اسلام ناب هرگز بدون دلیل اجازه کشتن کسی را صادر نمی‌کند؛ بنابراین اگر کسی امنیت روانی و آسایش جامعه را تهدید کند، بعد از اتمام حجت، حکم اسلام بر او جاری می‌شود.
برخی از اسلام‌ستیزان از روی غرض‌ورزی با استناد به برخی آیات قرآن کریم، مسلمانان را انسان‌های قاتل معرفی می‌کنند؛ درحالی‌که اسلام، تنها دین رحمت و صلح است که آرامش را برای همه انسان‌ها با هر دین و آیینی به ارمغان آورده است.
پاسخ به این توهم، نیاز به یک مقدمه دارد.
مقدمه: پیوستگی قرآن
قرآن کریم، مجموعه‌ی به‌هم‌پیوسته و هماهنگی است که آیات آن را باید با هم نگریست؛[1] زیرا معنی و مفهوم هر آیه‌ای با آیات دیگر کامل می‌شود.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در این‌باره می‌فرماید: «أَنَّ الْكِتَابَ يُصَدِّقُ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ أَنَّهُ لَا اخْتِلَافَ فِيه»؛[2] «بعضی از آیات قرآن، آیات دیگر را تصدیق و تأييد مى‌کنند و هيچ‌‌گونه اختلافى در آن راه ندارد»؛ بنابراین اگر برای تفسیر قرآن، مجموعه آیات دیده شود، این توهم، جایگاهی نخواهد داشت.
آیات قتال
برخی آیات قرآن به مقاتله و جنگ با دشمنان اسلام، دستور داده است؛ مانند: «وَ قاتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ الَّذينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدين»؛[3] «و در راه خدا، با کسانی که با شما می‌جنگند، نبرد کنید و از حدّ تجاوز نکنید که خدا تعدّی‌کنندگان را دوست نمی‌دارد».
برای توضیح به دو نکته اشاره می‌شود:
نکته نخست. اسلام ناب، هرگز بدون دلیل، دستور به کشتار نمی‌دهد. در این آیه نیز، دستور زمانی صادر شده که دشمن قصد کشتار و جنگ دارد و هر عاقلی باید برای دفاع از خود، مبارزه کند؛ علاوه بر اینکه در ادامه از زیاده‌روی نهی کرده است.
نکته دوم. برای نوع برخورد با دشمن و مخالفان، می‌توان مراحلی را نام برد:
یک. تا زمانی که دشمن، عداوت و کینه خود را ابراز نکند و باعث تشویش اذهان عمومی و اذیت آنها نشود، اسلام نیز با آنان کاری ندارد.
دو. اگر دشمن، کینه و عداوت خود را ابراز کرد و باعث هرج‌ومرج در جامعه شد، ابتدا اسلام، باب گفتگو، استدلال و برهان را پیشنهاد می‌دهد.[4]
سه. اگر گفتگو کارساز نبود و دشمن به لجاجت خود ادامه داد و قصد به‌هم‌ریختن امنیت روانی و آسایش جامعه را داشت، آن وقت اسلام به مسلمانان اجازه می‌دهد در مقابل آنها ایستادگی کنند.
بنابراین هرگز اسلام ناب، بدون دلیل، اجازه جنگ با کسی را صادر نمی‌کند؛ هرچند هستند کسانی مانند داعش که خود را به اسلام می‌چسبانند و باعث آبروریزی مسلمانان می‌شوند.
پی‌نوشت:
[1]. نساء: 82.
[2]. فیض‌الاسلام، نهج البلاغه، صبحی، هجرت، ص61.
[3]. بقره: 190.
[4]. طه: 43و 44.