اسلام نخ تسبیح

رهروان ولایت-

     دانه‌های تسبیح وقتی که کنار هم قرار گرفتند و با نخ به یکدیگر وصل شدند؛ هم زیبا می‌شود و هم می‌توان استفاده کرد و آن را تسبیح نامید. اما اگر دانه‌ها فراوان باشند، ولی نخی که آنها را به هم وصل کند وجود نداشته باشد، این تسبیح هویتی ندارد و در همه جا پراکنده است و نمی‌توان از آن بهره‌برداری کرد.

     مسلمانان نیز همین گونه‌اند، اگر کنار هم قرار بگیرند و نخی داشته باشند که به هم وصل نماید هویت و شخصیت پیدا می‌کنند؛ بهترین نخی که بتواند مسلمانان را کنار هم قرار دهد «اسلام» است با نخ وصل کننده اسلام است که همه مسلمانان با هم برادر می‌گردند.

     خداوند رسولش را فرستاد« يَأَيهُّا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقّ‏ِ مِن رَّبِّكُمْ فَامِنُواْ خَيرْا لَّكُمْ وَ إِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ كاَنَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا؛[نساء/170] اى مردم! پيامبرى به حق از جانب خدا بر شما مبعوث شد، پس به او ايمان بياوريد كه خير شما در آن است. و اگر هم ايمان نياوريد، از آن خداست هرچه در آسمان‏ها و زمين است و او دانا و حكيم است.» تا مثل دانه‌های تسبیح به نخ وصل باشیم و به برکت رسول خدا از هم پراکنده نشویم.

پیامبر هم بشر است

     پیامبر که فرستاده خداوند است، خود را با مردم می‌دانست و تمام هدفش این بود که پیروان خود را به اجتماع دعوت کند و هیچ وقت خود را از آنها جدا نمی‌دانست« قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكمُ‏ْ يُوحَى إِلىَ‏َّ أَنَّمَا إِلَاهُكُمْ إِلَاهٌ وَاحِدٌ فَمَن كاَنَ يَرْجُواْ لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَ لَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدَا؛[کهف/110] بگو: من فقط بشرى هستم مثل شما؛ (امتيازم اين است كه) به من وحى مى‏شود كه تنها معبودتان معبود يگانه است؛ پس هر كه به لقاى پروردگارش اميد دارد، بايد كارى شايسته انجام دهد، و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نكند!»

     این آیه به اصول سه‏ گانۀ دين، توحيد، نبوت و معاد، اشاره می‌کند که تمام پیروان پیامبر آن را قبول دارند. سعی پیامبر بر این بود که دیگران را در کنار خود قرار دهد تا جایی که بی‌احترامی می‌کردند، اما حضرت با مهربانی برخورد می‌نمودند.

بهترین امت

     به برکت پیامبر ما مسلمانان بهترین امتی هستیم، که خدا روی زمین قرار داد« كُنتُمْ خَيرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاس؛[آل‌عمران/110] شما (مسلمان‏ها) بهترين گروهى هستيد كه (از جانب خدا) بر مردم (جهان) پديدار شده‏ايد.» وقتی که پیروان پیامبر بهترین امت‌ها گشتند باید قدر این موهبت الهی را بدانند و همیشه و همه جا «یکی» باشند« إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُون؛[انبیا/92] همانا اين، امت شماست، امتى يگانه، و من پروردگار شما هستم، پس مرا پرستش كنيد.» با یکی بودن پروردگار همه انسان‌ها یکی بودن امت نیز بهتر معنا پیدا می‌کند؛ چراکه توحید و بندگی اساس دین الهی است.

پرهیز از اختلاف

     با وجود «امتی یگانه» شرم‌آور است که تفرقه و اختلاف را دنبال کنیم « وَ لَا تَكُونُواْ كاَلَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَ اخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَات؛[آل‌عمران/105] و مانند كسانى نباشيد كه پس از آنكه دلايل روشن به آنان رسيد، پراكنده شدند و اختلاف كردند.» اختلاف موجب هلاکت و سستی امت و جامعه می‌گردد و فتنه رخ خواهد داد« إِنَ‏ الشَّيْطَانَ‏ يُسَنِّي‏ لَكُمْ طُرُقَهُ وَ يُرِيدُ أَنْ يَحُلَّ دِينَكُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً وَ يُعْطِيَكُمْ بِالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ وَ بِالْفُرْقَةِ الْفِتْنَة؛[1] بدرستى كه شيطان راه‌های خود را برای شما آسان مى‏گرداند، و مى‏خواهد كه بگشايد دين شما را گره گره، و جدایی را بجای جمعیت به شما بدهد، و بواسطه جدائى فتنه و فساد را برانگیزد.» با وحدت و یکپارچگی است که مسلمانان می‌توانند بر نقشه‌های استعمارگرانه دشمنان چیره شوند« الْزَمُوا الْجَمَاعَةَ وَ اجْتَنِبُوا الْفُرْقَةَ؛[2] همراه جماعت باشید و از جدایی دوری کنید.»

مبانی وحدت

     آنچه که ما مسلمانان را به هم ارتباط می‌دهد و موجب تقویت می‌شود خداوند، پیامبر، قرآن، قبله و نماز است« إِلَهُهُمْ‏ وَاحِدٌ وَ نَبِيُّهُمْ وَاحِدٌ وَ كِتَابُهُمْ وَاحِد؛[3] خدایشان یکی، پیغمبرشان یکی و کتاب‌شان یکی است.» قبله هم یکی است« فَوَلّ‏ِ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ؛[بقره/144] پس روى خود را به سوى مسجد الحرام كن‏.» اساسی‌ترین شاخصه وحدت« نماز» است که مجموعه‌ای از یکپارچگی را در خود ذخیره کرده است« إِنَّنىِ أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنىِ وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِكْرِى؛[طه/14] در حقيقت من، خودِ خدا هستم؛ هيچ معبودى جز من نيست؛ پس مرا بپرست، و نماز را براى ياد من، به پا دار.»

نکته پایانی

     نماز، اوّلين برنامۀ عملى انبيا است و همه مسلمانان نماز برپا می‌کنند. از نمازهایی که نماد وحدت و یکپارچگی است« نماز عیدین» می‌باشد که در قنوت‌های آن دعای« الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ‏ عِيدا؛[4] این روز را برای مسلمانان عید قرار دادی.» خوانده می‌شود. ویژگی‌های این دعا زمانی حاصل می‌شود که این عید، عید آشتی‌کنان دل‌های مسلمانان با یکدیگر باشد.[5]

ــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت

[1]. نهج البلاغه، صبحی صالح، ص178.

[2]. غررالحكم و دررالكلم، ص150.

[3]. نهج البلاغه، صبحی صالح، ص60.

[4]. من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص513.

[5]. بیانات امام خامنه‌ای، 21/7/1386.