جهاد و مبارزه در سراپای عمر

درس گرفتن و الگو قرار دادن ائمه اطهار یکی از راه‌های عاقبت بخیری و شناخت صراط مستقیم است. در فتنه‌هایی که امروز جهان شاهد آن است رجوع به سیره و روش اولیای خدا همچون نوری در تاریکی راهگشا خواهد بود. یکی از این چراغهای هدایت کسی است که در جوانی، جان خود را تقدیم رب العالمین کرد. امام هادی (علیه‌السلام) اگر چه خیلی زود به لقاءالله پیوست اما در همین زندگی کوتاه، درسهایی بلند و ماندگار به جویندگان حقیقت آموخت.
وقتی نگاهی محققانه و عمیق به زندگی امام نهم می‌کنیم خصوصیاتی را در آن می‌یابیم که امروز همه‌ به آن نیازمندیم: «زندگی امام هادی (علیه‌السلام) یک زندگی سراسر مقاومت و مبارزه است، خصوصیات این امام بزرگوار عبارت است از: مرگ در جوانی، جهاد در سراپای عمر، کوشش در راه خدا، بی‌قید و شرط، نهراسیدن از مشکلات، نترسیدن از قدرتها و قدرتمندها، وقار و سکینه‌ی در راه خدا، عبودیت و خضوع در مقابل خدا»[1].
اگر هدف و مقصد، الله باشد فرقی نمی‌کند که وظیفه چه باشد، یا در چه سنی باشد، یا در چه زمانی باشد، کافی است که انسان، زمانه را بشناسد و معرفت به مکان و زمانی که در آن زیست می‌کند داشته باشد. وقتی چنین شد وظیفه خود را می‌یابد حتی اگر مرگ در جوانی باشد؛ چون در راه الله، جان دادن یعنی معامله با خالق هستی کردن.
امروز آنهایی که راه را شناختند و مقصود خود را در شهادت دیدند بدون شک حرکت کردند و به سوی رب خود پرواز نمودند.
خداوند به حق امام هادی (علیه‌السلام) تمام شهدای مدافعین حرم را با سالار شهیدان محشور گرداند و ما را مشمول دعای آنها قرار دهد.

پی‌نوشت:
[1] بیانات رهبر انقلاب در تاریخ ۱۳۶۰/۲/۱۸