مصیبت و رنج در زندگی انسان، امری طبیعی و گریز ناپذیر است. با امید به ظهور می‌توان از سختی بلایا و رنج‌های آخرالزمان، با شادابی و موفقیت عبور کرد.
نگاه به قلّه و هدف، به انسان جهت می‌دهد و از هدر رفتن وقت و انرژی جلوگیری می‌کند. ظهور منجی وعده حتمی خداوند و دارای ضمانت الهی است که باعث شادابی مؤمنان درحرکت و فعالیت خواهد شد. منتظران فرج، با نگاه به قلّه و پایان راه انسان‌ها، از شاهراه سعادت منحرف نمی‌شوند، امید را در دل زنده نگاه می‌دارند و سختی راه بر آن‌ها هموار می‌شود .
مقام معظم رهبری می‌فرماید: «انتظار، یعنى دل سرشار از امید بودن نسبت به پایان راه زندگى بشر».[1] منتظر به دلیل داشتن سرمایه گران‌قدر امید دچار سردرگمی و افسردگی نیست و تحمل رنج و درد مسیر برایش آسان است.
رنج همگانی
همه انسان‌ها رنج می‌برند، زندگی در دنیا و محدودیت‌های مادی خواه‌ناخواه موجب رنج و درد می‌گردد. «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ»؛[2] «همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم». رنج گریزناپذیر است و در اصل رنج کشیدن، مؤمن و کافر اشتراک دارند. انسان به‌گونه‌ای خلق‌شده است که درهرصورت به‌سوی ملاقات عظیم با پروردگار درحرکت باشد و این حرکت رنج‌آلود و سخت خواهد بود. «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ»؛[3] «ای انسان! یقیناً تو با کوشش و تلاشی سخت به‌سوی پروردگارت درحرکتی، پس او را دیدار می‌کنی».
امید به نصرت پروردگار؛ باعث شیرینی رنج
یکی از دشوارترین عرصه‌های رنج و مشقت در زندگی، میدان نبرد نظامی است. خداوند متعال می‌فرماید بی‌دین و دین‌دار در رنج و مشقت کارزار مشترک هستند، اما یک تفاوت اساسی دارند؛ تفاوت ویژه مؤمنان و افراد بی‌اعتقاد باور و امید به بهشت و وعده نصرت خداوند است. «إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ»؛[4] «اگر شما آزار مى‌بينيد، آنان نيز چون شما آزار مى‌بينند، ولى شما از خدا چيزى را اميد داريد كه آنان اميد ندارند».
آخرالزمان و امید منتظران
اوصافی که درباره آخرالزمان و حوادث منتهی به ظهور آمده، عموماً دهشتناک و تلخ است. قحطی، گرانی، زلزله، جنگ‌های بسیار خونین و بیماری‌های کُشنده، تنها مواردی از بلایای آخرالزمان هستند.[5] در این مشکلات عمومی و عظیم همه انسان‌ها رنج می‌بینند و برخی اعتقاد خویش را از دست می‌دهند. در این میان منتظران ظهور تحمل سختی‌ها را بر خود آسان می‌کنند و با امید به وعده ضمانت شده خداوند، شادابی و حرکت خود را حفظ می‌نمایند.
امید به ظهور، تحمل مشکلات و سختی‌ها را آسان و شیرین می‌کند و باعث حفظ حرکت و شادابی می‌گردد، نعمتی که افراد بی‌اعتقاد از آن بی‌بهره‌اند.
پی‌نوشت:
[1]. بیانات در دیدار مردم قم، 30/11/1370: yun.ir/ip73c7.
[2]. بلد: 4.
[3]. انشقاق: 6.
[4]. نساء: 104.
[5]. النعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، چاپ اول، نشر صدوق، 1397ق، ص202.