پس از آزادی، در سال 1354، شهید مفتح، امامت جماعت مسجدی در نزدیکی حسینیه ارشاد را بر عهده گرفت و در جلسه‌‌ای با شهید مطهری و آیت الله طالقانی، آن مسجد را «قبا» نام نهادند و با عزمی راسخ‌‌تر از پیش، فعالیتهای خود را در آنجا ادامه داد.
شهید بهشتی می‌‌گوید: «مسجد قبا» مسجدی بود تازه ساز. قرار بود یک امام جماعت فعّال و پر جنب و جوش در آنجا به اقامت نماز مشغول شود و برادرمان مرحوم مفتح برای این کار انتخاب شدند. انصافاً ایشان در آنجا فعالیت گسترده، زنده و پرجوش و خروشی را به وجود آوردند و در رمضان دو سال قبل بود که جلسات پرشکوهی برگزار می‌‌شد. سخنرانهای مختلف، پیرامون مسائل مبارزاتی صحبت می‌‌کردند. در آن شبها مسجد قبا و خیابانهای اطراف آن، جلوه تجمع گسترده مبارزان اسلام بود.» (26)
شهید مفتح در سال 1357 نماز عید فطر را در زمینهای قیطریه خواند. او در خطبه‌‌های نماز عید فطر، به افشاگری علیه رژیم و حکومت اشغال‌‌گر فلسطین پرداخت و نام مبارک حضرت امام را در میان انبوهی از جمعیت بر زبان جاری ساخت. در مسیر راه، جمعیت چون سیلی خروشان، ندای «الله اکبر» سر دادند و تجمع و تظاهرات مردم که از اوایل سپیده دم صبح، شکل گرفته بود با طنین «الله اکبر» تا نیمه‌‌های شب و در صفهای چند کیلومتری به طول کشید. این راهپیمایی سرنوشت ساز، نقش بسیار مهمی در اوج‌‌گیری تظاهراتهای مردمی داشت. (27)