ادله اثبات مصحف امام علی علیه السلام

صحبت با مردم طبق علومی فراتر از دانش زمان موجب بد گمانی مردم و نسبت‌های نارواست، هنوز نیز از عبارات  «طلوع خورشید» و «غروب خورشید» استفاده می‌کنیم؛ با آن‌که این ماییم که گرد خود و گرد خورشید می‌چرخیم.
 

این روایت لزوماً به معنای آن نیست که تمام شیعیان در اثر محبت اهل بیت(ع) فقیر خواهند بود، بلکه اعلام می‌کند که شیعه باید آمادگی تحمل هر شرایطی؛ مانند فقر را داشته باشد.

امام علی می فرماید: جز به طمع‌هایى که شایسته است، به گونه‌‏اى شایسته نزدیک نشود که سر چشمه و آغاز بیشتر اشتباهات عقل، کشش نیروى شهوانى به طرف خواسته‌‏هاى خود است، با این اعتقاد که آنها را به دست می‌‏آورد.

منظور حضرت این است که پارسایان با ویژگی‌هایی، مانند حضرت مسیح(ع) از متاع دنیا به حداقل اکتفا نمودند و این بدان معنا نیست که مؤمنان نباید ازدواج کنند و تجرد و رهبانیت را در دستور کار خود قرار دهند.

این‌گونه پاسخ‌ها، پاسخ اقناعی است و هدف آن قانع کردن مخاطب است؛ زیرا اگر حضرتشان می‌فرمود مثلاً چند فرسخ و یا چند میل، پرسشگر مجدداً می‌پرسید به چه دلیل؟!

خداى تعالى هر آنچه را که در «عالم کبیر» موجود است در انسان ایجاد کرد؛ یعنی انسان کامل، جلوه و مظهر اسماء و صفات جمال و جلال الهی است.

برای رسیدن به حق، نباید همواره و بدون در نظر گرفتن شرایط و مصالح، شیوه­ای قهرآمیز را دنبال کرد، بلکه گاهی شیوه­ای همراه با نرمش و سکوت، البته نه نرمشی که دلیلش ترس و هراس باشد، بلکه نرمشی قهرمانانه!

این شعر اگر چه دارای سند نیست، اما دارای محتوای عمیقی می‌باشد و در بیان حقیقت واقعی انسان و بیان جایگاه و مقامی است که انسان توان رسیدن به آن‌را دارد، اما توجهی به آن نکرده و خود را تنها یک جسم کوچک بی‌فایده می‌پندارد.

منظور این است که خداوند انسان را کریم آفرید و او را گرامی داشت، به او آزادی و اختیار عطا نمود، بر بسیاری از موجودات نظام هستی برتری بخشید. این نفس کریم را نباید در در برابر خواسته‌‌های نفسانی که انسان را وام‌دار دیگران می‌‌کند حقیر نمود.

محتوای روایت، ارتباطی به نکوهش عجم و تمجید عرب ندارد؛ بلکه در بیان این است که مسلمانان باید ساده‌زیستی را سرلوحه زندگی خود قرار دهند و اگر از دنیاطلبان غیر مسلمان پیروی کنند، به گمراهی کشیده خواهند شد.

جملات خطبه 182 اشاره صریحی به موعود آخر الزمان حضرت امام مهدی(عج) دارد ودر خطبه 150 نیز به ظهور حضرت امام مهدی اشاره‌ای شده است.

به کاتبان و نویسندگانى اعتماد داشته باش که در میان مردم آثارى نیکو گذاشته، و به امانت‌دارى از همه مشهورترند، که چنین انتخاب درستى نشان دهنده خیرخواهى تو براى خدا، و مردمى است که حاکم آنان هستی. براى هر یک از کارهایت سرپرستى برگزین که بزرگى کار بر او چیرگى نیابد،