-بیستم ماه صفر, که اربعین حسینی است, یادبودی است از چهلمین روز شهادت جانگداز شخص والامقامی که خودش و یاران باوفای ایشان, با خون دادن در راه خدا و شهادتشان, چهره ننگین بنی امیه ی ستمگر را رسوا کره و پایداری اسلام را تا ابد بیمه نمود.
بیستم ماه صفر, که اربعین حسینی است, یادبودی است از چهلمین روز شهادت جانگداز شخص والامقامی که خودش و یاران باوفای ایشان, با خون دادن در راه خدا و شهادتشان, چهره ننگین بنی امیه ی ستمگر را رسوا کره و پایداری اسلام را تا ابد بیمه نمود.
امام حسن عسگری علیه السلام می فرمایند:« نشانه‌های مؤمن پنج چیز است؛ اقامه کردن 17 رکعت نمازهای واجب روزانه و 34 رکعت نمازهای نافله 2ـزیارت اربعین 3ـپوشیدن انگشتر در دست راست 4ـ پیشانی بر خاک سائیدن 5ـخواندن بسم‌الله الرحمن الرحیم در نمازها با صدای بلند[1], که در این روایت امام معصوم علیه السلام, زیارت اربعین را یکی از نشانه های مومن دانسته اند و با این بیان براهمیت آن تاکید داشته اند. اربعین شهادت امام حسین علیه السلام, تجلی گر برگشت امام چهارم, امام سجاد علیه السلام وبرترین شیرزن کربلا, حضرت زینب سلام الله علیها, که اخبار بسیاری از جزئیات حادثه کربلا و حماسه عاشورا را به همراه داشتند, بوده و همراهان آنان هم که زخم از دست دادن عزیزانشان بر دلشان نقش بسته, با آنان از این سفر غم آلود بازگشته اند.
اجرای مراسم اربعین که نخستین بار توسط جابربن عبدالله انصاری برگزار شده, که تا به امروز, هر ساله, با گردهم آمدن شیعیان جهان در چهلمین روز شهادت اباعبدالله در کربلا, مراسمی در گرامیداشت واقعه باشکوه آن حادثه عظیم و بیان آرمانهایی که امام علیه السلام, در تلاش در گسترش آن بوده اند, برگزار می شود, که با این حرکت عظیم و پرشکوه, علاوه بر اینکه مردم ساکن عراق و مسلمانان جهان, هرساله قیام باشکوه عاشورا و این حماسه عظیم را تکرار می کنند و با پیام و اهداف مدنظر امام شهید آشنا می شوند, این حرکت, با وجود انتشار این حضور میلیونی مردم, در جهان, بسیار مورد توجه غیر مسلمانان قرار گرفته و توجه آنان را از طرفی به مظلومیت امام شیعه و اهداف ایشان و از طرف دیگر به ظلم و ستم وخباثت حاکمان بنی امیه, جلب کرده, و آنان را به شناخت هر چه بیشتر حقیقت و تشخیص آن از باطل, مشتاق میکند, و این اتفاق مهم یکی از اهداف امام حسین علیه السلام برای قیام علیه یزید, بوده است.
توجه به مساله اربعین دو نکته مهم را یادآوری می کند که عبارتست از:
الف-جابربن عبدالله انصاری, همزمان با ورود اسیران اهل بیت علیه السلام از شام به کربلا, با وجود اختناق شدیدی که به دستور یزید, سربازانش در شهر مدینه و اطراف آن ایجاد کرده بودند, به همراه گروهی از عشاق امام حسین علیه السلام, با وجود شخصت ویژه ایشان در میان مسلمین, زیرا از صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله محسوب می شدند, و کهولت سن, نابینایی و همچنین طولانی بودن مسافت, سفر خویش به کربلا را آغاز کرده, و اولین گروهی بودند که انجام مراسم عزاداری در روز اربعین را, آغاز نمودند, و با این عمل نقش بسیاری در آشنا کردن تمام مسلمانان با واقعه عظیم و آزادی بخش عاشورا داشته و اولین موردی بود که زمینه ساز شروع بیداری در دل مسلمین شده و آگاهی را در آنان افزایش داد.
