پرسمان شهادت حضرت زهرا

- شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها بزرگترین سند حقانیت شیعه و رسواگر غاصبان و منافقان است. طبیعی است دستگاه نفاق و تزویر این واقعه را برنتابد و همه تلاشش را برای انکار آن به کار بندد.

طرح این ادعا که حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) از امام حسین(علیه‌السلام) نفرت داشته‌اند صحیح نیست و روایتی که برای طرح این ادعا مطرح شده، به صورت اشتباه معنا شده است.

-در واقعه تلخ حمله به خانه صدیقه طاهره(سلام الله علیها) امام علی(علیه السلام) بی تفاوت نبود بلکه به مهاجمان یورش برد.

-رسانه‌های وهابی و معاند همواره تلاش داشته‌اند با ایجاد شبهات بی‌اساس واقعیت غیر قابل انکار شهادت صدیقه طاهره(سلام الله علیها) را زیر سؤال برده، آن را افسانه‌ای بیش معرفی ننمایند.

ممکن است روایت دیگر صحیح باشد و اصلا حضرت زهرا(سلام الله علیها) چنین حرفی نزده و چنین تهدیدی نکرده باشد.

روایتی که می‌گوید حضرت زهرا(علیهاالسلام) با عمر گلاویز شده و درگیری فیزیکی داشته است در غایت ضعف سندی و دلالی است و هرگز نمی‌شود به آن استناد کرد. 

- حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) بعد از مضروب شدن توسّط قنفذ، بیمار شدند و مدّتی در بستر بیماری بودند و سپس به شهادت رسید.

در کتاب متعددی از اهل سنت، به این نکته اشاره شده است که فدک توسط پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) بخشیده شده است.

بعد از وفات پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و غصب جانشینی وی، حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) تلاش نمود به هر شیوه که می‌تواند از ولایت دفاع کند. این دفاع که گاهی با حضور در درب منزل انصار انجام می‌پذیرفت، و گاه با تهدید ابوبکر، و زمانی نیز با بیان خطبه فدکیه، و هنگامی نیز، با برخورد فیزیکی با اشخاصی که در تلاش بودند مصداق کامل ولایت را شهید کنند.

حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) مورد هجوم پیروان خلیفه قرار گرفت و بین در و دیوار مجروح شد و این ادعا که خانه‌های مدینه در نداشته، سخن صحیحی نیست.

بر اساس روایات، حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) نزدیک درب ورودی منزل نشسته بود و با دیدن عمر و همراهانش به درون خانه رفت و در را بست.

- بر اساس این‌که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) غیب می‌دانست و اتفاقات بعد از رحلت خود را به اهل بیت خبر داده، احتمال زیاد از شهادت حضرت محسن نیز خبر داده باشد.