پیامبران زن

نبوت، گاهی انبائی است و گاه تشريعی.
قرآن كريم، مسأله نبوت تشريعی را در اختيار مردها قرار داده است، چون يک كار اجرایی است و حشر با مردم را به همراه دارد و رهبری جنگ و صلح و دريافت مسايل مالی و توزيع اموال و تنظيم كار جامعه را به عهده دارد.
نبوت انبائی بدين مفهوم است كه فردی از طريق وحی مطلع شود كه در جهان چه می‏‌گذرد و آينده جهان چيست؟ آينده خودش را ببيند و از آينده ديگران نيز باخبر شود. اين نوع از نبوت، که به ولايت برمی‌‏گردد، اختصاصی به مردان ندارد، بلكه زنان نيز می‌‏توانند به اين مقام دست يابند.
پيامبر نشدن زنان از مقام آنان نمی‌‏كاهد؛ زيرا زن به مقام ولايت، يعنی به پشتوانه نبوت می‏‌رسد و چه بسا از بسياری پيامبران نيز برتر باشد؛ چنان‌كه حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) و حضرت مریم (سلام‌الله‌علیها)، بدان مقام والا دست يافتند.[1]

_____________________________________
[1]. آیت الله جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، ص 27.