قوانین قرآن کریم برای هدایت انسان‌ها نازل شده‌اند و نمی‌توان از این قوانین خشونت برداشت کرد.
اداره جامعه به دور از جنجال و درگیری، نیازمند قوانینی است که آن را از هرج‌ومرج رهانیده و نظم را پابرجا سازند و مردم با خیال راحت به زندگی خود در این اجتماع بپردازند. وجود پلیس در جامعه نیز به عنوان یک نیروی انتظامی نشانگر این است که در صورت مشاهده ناهنجاری و قانون‌شکنی با فرد خاطی مقابله خواهد شد.
هدایت مردم نیز به دور از این مقوله نیست. خداوند متعال برای تأمین نیازهای هدایتی مردم، قرآن کریم را به عنوان کتاب هدایت نازل کرده است. بعضی از قوانین موجود در قرآن کریم همانند قوانین انتظامی پلیس، هم جنبه بازدارندگی دارند و هم وظیفه فرد خاطی را مشخص می‌کنند.
یکی از این قوانین در آیه 29 سوره توبه بیان شده است و خداوند در این آیه 3 قید را به شهروندان اهل کتابی که در محدوده حکومت اسلامی زندگی می‌کنند بیان می‌فرماید و درصورتی‌که به این قیدها پایبند نباشند با آن‌ها مقابله خواهد شد:
1. به خداوند و روز بازپسین ایمان نمی‌آورند.
2. آنچه را خداوند و پیامبرش حرام کرده‌اند، حرام نمی‌دانند.
3. به دین حق نمی‌پیوندند.[1]
در نتیجه اسلام با مخالفان خود در صورتی مقابله می‌کند که هدایت مردم را به خطر بیندازند و هدایت آن‌ها با مشکل روبه‌رو شود. از طرفی دیگر اگر از این قوانین اسلامی خشونت اسلام برداشت شود، قوانین اجتماعی که منجر به بازداشت افراد خاطی می‌شوند نیز باید خشونت‌آمیز قلمداد شوند و حال آنکه مردم این قوانین را برای حفظ سلامت و نظم جامعه ضروری می‌دانند.
پی‌نوشت:
[1]. توبه: 29.