چکیده: برخی از جوانان کشور عزیز ما از دوران سربازی به دلایل مختلف به عنوان یک تهدید یاد می‌کنند در حالی که این دوره به ظاهر تهدیدگونه را می‌توان به فرصت تبدیل کرد.
برای زندگی، گاه این خود آدم نیست که برنامه‌ای برای خود تدوین می‌کند؛ ممکن است شرایط زندگی خانوادگی و یا حتی اجتماعی به گونه‌ای رقم بخورد که فرد نتواند همه آنچه خواسته‌اش هست را در برنامه‌ی زندگیش بگنجاند و مجبور شود مسیری را طی نماید که فارغ از درست و غلط آن، او چندان بدان راغب نباشد.
یکی از آن مسیرها که معمولا جوانان از آن گله دارند بحث سربازی رفتن است که هر کس آن را برای خود به نوعی یک فرصت‌سوزی و اتلاف وقت می‌بیند که ما در اینجا با اشاره به سوال یکی از کاربران انجمن رهروان ولایت به ارائه نکاتی در این زمینه می‌پردازیم.
این کاربر گرامی در سوال خود قریب به این مضامین آورده‌اند که: " در شرف رفتن به سربازی هستم و کارهای آن را انجام داده‌ام و می‌دانم تا زمانی که به سربازی بروم و آن را به پایان برسانم، نزدیک به سه سال از وقتم را بی‌جهت هدر داده‌ام و در این میان با توجه به سخنان یک کارشناس مشهور، احساس می‌کنم که به من و امثال من در این زمینه ظلم شده‌است و آموزشی برای سربازان بس است و به همتن جهت است شبها کابوس می‌بینم و حتی به فکر خودکشی نیز افتاده‌ام..."
در پاسخ به سوال این کاربر محترم باید گفت که برای این‌که فرد بتواند به یک نگاه دقیق و همه‌جانبه درباره این موضوع دست یابد باید اطلاعات دقیقی در دست داشته باشد که ما در اینجا فقط با بیان یک سوال افراد را دعوت می‌کنیم که برای تصمیمات و قضاوت‌های خود ابتداء اطلاعات جامعی در آن زمینه بدست آورند و بعد در منصب قضاوت بنشینند.
سوال ما این است که آیا اگر ما فقط مدت زمان سربازی را به زمان آموزشی تقلیل دهیم و مشکل سربازان را حل نماییم، کشور ما از حیث امنیتی دچار آسیب نخواهد شد؟ آیا تعداد نیروهای نظامی ما برای حفظ امنیت و آرامش کشور کفایت خواهد کرد؟
سوالات دیگری در این زمینه نیز می‌تواند مطرح شود که این نوشته نه فرصت مطرح کردن آن را دارد و نه خود را در آن جایگاه می‌بیند بنابراین جهت نوشته را باید به سمت مسائل مرتبط با امور تربیتی و روان‌شناختی ببریم.
حال در پاسخ به این پرسش باید بگوییم در گام اول باید بدانید که جلوی هر فکر منفی را اگر از همان ابتداء نگیرید به سرعت در ذهن و جان‌تان رسوخ خواهد کرد و آن فکر به عنوان یک حقیقت در باور شما قرار می‌گیرد و اگر از ابتداء جدی نبوده، مطمئن باشید که به مرور جدی خواهد شد؛ پس از همین الان زنگ خطر را برای خود به صدا درآورید و بدانید که خودكشي از گناهان بزرگی است که در دين مبين اسلام بدون قيد و شرط به شدت محكوم شده است و خداوند متعال در قرآن كريم آن را نهي كرده و مذمت نموده است.
خداوند در آية 29 سورة نساء مي‌فرمايد: «وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُمْ رَحِيماً وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِيهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَي اللَّهِ يَسِيراً. اي اهل ايمان! خودتان را نكشيد، به درستي كه خداوند به شما مهربان است و هر كسي اين كار را از روي دشمني و شقاوت انجام دهد، به زودي وي را به آتش جهنم مي‌كشانيم و اين كار بر خدا آسان است».
حال پیش از هر چیز باید به دنبال عللی بگردید که این فکر را به ذهن شما آورده است و برای یافتن آن می‌توانید با پاسخ به این سوال از خود شروع نمایید که چرا اکثر آنهایی که به سربازی می‌روند مانند من چنین افکاری را ندارند و به خودکشی فکر نمی‌کنند؟
حال ما به برخی از عوامل این مساله اشاره‌ای مختصر می‌نماییم که عبارتند از :«احساس ناامیدی و شکست،احساس کمبود و یا جدایی از چیز یا شخص محبوب و دل‌خواه، احساس ضعف و ناتوانی در مقابله با مشکلات و افسردگی شدیدی که ناشی از عوامل قبل است».
اما برای دور کردن این حس از خود شما باید تلاش نمایید واقعیات اطراف خود را به درستی درک کنید و آن را با محدودیت‌های خاص خود بپذیرید و در کنار آن با ارتباط با خدا، سعی کنید آن خلاءها را در درون خود پر نمایید و چه زیبا در روايتي امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند: «انّ المؤمن يبتلي به كل بلية و يموت بكلٍّ الا انّهُ لا يقتل نفسهُ[1]مؤمن به هر بلايي مبتلا مي‌شود و با هر نوعي از مرگ مي‌ميرد ولي خودكشي نمي‌كند».
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت
1.الكافي، كلينى، محمد بن يعقوب، ج5، ص305، 15جلد، ناشر: دار الحديث، قم، ق 1429
برای مطالعه بیشتر
*افسردگي، اسل ميچل، ترجمه وحيد رواندوست، چاپ ششم، موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوي،
نظرات
من تازه تموم شد خدمتم. 21 ماه خدمت کردم.سیاهی لشکری بیش نبودیم.تازه ما که کلانتری بودیم و خیلی سرمون شلوغ بود بقیه دوستان تو ارگان های دیگه که ...
خلاصه خوشبحال اونایی که می پیچونن.نمیخوام بگم مفید نبود ها نه. ولی 21 ماه خیلی زیاد بود خیلی
اینقدر زیاده که مدتش من خودم دیدم خیلی از بچه هایی که خیلی خوب بودن رفتن و الان یه ادم مخوف بیرون اومدن که با اصل دین مخالفن و اینا... همش بخاطر مدت زیادش..