از پلن دوم، مرحله سوم آن در واقعیت و فضای کشور میانمار پیگیری شد؛ قتل و کشتار وسیع و جنایتهای گسترده مذهبی که در آن عده زیادی از زنان و کودکان بیگناه نیز قربانی هشتگ شدند.[2]
بهتلافی آن عمل، در این اغتشاشات به بیش از ۱۸۰۰۰ زن و دختر مسلمان از سوی ارتش میانمار، تجاوز جنسی صورت گرفت! ۱۱۵۰۰۰ خانه مسلمانان روهینگیایی بهوسیله ارتش میانمار به آتش کشیده شد و ۱۱۳۰۰۰ خانه دیگر هم ویران شد؛ ۲۳۹۶۲ نفر از مردم عادی این کشور به خاک و خون کشیده شدند که در میان آنها، 750 کودک زیر پنج سال وجود داشتند.[3]
نکته تأسفبار اینکه بعدها معلوم شد که آن "تجاوز" کذایی اصلاً اتفاق نیفتاده بود و آن خانمی هم که مدعی تجاوز و آزار بود اعتراف کرد که دروغ گفته است!
واقعیت ماجرا این بوده که به این زن پول داده بودند که بگوید: «به من تجاوز شده است.» البته در اعترافات بعدی این خانم هم نیامده که چه کسی به او پول داده است.[۴] سادهتر از آنچه انسان فکرش را میکند اما هولناک است که احتمال دهیم چنین داستان مشابهی، میتواند از آنچه فکرش را میکنیم به کشور ما نزدیکتر باشد؛ خصوصاً با مزدورانی که فقط به دنبال سناریوسازیهای دروغین علیه کشورمان هستند.
پینوشت:
1. پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، https://b2n.ir/h17560.
2. خبرگزاری مهر، https://b2n.ir/h08550.
3. پارسنیوز، https://b2n.ir/d10173.
4. دیپلماسی ایرانی، https://b2n.ir/y74353.