کسانی که به طرح اجرای حجاب در جامعه ایران اعتراض می‌کنند، غافل از آن هستند که حجاب یکی از وظایف مسلمانان می‌باشد، بنابراین مجریان این طرح لازم است پیش‌زمینه‌های عقیدتی برای پذیرش ذهنی این طرح را در جامعه ترویج کنند.
اشکال و اعتراض برخی روشنفکران به حجاب اجباری در جامعه ایران آن است که اجبار در مسأله حجاب می‌تواند پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد و مهمترین آنها فراری شدن مردم از دین‌داری است. اگر مردم به دلیل دستورات دینی به یک رفتار دینی اجبار شوند، به طور طبیعی از اصل دین دل‌خور شده و به تدریج تمام دستورات آن را نادیده می‌گیرند.
در پاسخ به این شبهه چند نکته ارائه می‌شود:
مغالطه و اشتباهی که این روشنفکران دچارش شدند، آن است که گمان می‌کنند همواره و در هر صورت اگر انسان به یک کار اجبار شود، در نهایت به ترک آن عمل و فرار از وظیفه منجر خواهد شد، در حالی‌که چنین نیست و این مطلب را با یک مثال ساده می‌توان توضیح داد.
فردی را تصور کنید که علاقه دارد یک فوتبالیست حرفه‌ای شود. این فرد به خوبی می‌داند که برای رسیدن به هدف باید تنبلی و سستی را کنار گذاشته و به سختی تمرین کند. او می‌داند که مسیر دشواری را در پیش دارد و مربی در این مسیر، او را راهنمایی می‌کند. هرگاه مربی تشخیص دهد که این فرد در انجام تمرینات تخصصی کوتاهی کرده، به او تذکر و هشدار می‌دهد که فشار و تمرین را بیشتر کند و گرنه از مجموعه تیم فوتبال کنار گذاشته می‌شود.
در این شرایط، ورزشکار به خوبی می‌داند که رسیدن به هدف برایش بسیار مهم است و بدون انجام دادن فرمان و دستور مربی به خواسته‌اش نخواهد رسید، پس اجبار و الزامی را که از سوی مربی به او داده شده، با جان و دل می‌پذیرد و سخت تمرین می‌کند، نه آنکه این اجبار و الزام او را ناامید ساخته و از فوتبال متنفر شود و کنار بگذارد.
همین وضعیت در مسأله دین‌داری و لزوم حجاب در جامعه وجود دارد؛ اگر دیده می‌شود که در جامعه ایران با اجرای طرح تشویق زنان به حجاب و الزام آنها، برخی مردم دهان به اعتراض باز می‌کنند، به دلیل آن است که در باورها و اهداف دینی، دچار اختلال و رخنه شده‌اند. بی‌تردید مسلمانی که به دینش عشق بورزد، در هر اجتماع و وضعیتی که قرار بگیرد، از حجاب خود و خانواده‌اش غافل نمی‌شود.
اعتراض به حجاب اجباری ناشی از آن است که یک مسلمان نسبت به هدف نهایی و اصلی خویش غافل شده. مسلمانان باید بدانند که مسلمان بودن به معنای تسلیم شدن در برابر همه فرامین خداوند است. زنانی که در جامعه حاضر می‌شوند، یا مسلمان هستند یا نامسلمان. اگر مسلمان هستند پس باید به فرمان ضرورت حجاب شرعی عمل کنند و اگر مسلمان نیستند، باید به قانونی که در جامعه در این رابطه ابلاغ شده، احترام بگذارند.
البته مسئولان و بانیان فرهنگی در ایران پیش از آنکه بر اجرای طرح حجاب در جامعه تأکید کنند، لازم است که زمینه‌های پذیرش فکری و عقیدتی این مسأله را فراهم سازند و مانع از ترویج زمینه‌های بی‌حجابی در جامعه شوند.