ب- زیارت نامه های معتبری که از ائمه علیه السلام دراختیار ما قرار گرفته و بعنوان میراثی ارزشمند در میان مسلمین بوده, که سرشار از نکات اساسی و گرانبهاست و در میان جستجوگران حقیقت, وسیله ای است برای یافتن حقیقتی اصیل, که با مطالعه متن این زیارات, دانش و فهم جدیدی در انسان محقق شده و ارتباط و پیوند انسان با صاحبان آن متن, بیشتر و نزدیکتر می شود, در این میان, توصیه اهل معرفت در زمانی که متعلق به امام سوم ما شیعیان است, زمان اربعین, بر زیارت اربعین می باشد.
در میان زیارات و ادعیه هایی که برای امام حسین علیه السلام نقل شده, زیارت نامه ای که بیشتر مورد توجه می باشد, زیارت اربعین است که با تاکید بر در روایات متعدد بر خواندن آن در روز اربعین, اهمیت بالای آن مشخص می شود.
زیارت مخصوص اباعبدالله الحسین علیه السلام در روز اربعین شامل عباراتی است که مطالب ویژه ای را با خود به همراه دارند, که در برخی جملات این زیارت نامه, امام حسین علیه السلام, درباره اتمام تکلیف خود که به موجب آن با مسلمانان اتمام حجت میکند, عبارت است از:
1ـ فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ؛ او در اتمام حجت بر خلق, رفع هر گونه عذر از امت کرد و راه هر نوع بهانه را بست.
2ـ وَ مَنَحَ النُّصْحَ؛ و با شفقت و مهربانی و دلسوزی و خیر خواهی به اندرز و نصیحت امت, همت گماشت.
3ـ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ؛ و خون پاکش, (خون دلش) را در راه تو پیشکش و نثار کرد.
و در ادامه عبارتی هدف برتر و آرمان بلند آن حضرت را بیان میکند که عبارتست از:« لِیسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیرَةِ الضَّلالَةِ؛ اتمام حجت, اندرز و نصیحت و ایثار و فداکاری سید الشهداء از آن جهت بود که تا بندگانت را از جهالت و نادانی و حیرت و سرگردانی و ضلالت و گمراهی نجات دهد.»[2]
افرادی که با امام حسین علیه السلام مخالفت نمودند و در مقابل ایشان ایستادند, در واقع دچار خودخواهی شده و با پیروی از هوی و هوس, دنیای خویش را به آخرت فروخته و مستحق دوزخ گشتند, به همین دلیل اباعبدالله در مقابلشان تسلیم نگشته و با شرکت در آن حماسه موجب رسوایی بنی امیه گردید, اینجاست که وظیفه مهمی بر دوش ما قرار میگیرد و با این سفارش انبیای الهی به خواندن روزانه زیارت عاشورا نشان از آن است که, فقط دانستن تاریخ واقعه کربلا و آنچه که در روز عاشورا اتفاق افتاده, کافی نبوده, بلکه با مشاهده آنچه که در عصر حاضر در حال اتفاق است اینطور نتیجه گرفته می شود که این حماسه حسینی همچنان ادامه داشته و مبارزه با اسرائیل ادامه راه سیدالشهداست, چنانکه استاد مطهری (ره) می‌فرماید:«اگر امروز سیدالشّهداء(ع) بود، شعارش "فلسطین" بود...یزید و عبیدالله و شمر و عمر سعد و حرمله کربلا نابود شدند باید حرب با یزید و شمر و... امروز باشد.»[3]
[1] کامل الزّیارات, باب 28,ص90
[2] مفاتیح الجنان, ص 873
[3] حماسه حسینی